trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== ویژگیهای حضرت زهرا(س) == | == ویژگیهای حضرت زهرا(س) == | ||
{{جعبه نقلقول|امام حسن(ع): «من ديدم مادر خود را فاطمه(ع) در محراب ايستاده بود در شب جمعه و لايزال ركوع و سجود | {{جعبه نقلقول|امام حسن(ع): «من ديدم مادر خود را فاطمه(ع) در محراب ايستاده بود در شب جمعه و لايزال ركوع و سجود میكرد تا عمود صبح ظاهر شد و شنيدم كه دعا میفرمود از براى مؤمنين و مؤمنات و نام میبرد تا دعاى بسيار كرد ايشان را و از براى خود هيچ دعا نكرد؛ گفتم مر او را كه يا اماه چرا از براى خود هيچ دعا نفرمودى، همچنان كه از براى غير ميفرمودى؟ گفت: اى پسرک، الجار ثم الدار؛ اول همسايه بعد از آن خانه.»<ref>اربلی، علی بن عیسی، ترجمه و شرح کشف الغمه، ترجمه و شرح علی بن حسین زوارهای (متوفای قرن دهم هجری قمری)، تصحیح ابراهیم میانجی، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۸۲ش.</ref>}} | ||
حضرت زهرا(س) در مدت عمر کوتاه خود الگویی قابل توجه از انسان و زن کامل برای تمامی جهانیان به یادگار گذاشت. از جمله خصوصیات او عبادت زیاد، رابطهٔ صمیمانه با مادر، همراز و همسنگر بودن با پدر، عفاف و حجاب، جهیزیه کم و مناسبداشتن، شوهرداری نمونه، سادهزیستی، انس با قرآن و تعلیم آن به فرزندان خویش، مراعات نظم و قوانین در زندگی، تقسیم کار خانه با خادمهاش (با وجود حضور کنیز در خانه، یک روز در میان کارها را خود انجام میداد)، اهمیتدادن به همسایه، ارجنهادن به شخصیت کودکان و رعایت عدالت بین فرزندان است.<ref>المجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، بحارالأنوار الجامعة لدرر الاخبار الائمة، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج ۴۳، ص ۹۱.</ref> | حضرت زهرا(س) در مدت عمر کوتاه خود الگویی قابل توجه از انسان و زن کامل برای تمامی جهانیان به یادگار گذاشت. از جمله خصوصیات او عبادت زیاد، رابطهٔ صمیمانه با مادر، همراز و همسنگر بودن با پدر، عفاف و حجاب، جهیزیه کم و مناسبداشتن، شوهرداری نمونه، سادهزیستی، انس با قرآن و تعلیم آن به فرزندان خویش، مراعات نظم و قوانین در زندگی، تقسیم کار خانه با خادمهاش (با وجود حضور کنیز در خانه، یک روز در میان کارها را خود انجام میداد)، اهمیتدادن به همسایه، ارجنهادن به شخصیت کودکان و رعایت عدالت بین فرزندان است.<ref>المجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، بحارالأنوار الجامعة لدرر الاخبار الائمة، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج ۴۳، ص ۹۱.</ref> | ||