trustworthy
۲٬۷۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(لینک دهی چند کلمه) |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
'''بیمار دل و خوش ظاهر''' | '''بیمار دل و خوش ظاهر''' | ||
{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «دلهایشان بیمار و ظاهرشان از نشانههای پاکیزگان است».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}} | {{نقل قول|امیرمومنان(ع): «دلهایشان بیمار و ظاهرشان از نشانههای پاکیزگان است».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}} | ||
بیماری دلهای منافقان و پاکیزگی ظاهر آنان، دردهای نفسانی است که جان آنها را فرا گرفته مانند | بیماری دلهای منافقان و پاکیزگی ظاهر آنان، دردهای نفسانی است که جان آنها را فرا گرفته مانند [[حسد]]، [[کینه]]، فریب، که در نهان بر ضد مسلمانان حیله به کار میبرند، اما در آشکار نسبت به آنان اظهار خوشرویی و دوستی و محبّت و خیرخواهی میکنند. اینکه انسان با زبان چیزی را پسندیده بداند و خلاف آن را در دل داشته باشد، قانون و ضابطه نفاق است.<ref>هاشمی خویی، میرزا حبیبالله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، تهران، مکتبه الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۰ق، ج۱۲، ص۱۷۷.</ref> | ||
'''خوش سخن و بدکردار''' | '''خوش سخن و بدکردار''' | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «تنها کسانی که از شر آنها بر شما میترسم آنها هستند که در دل منافقند و در زبان دانا، سخنانی میگویند دل پسند ولی اعمالی دارند زشت و ناپسند».<ref>ترجمه گویا و شرح فشردهای بر نهج البلاغه، ترجمه آشتیانی محمدرضا و امامی، محمد جعفر، قم، انتشارات مطبوعات هدف، چاپ اول، بی تا، ج۳، ص۴۷، نامه ۲۷.</ref>}} | {{نقل قول|امیرمومنان(ع): «تنها کسانی که از شر آنها بر شما میترسم آنها هستند که در دل منافقند و در زبان دانا، سخنانی میگویند دل پسند ولی اعمالی دارند زشت و ناپسند».<ref>ترجمه گویا و شرح فشردهای بر نهج البلاغه، ترجمه آشتیانی محمدرضا و امامی، محمد جعفر، قم، انتشارات مطبوعات هدف، چاپ اول، بی تا، ج۳، ص۴۷، نامه ۲۷.</ref>}} | ||
''' | '''حسود و دردسر ساز''' | ||
{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اگر در زندگی کسی گشایشی بینند بر او حسد میورزند و اگر کسی را در سختی و گرفتاری مشاهده کنند با سخن چینی و فتنه انگیزی بر رنج او میافزایند».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}} | {{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اگر در زندگی کسی گشایشی بینند بر او حسد میورزند و اگر کسی را در سختی و گرفتاری مشاهده کنند با سخن چینی و فتنه انگیزی بر رنج او میافزایند».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}} | ||