۶٬۸۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
'''بخش ششم: مرگ و میرها''' | '''بخش ششم: مرگ و میرها''' | ||
. | مطهری بحث از مسئلهٔ مرگ را، بهعنوان حقیقتی که بیش از سایر نیستیها موجب رنج بشر شده، جداگانه مورد بررسی قرار میدهد. از نظر او این سؤال که چرا خداوند میسازد و بعد تخریب میکند در بادی نظر القای بیهودگی در اساس خلقت میکند و خلاف حکمت و عدالت الهی بهنظر میرسد. تحلیل حقیقت مرگ از نظر مطهری تمهیدی برای پاسخ به این مشکل است: مرگ نیستی نیست، بلکه تحوّل و تطوّر است. نیستی نسبی است؛ به این معنا که مرگ نیستی از عالمی و خلود در عالمی حقیقیتر است. این تحلیل مطهری از مرگ متکی به تصویر جهان آخرت در متون دینی است. در این متون، دنیا در مقایسه با آخرت مکانی محدود و پر از رنج و نیستی است. با این دید، دنیا مانند رحم و مدرسه محل تکامل انسان برای رسیدن به جهان حقیقی است. از سوی دیگر، مرگ یک موجود خود پایهگذار حیات دیگر موجودات و گسترشدهندهٔ حیات در عالم خلقت است.<ref>مطهری، عدل الهی، ص ۱۷۵-۱۸۸.</ref> | ||
'''بخش هفتم: مجازاتهای اخروی''' | '''بخش هفتم: مجازاتهای اخروی''' |
ویرایش