automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
{{سوال}}نماز در قرآن چه جایگاه و فضیلتی دارد؟ | {{سوال}}نماز در قرآن چه جایگاه و فضیلتی دارد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}نماز از مهمترین عبادات است که در قرآن واجب شمرده شده است. | {{پاسخ}}نماز از مهمترین عبادات است که در قرآن واجب شمرده شده است. | ||
از مهمترین اوصاف مؤمنان در قرآن نمازگزاردن آنان است. | از مهمترین اوصاف مؤمنان در قرآن نمازگزاردن آنان است. | ||
== وجوب نماز == | == وجوب نماز == | ||
از امام صادق (ع) نقل است | از امام صادق(ع) نقل است که فرمود: "اولین چیزی که اعمال بنده با آن محاسبه خواهد شد نماز است؛ پس اگر نماز مورد پذیرش خداوند قرار گیرد، عبادتها و اعمال نیک دیگر پذیرفته میشود؛ و چنان که نماز در پیشگاه خداوند پذیرفته نشود، اعمال دیگر هم قبول نمیشود." شارع مقدس اهمیت زیادی برای نماز قائل شده است؛ به گونه ای که در هر حال حتی در حال احتضار نماز را واجب کرده است؛ و محتضر اگر نتواند نماز را به زبان بیاورد، باید در دل بگذراند. و نیز در حالت جنگ و ترس از دشمن یا حال اضطرار و ناچاری اگر نتواند رو به قبله نماز بخواند، توجه به قبله لازم نیست؛ ولی در هر حال باید نماز را بخواند. کسی که به نماز اهمیت نمیدهد مورد نکوهش خداوند متعال قرار گرفته است. خداوند در قرآن میفرماید: (فویل للمصلین الذین هم عن صلا تهم ساهون)"وای بر نمازگزارانی که در نمازشان سهل انگاری میکنند.<ref>منتظری، حسینعلی، اسلام دین فطرت، تهران، نشر سایه، ۱۳۸۵، ص۴۳۹.</ref> | ||
ترک نماز علاوه بر این که آثار بسیار سوئی در زندگی انسان میگذارد، موجب محروم شدن از رحمت الهی خواهد شد و عذاب اخروی را در پی خواهد داشت. در قرآن آمده است: "وقتی از دوزخیان میپرسند چه چیز شما را جهنمی کرد، جواب میدهند: ما در دنیا نمازگزار نبودیم.<ref>منتظری، حسینعلی، اسلام دین فطرت، تهران، نشر سایه، ۱۳۸۵، ص۴۴۰.</ref> | |||
نماز علاوه بر | نماز علاوه بر اینکه برای انسان واجب است باید پنج مرتبه در روز و در اوقات معیّن خوانده شود؛ در واقع خداوندمتعال جل جلاله میخواهد پیوند انسان از او بریده نباشد و در بیست و چهارساعت بهطور مکرر در اوقات معین باید با پروردگار خویش ارتباط برقرار نماید. بالاترین عبادات در نزد خداوند متعال جل جلاله نماز است<ref>محسنی، شیخ محمد آصف، انوار هدایت، کابل، مرکز حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی محسنی، ۱۳۹۴، ج۱، ص۱۷۵ و ۱۴۷.</ref> | ||
نماز از بزرگترین واجبات اسلامی بوده و در اسلام کمتر عبادتی مانند آن مورد اهمیت انسان قبول میشود.<ref>اخلاق اسلامی، یوسفیان، نعمتالله؛ الهامی نیا، علی اصغر، ج۱، ص۵۹</ref> مفسران گفتهاند آغاز اعمال خیر نماز است.<ref>پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، ج۶، ص۱۷۳</ref> | نماز از بزرگترین واجبات اسلامی بوده و در اسلام کمتر عبادتی مانند آن مورد اهمیت انسان قبول میشود.<ref>اخلاق اسلامی، یوسفیان، نعمتالله؛ الهامی نیا، علی اصغر، ج۱، ص۵۹</ref> مفسران گفتهاند آغاز اعمال خیر نماز است.<ref>پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، ج۶، ص۱۷۳</ref> | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
در بین اطاعات و عبادات هیچیک به مرتبهٔ این نماز که معجونی است جامع الهی که متکفّل سعادت بشر است و قبولی آن موجب قبولی جمیع اعمال است نمیباشد.<ref>خمینی، سید روحالله، آداب نماز، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۱۳ق، ص۱۶.</ref> | در بین اطاعات و عبادات هیچیک به مرتبهٔ این نماز که معجونی است جامع الهی که متکفّل سعادت بشر است و قبولی آن موجب قبولی جمیع اعمال است نمیباشد.<ref>خمینی، سید روحالله، آداب نماز، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۱۳ق، ص۱۶.</ref> | ||
مهمترین آثار نماز، بیدار ساختن انسان و پایان دادن به خود فراموشی است، زیرا هنگامی که یاد خدا به میان آمد، وضع انسان به کلی دگرگون میشود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۶، ج۷، ص۷۳۱.</ref> | |||
نماز | نماز مهمترین رابطه خلق و خالق است که هر گاه با آدابش انجام گیرد زمینه مطمئنی برای همه خوبیها و نیکیها خواهد بود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تهران، برگزیده تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۲، ج۳، ص۲۴۲.</ref> | ||
یکی از عوامل تقرب انسان به خداوند، عبودیت و بندگی است که نماز از مهمترین مصادیق آن است.<ref>اخلاق اسلامی، یوسفیان، نعمتالله؛ الهامی نیا، علی اصغر، ج۱، ص۵۹</ref> خاشعین در قرآن کسانی هستند که به وسیله نماز از خدا یاری میجویند.<ref>سوره بقره آیه ۴۵</ref> نیز از اوصاف مؤمنین این است که با خشوع نماز میگذارند و بر آن مراقبت دارند.<ref>سوره انعام آیه ۹۲، سوره انفال آیه ۳، سوره توبه آیه ۷۱، سوره مؤمنون آیه ۲ و ۹، سوره اعلی آیه ۱۵. سوره حج آیه ۴۱</ref> در قرآن یکی از اوصاف محسنین را نمازگزاردن دانسته است.<ref>سوره لقمان آیه ۴</ref> | یکی از عوامل تقرب انسان به خداوند، عبودیت و بندگی است که نماز از مهمترین مصادیق آن است.<ref>اخلاق اسلامی، یوسفیان، نعمتالله؛ الهامی نیا، علی اصغر، ج۱، ص۵۹</ref> خاشعین در قرآن کسانی هستند که به وسیله نماز از خدا یاری میجویند.<ref>سوره بقره آیه ۴۵</ref> نیز از اوصاف مؤمنین این است که با خشوع نماز میگذارند و بر آن مراقبت دارند.<ref>سوره انعام آیه ۹۲، سوره انفال آیه ۳، سوره توبه آیه ۷۱، سوره مؤمنون آیه ۲ و ۹، سوره اعلی آیه ۱۵. سوره حج آیه ۴۱</ref> در قرآن یکی از اوصاف محسنین را نمازگزاردن دانسته است.<ref>سوره لقمان آیه ۴</ref> | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
=== شکر و یاد خداوند === | === شکر و یاد خداوند === | ||
آیه شریفه «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی» که فلسفه نماز را یاد خدا میشمارد و آیه شریفه «لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ» که بعد از جمله «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ» آمده، نشان میدهد که ریشه اصلی فلسفه نماز در یاد خدا نهاده شده است زیرا سرچشمه همه گناهان حبّ دنیا و دنیاپرستی است که ذکر اللّه، انسان را از آن بازمیدارد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۶، ج۷، ص۷۳۱.</ref> | |||
أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی آیه ۱۴ طه. | أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی آیه ۱۴ طه. نماز برای این است که بندگانم در یاد من باشد.<ref>محسنی، شیخ محمد آصف، انوار هدایت، کابل، مرکز حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی محسنی، ۱۳۹۴، ج۳، ص۳۲۰.</ref> | ||
قرآن نماز را یاد خدا میداند ویاد او را مانع از کردارهای زشت و پلید معرفی میکند.<ref>سبحانی، شیخ جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسه امام صادق (علیه السلام)، بیتا، ج۹، ص۱۷۰.</ref> | قرآن نماز را یاد خدا میداند ویاد او را مانع از کردارهای زشت و پلید معرفی میکند.<ref>سبحانی، شیخ جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسه امام صادق (علیه السلام)، بیتا، ج۹، ص۱۷۰.</ref> | ||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
امام رضا درباره حکمت نماز میفرماید حکمت نماز، اقرار به ربوبیت خداوند عز و جل و شریک نگرفتن برای اوست. ایستادن در پیشگاه جبروت الهی، با خواری و بیچارگی، افتادگی و اعتراف و درخواست بخشش گناهان گذشته است. صورت نهادن بر خاک در هر روز برای بزرگداشت خداوند جلّ جلاله است، تا به یاد او نه فراموشکار و گردنکش که فروتن و خوار و خواهان و مشتاق فزونی دین و دنیای خود باشد. افزون بر اینها، نماز، ذکر خداوند عز و جل و دوام آن در شب و روز است تا بنده، مالک و مدبّر و آفریدگارش را از یاد نبرد وگرنه سرکشی و طغیان میکند و این در یاد کردن پروردگار عز و جل و ایستادن در پیشگاهش نهفته است، که او را از سرپیچی نهی میکند و از انواع فساد بازمیدارد.<ref>محمدی ریشهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۷۷، ص۱۹.</ref> | امام رضا درباره حکمت نماز میفرماید حکمت نماز، اقرار به ربوبیت خداوند عز و جل و شریک نگرفتن برای اوست. ایستادن در پیشگاه جبروت الهی، با خواری و بیچارگی، افتادگی و اعتراف و درخواست بخشش گناهان گذشته است. صورت نهادن بر خاک در هر روز برای بزرگداشت خداوند جلّ جلاله است، تا به یاد او نه فراموشکار و گردنکش که فروتن و خوار و خواهان و مشتاق فزونی دین و دنیای خود باشد. افزون بر اینها، نماز، ذکر خداوند عز و جل و دوام آن در شب و روز است تا بنده، مالک و مدبّر و آفریدگارش را از یاد نبرد وگرنه سرکشی و طغیان میکند و این در یاد کردن پروردگار عز و جل و ایستادن در پیشگاهش نهفته است، که او را از سرپیچی نهی میکند و از انواع فساد بازمیدارد.<ref>محمدی ریشهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۷۷، ص۱۹.</ref> | ||
امام رضا: نماز | امام رضا: نماز وسیله تقرّب هرپرهیزگاری است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۶، ج۷، ص۷۲۶.</ref> | ||
برای نماز دو خاصیت ذکر کرده است یکی اینکه: نماز از کارهای بسیار زشت امثال زنا. لواط: قتل نفس و مانند آن و نیز از مطلق کارهای ناپسند که مورد قبول و جدان بشری نیست نهی میکند دوم نماز یاد خداست، خدا را به یاد انسان میآورد و انسان را به ساحت قدس خداوندی متوجه میکند، دنیا و ما فیها را از یاد انسان میبرد و او را در باطن ضمیرش با خدا روبرو میکند، این از اثر دوم بزرگتر است.<ref>قرشی، سید علی اکبر، | برای نماز دو خاصیت ذکر کرده است یکی اینکه: نماز از کارهای بسیار زشت امثال زنا. لواط: قتل نفس و مانند آن و نیز از مطلق کارهای ناپسند که مورد قبول و جدان بشری نیست نهی میکند دوم نماز یاد خداست، خدا را به یاد انسان میآورد و انسان را به ساحت قدس خداوندی متوجه میکند، دنیا و ما فیها را از یاد انسان میبرد و او را در باطن ضمیرش با خدا روبرو میکند، این از اثر دوم بزرگتر است.<ref>قرشی، سید علی اکبر، تفسیراحسنالحدیث، قم، دفتر نشر نوید اسلام، ۱۳۹۱، ج۸، ص۱۴۶.</ref> | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} |