trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۱۰: | خط ۹: | ||
* کار [[حضرت نوح(ع)]] نجاری دانسته شده است.<ref>سورهٔ هود، آیهٔ ۳۷؛ نیز: سورهٔ قصص، آیهٔ ۲۷؛ نیز: سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۸۰؛ نیز: المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج ۱۰۳، ص ۵۶.</ref> | * کار [[حضرت نوح(ع)]] نجاری دانسته شده است.<ref>سورهٔ هود، آیهٔ ۳۷؛ نیز: سورهٔ قصص، آیهٔ ۲۷؛ نیز: سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۸۰؛ نیز: المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج ۱۰۳، ص ۵۶.</ref> | ||
* شغل [[حضرت ادریس(ع)]] کتابت و خیاطی برشمرده شده است.<ref>ابنرسته، احمد بن عمر، الاعلاق النفیسه، ترجمهٔ حسین قرهچانلو، تهران، مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۵، ۲۲۶.</ref> در منابع او را اولین کسی دانستهاند که با بهکار گرفتن سوزن خیاطی کرده است.<ref>المسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، بیروت، المکتبة العصریة، ۲۰۰۵م، ج ۱، ص ۳۲.</ref> | * شغل [[حضرت ادریس(ع)]] کتابت و خیاطی برشمرده شده است.<ref>ابنرسته، احمد بن عمر، الاعلاق النفیسه، ترجمهٔ حسین قرهچانلو، تهران، مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۵، ۲۲۶.</ref> در منابع او را اولین کسی دانستهاند که با بهکار گرفتن سوزن خیاطی کرده است.<ref>المسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، بیروت، المکتبة العصریة، ۲۰۰۵م، ج ۱، ص ۳۲.</ref> | ||
* شغل [[حضرت هود(ع)]] تجارت عنوان شده است.<ref>ابن عساکر، | * شغل [[حضرت هود(ع)]] تجارت عنوان شده است.<ref>ابن عساکر، أبوالقاسم علي بن الحسن، تاریخ مدینة دمشق، تحقیق عمرو بن غرامة العمروي، بیروت، دارالفكر للطباعة والنشر والتوزيع، ۱۹۹۵م، ج ۷، ص ۴۴۳.</ref> | ||
* شغل [[حضرت صالح(ع)]] تجارت برشمرده شده است.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج ۷، ص ۴۴۳.</ref> | * شغل [[حضرت صالح(ع)]] تجارت برشمرده شده است.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج ۷، ص ۴۴۳.</ref> | ||
*کار [[حضرت ابراهیم(ع)]] کشاورزی<ref>ابنالجوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم في تاريخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمية، ۱۹۹۲-۱۹۹۳م، ج۲، ص ۱۴۶.</ref> و بنایی<ref>سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۲۷.</ref> عنوان شده است. | *کار [[حضرت ابراهیم(ع)]] کشاورزی<ref>ابنالجوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم في تاريخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمية، ۱۹۹۲-۱۹۹۳م، ج۲، ص ۱۴۶.</ref> و بنایی<ref>سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۲۷.</ref> عنوان شده است. |