trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== معرفی و ویژگی‌ها == | == معرفی و ویژگی‌ها == | ||
در روایات اهل‌بیت(ع) از مصحف فاطمه(س) یاد شده که به حضرت فاطمه(س) الهام شده است.<ref name=":0"/> برخی از این روایات سندهای صحیحی دارند. به همین دلیل، در اصل وجود چنین کتابی تردید نشده است.<ref name=":0">مهدوی‌راد، محمدعلی، «مصحف فاطمه(س)»، دانشنامهٔ فاطمی، زیرنظر علی‌اکبر رشاد، تهران: انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۹۳، ج ۳، ص ۶۴.</ref> از جملهٔ این روایات صحیح، نقلی از [[امام صادق(ع)]] در پاسخ به سؤال یکی از شیعیان دربارهٔ مصحف فاطمه(س) است. در این نقل جزئیاتی دربارهٔ این مصحف، از جمله املاء آن در دوران هفتاد و پنج روزهٔ حیات حضرت فاطمه(س) پس از رسول خدا(ص)، ارائه شده است.<ref>محمد بن | در روایات اهل‌بیت(ع) از مصحف فاطمه(س) یاد شده که به حضرت فاطمه(س) الهام شده است.<ref name=":0"/> برخی از این روایات سندهای صحیحی دارند. به همین دلیل، در اصل وجود چنین کتابی تردید نشده است.<ref name=":0">مهدوی‌راد، محمدعلی، «مصحف فاطمه(س)»، دانشنامهٔ فاطمی، زیرنظر علی‌اکبر رشاد، تهران: انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۹۳، ج ۳، ص ۶۴.</ref> از جملهٔ این روایات صحیح، نقلی از [[امام صادق(ع)]] در پاسخ به سؤال یکی از شیعیان دربارهٔ مصحف فاطمه(س) است. در این نقل جزئیاتی دربارهٔ این مصحف، از جمله املاء آن در دوران هفتاد و پنج روزهٔ حیات حضرت فاطمه(س) پس از رسول خدا(ص)، ارائه شده است.<ref>الکلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، قم، دارالحدیث، ج ۱، ص ۵۹۹–۶۰۰.</ref> | ||
روایات مربوط به وجود مصحف فاطمه(س) در قدیمی‌ترین منابع روایی شیعه، چون [[بصائر الدرجات]]<ref>محمد بن | روایات مربوط به وجود مصحف فاطمه(س) در قدیمی‌ترین منابع روایی شیعه، چون [[بصائر الدرجات]]<ref>الصفار القمی، محمد بن الحسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد صلّی الله علیهم، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، ص ۱۷۰–۱۸۱.</ref> و [[الکافی]]<ref>الکلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۹۲–۶۰۲.</ref> آمده است. بیشترین روایات مربوط به این مصحف را [[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]] در باب‌های مربوط به علوم اهل‌بیت(ع) آورده است.<ref>المجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۲۶، ص ۴۹.</ref> | ||
بنا بر روایات اهل‌بیت(ع)، این مصحف به دست کسی نرسیده و نزد امامان شیعه محفوظ است.<ref>الکلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۹۳.</ref> در برخی از این روایات حجم این مصحف سه برابر قرآن برشمرده شده است.<ref>الکلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۹۵.</ref> از وجود چنین مصحفی در زمینهٔ معارف باطنی شیعی استفاده شده است.<ref> | بنا بر روایات اهل‌بیت(ع)، این مصحف به دست کسی نرسیده و نزد امامان شیعه محفوظ است.<ref>الکلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۹۳.</ref> در برخی از این روایات حجم این مصحف سه برابر قرآن برشمرده شده است.<ref>الکلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۹۵.</ref> از وجود چنین مصحفی در زمینهٔ معارف باطنی شیعی استفاده شده است.<ref>مدرسی طباطبایی، سید حسین، میراث مکتوب شیعه، قم، نشر مورخ، ص ۴۱.</ref> | ||
اختلاف در محتوای برخی روایات پیرامون مصحف فاطمه(س) و گاه تعارض ظاهری آنها موجب شده تا داوری‌های محققان در مورد جزئیات این مصحف یکسان نباشد.<ref> | اختلاف در محتوای برخی روایات پیرامون مصحف فاطمه(س) و گاه تعارض ظاهری آنها موجب شده تا داوری‌های محققان در مورد جزئیات این مصحف یکسان نباشد.<ref>مهدوی‌راد، «مصحف فاطمه(س)»، ج ۳، ص ۶۵.</ref> | ||
== املاکننده و کاتب == | == املاکننده و کاتب == | ||
دربارهٔ املاکنندهٔ مصحف فاطمه(س)، در روایت از افراد مختلفی یاد شده است؛ خدا، فرشته، جبرئیل و رسول خدا(ص) از جمله افراد ذکر شده در روایات هستند.<ref> | دربارهٔ املاکنندهٔ مصحف فاطمه(س)، در روایت از افراد مختلفی یاد شده است؛ خدا، فرشته، جبرئیل و رسول خدا(ص) از جمله افراد ذکر شده در روایات هستند.<ref>مهدوی‌راد، «مصحف فاطمه(س)»، ج ۳، ص ۶۸.</ref> علامهٔ مجلسی میان این روایات جمع کرده است. برخی محققان آن را بهترین وجه جمع میان این اقوال دانسته‌اند.<ref>مهدوی‌راد، «مصحف فاطمه(س)»، ج ۳، ص ۷۲.</ref> او مراد از رسول‌الله(ص) در این روایات را همان جبرئیل دانسته است.<ref>المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج ۲۶، ص ۴۲.</ref> عالمان دیگری از جمله [[سید محسن امین عاملی]]،<ref>الامین، السید محسن، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۱، ص ۳۵۷.</ref> [[سید جعفر مرتضی عاملی]]<ref>العاملی، السید جعفر مرتضی، مأساة الزهراء(س) شبهات و ردود، بیروت، دارالسیرة، ج۱، ص ۱۱۶.</ref> و [[سید محمدحسین فضل‌الله]]<ref>الهاشمی، السید هاشم، حوار مع فضل‌الله حول الزهراء(س)، بیروت، دارالهدی، ص ۱۵۱.</ref> راهی برای جمع این روایات ابراز داشته‌اند. | ||
همهٔ عالمان شیعه و تمام روایاتی که از این مصحف نام برده‌اند کاتب و تدوین‌کنندهٔ این مصحف را امام علی(ع) معرفی کرده‌اند.<ref> | همهٔ عالمان شیعه و تمام روایاتی که از این مصحف نام برده‌اند کاتب و تدوین‌کنندهٔ این مصحف را امام علی(ع) معرفی کرده‌اند.<ref>مهدوی‌راد، «مصحف فاطمه(س)»، ج ۳، ص ۷۳.</ref> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
مصحف فاطمه(س) را مشتمل بر مطالبی دانسته‌اند: | مصحف فاطمه(س) را مشتمل بر مطالبی دانسته‌اند: | ||
* جایگاه رسول خدا(ص) و آیندهٔ فرزندان حضرت فاطمه(س)<ref> | * جایگاه رسول خدا(ص) و آیندهٔ فرزندان حضرت فاطمه(س)<ref>الصفار القمی، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد صلّی الله علیهم، ص ۱۷۴.</ref>؛ | ||
* بیان رویدادهای آینده<ref>محمد بن | * بیان رویدادهای آینده<ref>الفتال النیسابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، قم، منشورات الرضی، ج ۱، ص ۲۱۱.</ref>؛ | ||
* یادکرد از [[انبیاء الهی(ع)]] و نام آنان و اوصیای آنان<ref> | * یادکرد از [[انبیاء الهی(ع)]] و نام آنان و اوصیای آنان<ref>المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج ۲۶، ص ۱۸.</ref>؛ | ||
* نام تمامی پادشاهان و حاکمان تا روز قیامت<ref>محمد بن احمد الفتال النیسابوری، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، قم، منشورات الرضی، ج ۱، ص ۲۱۱.</ref>؛ | * نام تمامی پادشاهان و حاکمان تا روز قیامت<ref>محمد بن احمد الفتال النیسابوری، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، قم، منشورات الرضی، ج ۱، ص ۲۱۱.</ref>؛ | ||
* [[عبدالحسین شرف‌الدین]]، از عالمان شیعه، به وجود مطالب دیگری در این مصحف، از جمله امثال و حِکَم و موعظه و اخبار اشاره کرده است.<ref>السید عبدالحسین شرف الدین، المراجعات، قم، المجمع العالمی لاهل البیت(ع)، ص ۶۰۳.</ref> این نظر توسط بعضی محققان رد شده است.<ref>السید هاشم الهاشمی، حوار مع فضل‌الله حول الزهراء(س)، بیروت، دارالهدی، ص ۱۷۲.</ref> | * [[عبدالحسین شرف‌الدین]]، از عالمان شیعه، به وجود مطالب دیگری در این مصحف، از جمله امثال و حِکَم و موعظه و اخبار اشاره کرده است.<ref>السید عبدالحسین شرف الدین، المراجعات، قم، المجمع العالمی لاهل البیت(ع)، ص ۶۰۳.</ref> این نظر توسط بعضی محققان رد شده است.<ref>السید هاشم الهاشمی، حوار مع فضل‌الله حول الزهراء(س)، بیروت، دارالهدی، ص ۱۷۲.</ref> | ||