۶٬۸۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
بعد از فرمان آزادی تدوین و کتابت حدیث، در طول سدهٔ دوم هجری عالمانی به تدوین و نگارش حدیث پرداختند. نگارشهای حدیثی این دوران مقدمات تدوین جوامع روایی اهلسنت در دورهٔ بعد را فراهم کردند. از جمله تدوینکنندگان این مجموعههای اولیه میتوان به زکریاء بن ابیزائده، عبدالملک بن جریج و [[سفیان ثوری]] اشاره کرد.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۱۲۸.</ref> از این مجموعههای، به دلیل عدم کیفیت و جامعیت لازم و انحلال مطالب آنها در منابع بعدی روایی، اثری باقی نمانده است. اطلاعات موجود از این مجموعهها از خلال برخی گزارشهای تاریخی یا منابع حدیثی سدهٔ سوم به دست آمده است.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۱۲۹.</ref> | بعد از فرمان آزادی تدوین و کتابت حدیث، در طول سدهٔ دوم هجری عالمانی به تدوین و نگارش حدیث پرداختند. نگارشهای حدیثی این دوران مقدمات تدوین جوامع روایی اهلسنت در دورهٔ بعد را فراهم کردند. از جمله تدوینکنندگان این مجموعههای اولیه میتوان به زکریاء بن ابیزائده، عبدالملک بن جریج و [[سفیان ثوری]] اشاره کرد.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۱۲۸.</ref> از این مجموعههای، به دلیل عدم کیفیت و جامعیت لازم و انحلال مطالب آنها در منابع بعدی روایی، اثری باقی نمانده است. اطلاعات موجود از این مجموعهها از خلال برخی گزارشهای تاریخی یا منابع حدیثی سدهٔ سوم به دست آمده است.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۱۲۹.</ref> | ||
== مهمترین دوره: دورهٔ تدوین صحاح ستّه == | == مهمترین دوره: دورهٔ تدوین صحاح ستّه == | ||
مهمترین و مؤثرترین دوره در میان ادوار تاریخ حدیث اهلسنت دورهٔ سوم برشمرده شده است که طی آن مجموعههای اصلی حدیثی اهلسنت چون موطأ [[مالک بن انس]]، مسند [[احمد بن حنبل]] و صحاح ستّه به نگارش درآمدند. آثار این دوره در تمام ادوار پس از خود تأثیر گذاشتند و به نوعی مبنای تمام آثار فراهمآمده در حدیث اهلسنت تا دورهٔ معاصر شدند.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۱۲۹.</ref> | مهمترین و مؤثرترین دوره در میان ادوار تاریخ حدیث اهلسنت دورهٔ سوم برشمرده شده است که طی آن مجموعههای اصلی حدیثی اهلسنت چون موطأ [[مالک بن انس]]، مسند [[احمد بن حنبل]] و صحاح ستّه به نگارش درآمدند. آثار این دوره در تمام ادوار پس از خود تأثیر گذاشتند و به نوعی مبنای تمام آثار فراهمآمده در حدیث اهلسنت تا دورهٔ معاصر شدند.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۱۲۹.</ref> | ||
[[پرونده:تصویر کتاب الموطأ احمد بن حنبل، از کتابهای تألیفشده در دورهٔ سوم.jpg|بندانگشتی|تصویر کتاب الموطأ احمد بن حنبل، از کتابهای تألیفشده در دورهٔ سوم.jpg]] | |||
هر یک از این مجموعهها جامع خوانده میشدند. محدثان اهلسنت، مجموع احادیث و معارف دینی را در هشت موضوع ([[عقاید]]، [[احکام]]، سِیَر، آداب، [[تفسیر]]، فِتَن ، [[اشراط السّاعة]] و مناقب) دستهبندی میکردند. از نظر آنان، جامع حدیث مجموعهای بود که در بر دارندهٔ همهٔ این موضوعات باشد.<ref>نورالدین عتر، منهج النقد فی علوم الحدیث، دمشق، دارالفکر، ص ۱۹۸-۱۹۹.</ref> | هر یک از این مجموعهها جامع خوانده میشدند. محدثان اهلسنت، مجموع احادیث و معارف دینی را در هشت موضوع ([[عقاید]]، [[احکام]]، سِیَر، آداب، [[تفسیر]]، فِتَن ، [[اشراط السّاعة]] و مناقب) دستهبندی میکردند. از نظر آنان، جامع حدیث مجموعهای بود که در بر دارندهٔ همهٔ این موضوعات باشد.<ref>نورالدین عتر، منهج النقد فی علوم الحدیث، دمشق، دارالفکر، ص ۱۹۸-۱۹۹.</ref> |
ویرایش