۱٬۴۰۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ویرایش آدرس دهی آیه) |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
دیدگاه دیگر این است که روش، ناقص و کامل دارد؛ گاهی قابل سریان در همهٔ آیات است و گاهی اینطور نیست؛ کما اینکه در روش تفسیر قرآن به حدیث، شاید برای همهٔ آیات حدیث نداشته باشد، یا در تفسیر قرآن به قرآن برای همهٔ آیات نتوان در خود قرآن پشتوانهای یافت. بدیهی است که باید بین گرایش نظری مفسر و روش و شیوهٔ او تفاوت گذاشت؛ مرحوم علامه طباطبایی که روش ایشان تفسیر قرآن به قرآن است، ایشان دربارهٔ روش تفسیر قرآن با قرآن میفرماید: | دیدگاه دیگر این است که روش، ناقص و کامل دارد؛ گاهی قابل سریان در همهٔ آیات است و گاهی اینطور نیست؛ کما اینکه در روش تفسیر قرآن به حدیث، شاید برای همهٔ آیات حدیث نداشته باشد، یا در تفسیر قرآن به قرآن برای همهٔ آیات نتوان در خود قرآن پشتوانهای یافت. بدیهی است که باید بین گرایش نظری مفسر و روش و شیوهٔ او تفاوت گذاشت؛ مرحوم علامه طباطبایی که روش ایشان تفسیر قرآن به قرآن است، ایشان دربارهٔ روش تفسیر قرآن با قرآن میفرماید: | ||
«چه طور میتوان پذیرفت که قرآن بیان همه چیز باشد، اما بیان خودش نباشد، با اینکه خدا دربارهٔ قرآن فرموده:{{قرآن|هُدیً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی وَ الْفُرْقانِ}} | «چه طور میتوان پذیرفت که قرآن بیان همه چیز باشد، اما بیان خودش نباشد، با اینکه خدا دربارهٔ قرآن فرموده:{{قرآن|هُدیً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی وَ الْفُرْقانِ | ||
| سوره = بقره | |||
| آیه = ۱۸۷ | |||
}} چگونه ممکن است قرآن مایهٔ هدایت و میزان سنجش خوب و بد و وسیلهٔ روشنی برای عالمیان باشد، ولی در موضوع فهم خود آیات قرآن که جهانیان احتیاج شدید به آن دارند، آنها را مستغنی نسازد!»<ref>محمد حسین طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۱، ص۱۳.</ref> | |||
ایشان دربارهٔ نقص سایر روشهای تفسیری میفرمایند: | ایشان دربارهٔ نقص سایر روشهای تفسیری میفرمایند: | ||
خط ۴۹: | خط ۵۲: | ||
بنابراین، «روش» گاهی اوقات به خاطر خود معارف قرآن است و معارف قرآن دارای ابعاد مختلفی است؛ مانند بعد عقلی، بعد عرفانی و ابعاد علمی؛ یعنی خود قرآن این تنوع نگاهها و روشها را اقتضا میکند، نه اینکه چیزی از بیرون بر قرآن تحمیل شده و همهاش دید مفسر باشد، بلکه مقداری از آن هم اقتضائات علوم قرآنی است. | بنابراین، «روش» گاهی اوقات به خاطر خود معارف قرآن است و معارف قرآن دارای ابعاد مختلفی است؛ مانند بعد عقلی، بعد عرفانی و ابعاد علمی؛ یعنی خود قرآن این تنوع نگاهها و روشها را اقتضا میکند، نه اینکه چیزی از بیرون بر قرآن تحمیل شده و همهاش دید مفسر باشد، بلکه مقداری از آن هم اقتضائات علوم قرآنی است. | ||
== منابع == | == منابع == |
ویرایش