۶٬۸۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==== دورهٔ تنظیم جوامع روایی ==== | ==== دورهٔ تنظیم جوامع روایی ==== | ||
پس از گردآوری روایات در صحاح سته در دورهٔ تدوین و منابع بعدی در دورهٔ تکمیل، گروهی از محدثان برای تسهیل دسترسی به روایات دست به تنظیم این منابع زدند. این کار به شیوههای مختلف و در سدههای گوناگون دنبال شد. هرچند بیشترین حجم ارائهٔ چنین آثاری پس از دورهٔ تکمیل بوده است.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۱۵۵-۱۵۶.</ref> از جملهٔ این آثار میتوان به مصابیح السنه فراء بغوی (متوفای ۵۱۶ ق)<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت، دارالعلم للملایین، ج ۲، ص ۲۵۹.</ref>، جامع الاصول فی احادیث الرسول مجدالدین ابن اثیر جزری (متوفای ۶۰۴ق)<ref>دربارهٔ او و کتابش ن.ک: حاجی خلیفه، کشف الظنون عن اسامی الکتب و الفنون، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج ۱، ص ۶۳۹.</ref>، جمع الجوامع جلالالدین سیوطی (متوفای ۹۱۱)<ref>دربارهٔ او و کتابش ن.ک: حاجی خلیفه، کشف الظنون عن اسامی الکتب و الفنون، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج ۱، ص ۶۳۹-۶۴۰.</ref> و کنزالعمّال فی سنن الاقوال و الافعال متّقی هندی<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت، دارالعلم للملایین، ج ۴، ص ۳۰۹.</ref> (متوفای ۹۷۵ یا ۹۷۷ ق) اشاره کرد. | پس از گردآوری روایات در صحاح سته در دورهٔ تدوین و منابع بعدی در دورهٔ تکمیل، گروهی از محدثان برای تسهیل دسترسی به روایات دست به تنظیم این منابع زدند. این کار به شیوههای مختلف و در سدههای گوناگون دنبال شد. هرچند بیشترین حجم ارائهٔ چنین آثاری پس از دورهٔ تکمیل بوده است.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۱۵۵-۱۵۶.</ref> از جملهٔ این آثار میتوان به مصابیح السنه فراء بغوی (متوفای ۵۱۶ ق)<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت، دارالعلم للملایین، ج ۲، ص ۲۵۹.</ref>، جامع الاصول فی احادیث الرسول مجدالدین ابن اثیر جزری (متوفای ۶۰۴ق)<ref>دربارهٔ او و کتابش ن.ک: حاجی خلیفه، کشف الظنون عن اسامی الکتب و الفنون، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج ۱، ص ۶۳۹.</ref>، جمع الجوامع جلالالدین سیوطی (متوفای ۹۱۱)<ref>دربارهٔ او و کتابش ن.ک: حاجی خلیفه، کشف الظنون عن اسامی الکتب و الفنون، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج ۱، ص ۶۳۹-۶۴۰.</ref> و کنزالعمّال فی سنن الاقوال و الافعال متّقی هندی<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت، دارالعلم للملایین، ج ۴، ص ۳۰۹.</ref> (متوفای ۹۷۵ یا ۹۷۷ ق) اشاره کرد. | ||
==== دورهٔ تبیین جوامع روایی ==== | |||
توجه و مراجعه به منابع اصلی رواییِ فراهم آمده در دورهٔ تدوین منابع موجب ظهور برخی مشکلات در فهم متون روایات شد. این موضوع موجب شد تا عدهای از عالمان به شرح و تبیین این منابع بپردازند. در این دوره، از میان منابع متعدد دورهٔ سوم بیشترین شرحها بر کتاب صحیح بخاری نگاشته شد.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۱۶۰-۱۶۱.</ref> از جملهٔ این شروح میتوان به کتاب الکوکب الدراری شمسالدین محمد بن یوسف کرمانی<ref>دربارهٔ او و اثرش ن.ک: خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت، دارالعلم للملایین، ج ۷، ص ۱۵۳.</ref> (متوفای ۷۸۶) و فتح الباری فی شرح صحیح البخاری ابنحجر عسقلانی<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: عبدالستار الشیخ، الحافظ ابنحجر العسقلانی امیرالمؤمنین فی الحدیث، دمشق، دارالقلم.</ref> (متوفای ۸۵۲) اشاره کرد. | توجه و مراجعه به منابع اصلی رواییِ فراهم آمده در دورهٔ تدوین منابع موجب ظهور برخی مشکلات در فهم متون روایات شد. این موضوع موجب شد تا عدهای از عالمان به شرح و تبیین این منابع بپردازند. در این دوره، از میان منابع متعدد دورهٔ سوم بیشترین شرحها بر کتاب صحیح بخاری نگاشته شد.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۱۶۰-۱۶۱.</ref> از جملهٔ این شروح میتوان به کتاب الکوکب الدراری شمسالدین محمد بن یوسف کرمانی<ref>دربارهٔ او و اثرش ن.ک: خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت، دارالعلم للملایین، ج ۷، ص ۱۵۳.</ref> (متوفای ۷۸۶) و فتح الباری فی شرح صحیح البخاری ابنحجر عسقلانی<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: عبدالستار الشیخ، الحافظ ابنحجر العسقلانی امیرالمؤمنین فی الحدیث، دمشق، دارالقلم.</ref> (متوفای ۸۵۲) اشاره کرد. | ||
==== دورهٔ تنقیح جوامع روایی ==== | |||
جمعآوری روایات در دورهٔ تدوین جوامع روایی و تکمیل آن در دورهٔ تکمیل موجب راهیابی حجم انبوهی از روایات ضعیف و موضوع در منابع روایی اهل سنت شده بود. این موضوع موجب شد تا عدهای از محدثان بزرگ به تنقیح جوامع روایی و پیراستن آنها از این گونه روایات بپردازند.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۱۶۵-۱۶۸.</ref> در این زمینه، آثار بسیاری از محدثان اهل سنت بهجا مانده است که از جمله مهمترین آنها میتوان به کتابهای الموضوعات من الاحادیث المرفوعات عبدالرحمن بن علی بن جوزی<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: هادی عالمزاده، «ابنجوزی»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۳، ص ۲۶۲-۲۷۷. </ref> (متوفای ۵۹۷) و المنار المنیف ابنقیم جوزیه<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: نجیب مایل هروی، «ابنقیم جوزیه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۴، ۴۹۸-۵۰۴.</ref> (متوفای ۷۵۱ق) اشاره کرد. | جمعآوری روایات در دورهٔ تدوین جوامع روایی و تکمیل آن در دورهٔ تکمیل موجب راهیابی حجم انبوهی از روایات ضعیف و موضوع در منابع روایی اهل سنت شده بود. این موضوع موجب شد تا عدهای از محدثان بزرگ به تنقیح جوامع روایی و پیراستن آنها از این گونه روایات بپردازند.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۱۶۵-۱۶۸.</ref> در این زمینه، آثار بسیاری از محدثان اهل سنت بهجا مانده است که از جمله مهمترین آنها میتوان به کتابهای الموضوعات من الاحادیث المرفوعات عبدالرحمن بن علی بن جوزی<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: هادی عالمزاده، «ابنجوزی»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۳، ص ۲۶۲-۲۷۷. </ref> (متوفای ۵۹۷) و المنار المنیف ابنقیم جوزیه<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: نجیب مایل هروی، «ابنقیم جوزیه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۴، ۴۹۸-۵۰۴.</ref> (متوفای ۷۵۱ق) اشاره کرد. | ||
==== دورهٔ شکوفایی دانشهای حدیثی ==== | |||
از پس تألیف منابع اصلی روایی اهل سنت نیاز به دانشهای حدیثی، از قبیل مصطلحات حدیث و رجال حدیث و فقه الحدیث، موجب شد تا این دانشها، به صورت رسمی در میانهٔ قرون دهم تا سیزدهم قمری، تحت نظامی منسجم به تکامل برسند. هرچند این دانشها پیش از نگارش منابع اصلی حدیثی اهل سنت به طور پراکنده و محدود بنا بر نیاز وجود داشت. از جمله منابع پدیدآمده در این دوره میتوان به تذکرة الحفاظ شمسالدین محمد ذهبی<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: شمسالدین الذهبی، سیر اعلام النبلاء، مقدمة التحقیق، بشّار عوّاد معروف، بیروت، ج ۱، ص ۱۲-۹۰. </ref> (متوفای ۷۴۸ق)، الکفایة فی معرفة الروایة خطیب بغدادی<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: محمد بن علی الخطیب البغدادی، تاریخ بغداد، مقدمة المحقق، تحقیق مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، ج ۱، ص ۴-۲۱.</ref> و النهایة فی غریب الحدیث و الاثر مجدالدین ابن اثیر جزری<ref>دربارهٔ او و اثرش ن.ک: مجدالدین ابن الاثیر، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، مقدمة التحقیق، تحقیق طاهر احمد الزاوی و محمود محمد الطناحی، قم، اسماعیلیان، ج ۱، ص ۹-۲۰. </ref> (متوفای ۶۰۴ق) اشاره کرد. | از پس تألیف منابع اصلی روایی اهل سنت نیاز به دانشهای حدیثی، از قبیل مصطلحات حدیث و رجال حدیث و فقه الحدیث، موجب شد تا این دانشها، به صورت رسمی در میانهٔ قرون دهم تا سیزدهم قمری، تحت نظامی منسجم به تکامل برسند. هرچند این دانشها پیش از نگارش منابع اصلی حدیثی اهل سنت به طور پراکنده و محدود بنا بر نیاز وجود داشت. از جمله منابع پدیدآمده در این دوره میتوان به تذکرة الحفاظ شمسالدین محمد ذهبی<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: شمسالدین الذهبی، سیر اعلام النبلاء، مقدمة التحقیق، بشّار عوّاد معروف، بیروت، ج ۱، ص ۱۲-۹۰. </ref> (متوفای ۷۴۸ق)، الکفایة فی معرفة الروایة خطیب بغدادی<ref>دربارهٔ او و آثارش ن.ک: محمد بن علی الخطیب البغدادی، تاریخ بغداد، مقدمة المحقق، تحقیق مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، ج ۱، ص ۴-۲۱.</ref> و النهایة فی غریب الحدیث و الاثر مجدالدین ابن اثیر جزری<ref>دربارهٔ او و اثرش ن.ک: مجدالدین ابن الاثیر، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، مقدمة التحقیق، تحقیق طاهر احمد الزاوی و محمود محمد الطناحی، قم، اسماعیلیان، ج ۱، ص ۹-۲۰. </ref> (متوفای ۶۰۴ق) اشاره کرد. | ||
==== عصر رکود دانشهای حدیثی ==== | |||
از قرن دهم تا چهاردهم قمری دورهٔ رکود دانشهای حدیثی بوده است. در این دوره محدثان بزرگ و کتابهای مهم حدیثی ظهور نیافتند و فقط تعدادی کتاب مختصر روایی به صورت شعری نوشته شدند که دارای عمق و ابتکار نبودند.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ۱۷۳.</ref> | از قرن دهم تا چهاردهم قمری دورهٔ رکود دانشهای حدیثی بوده است. در این دوره محدثان بزرگ و کتابهای مهم حدیثی ظهور نیافتند و فقط تعدادی کتاب مختصر روایی به صورت شعری نوشته شدند که دارای عمق و ابتکار نبودند.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ۱۷۳.</ref> | ||
==== دورهٔ شکوفایی دوباره دانشهای حدیثی ==== | |||
از پس دوران رکود دانشهای حدیثی، دوران شکوفایی این دانشها با رویکردی کاملاً جدید و پویا و معطوف به نقد و بررسی کلیهٔ آثار روایی بر جای مانده از گذشته ظهور یافت. در این دوره تاریخ، حوزهها و مکاتب رواییْ بررسی عمیق و نقادانه شد و در کنار آن مبانی جرح و تعدیل رجال روایات مورد بازبینی قرار گرفت. همچنین در کنار احیاء آثار پیشینیان، روایات در این دوره مورد نقد و پالایش قرار گرفتند و فرهنگها و فهرستهای روایی جدیدی تألیف شدند.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ۲۷۵-۲۷۸.</ref> | از پس دوران رکود دانشهای حدیثی، دوران شکوفایی این دانشها با رویکردی کاملاً جدید و پویا و معطوف به نقد و بررسی کلیهٔ آثار روایی بر جای مانده از گذشته ظهور یافت. در این دوره تاریخ، حوزهها و مکاتب رواییْ بررسی عمیق و نقادانه شد و در کنار آن مبانی جرح و تعدیل رجال روایات مورد بازبینی قرار گرفت. همچنین در کنار احیاء آثار پیشینیان، روایات در این دوره مورد نقد و پالایش قرار گرفتند و فرهنگها و فهرستهای روایی جدیدی تألیف شدند.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ۲۷۵-۲۷۸.</ref> | ||
ویرایش