automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۲۲۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
موضع قرآن درباره پرهیز از اسراف چیست؟ | موضع قرآن درباره پرهیز از اسراف چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}[[اسراف]] حرام و از رفتارهای مذموم در قرآن است. در آیات زیادی درباره پرهیز از آن سخن گفته شده است. اسراف | {{پاسخ}}[[اسراف]] حرام و از رفتارهای مذموم در قرآن است. در آیات زیادی درباره پرهیز از آن سخن گفته شده است. اسراف به معنای از حد خارج شدن است که در قرآن بیشتر در معنای هزینه اموال و مصرف بیش از اندازه آمده است. هرچند در معانی دیگر که نشان دهنده خارج شدن از اعتدال است هم آمده است. | ||
مسرفین در قرآن شدیدا مذمت و نکوهش شدند و در کنار دروغگویان افرادی هستند که هدایت نمی شوند و خداوند آنان را دوست نمی دارد. | |||
== معنای اسراف == | == معنای اسراف == | ||
خط ۱۴: | خط ۱۶: | ||
تبذیر. | تبذیر. | ||
اسراف در مصرف شخصی. میفرماید:{{قرآن|كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ ۖ وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ|ترجمه=از میوه آن به هنگامی که به ثمر مینشیند بخورید و حق آن را به هنگام درو بپردازید؛ اسراف نکنید که خداوند مسرفین را دوست نمیدارد.|سوره=انعام|آیه=۱۴۱}} | |||
در آیهای انفاق بیش از حد را هم اسراف نامیده است. وقتی انفاق از حد خارج شود نسبت به انفاقشونده و انفاقکننده هر دو عوارض سوء و زیانبار خواهد داشت؛ به این جهت است که قرآن مجید وقتی در آیه ۶۷ از [[سوره فرقان]] ویژگیهای مؤمنان و بندگان واقعی را برمیشمارد؛ یکی از آن ویژگیها را این گونه معرفی میفرماید:«کسانی هستند که هرگاه انفاق کنند نه اسراف میکنند و نه سختگیری، بلکه در میان این دو اعتدالی دارند.».<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۵۱.</ref> | |||
== اسراف در غیر مال == | == اسراف در غیر مال == | ||
آیه ۸۱ اعراف. آیه ۵۵ نمل. آیه ۲۸ کهف. | آیه ۸۱ اعراف. آیه ۵۵ نمل. آیه ۲۸ کهف. | ||
قرآن تجاوز و انتقامجوئی در قتل را مردود دانسته و در [[سوره اسراء]] آیه ۳۳ میفرماید: «اما در قتل اسراف نکنید.» یعنی برای قتل یک نفر، یک نفر را به قتل برسانید آن هم از روی حق. | |||
کسی که از نظام اعتدال خارج میشود و با ارتکاب گناه و معصیت از حریم انسانی خود تجاوز میکند اسرافکار است. خداوند متعال میفرماید: {{قرآن|قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَه اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ|ترجمه=بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کردهاید از رحمت خداوند نومید نشوید که خداوند همه گناهان را میآمرزد|سوره=زمر|آیه=۵۳}} | |||
هر نوع گناه، اسراف و تجاوز از حد فطری و طبیعی انسان است که با ارتکاب آن از مسیر اعتدال بیرون میرود و به راه زوال و نیستی کشانده میشود و این درست خلاف آن هدف عالی است که انبیای الهی برای آن مبعوث شدهاند. قرآن در این باره در [[سوره مائده]] آیه ۳۲ میفرماید: «و رسولان با دلایل روشن به سوی [[بنیاسرائیل]] آمدند، اما بسیاری از آنها بر روی زمین تعدی و اسراف کردهاند». | هر نوع گناه، اسراف و تجاوز از حد فطری و طبیعی انسان است که با ارتکاب آن از مسیر اعتدال بیرون میرود و به راه زوال و نیستی کشانده میشود و این درست خلاف آن هدف عالی است که انبیای الهی برای آن مبعوث شدهاند. قرآن در این باره در [[سوره مائده]] آیه ۳۲ میفرماید: «و رسولان با دلایل روشن به سوی [[بنیاسرائیل]] آمدند، اما بسیاری از آنها بر روی زمین تعدی و اسراف کردهاند». |