automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }} | {{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}} | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== نمازهای نافله == | == نمازهای نافله == | ||
کلمه نافله از ماده «نفل» به معنای زیادی است.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۳، ص: ۲۴۱.</ref> تعداد رکعتهای نمازهای نافله در شبانهروز، به غیر از روز جمعه، ۳۴ رکعت است که قبل یا بعد از نمازهای واجب اقامه میشوند. هشت رکعت آن نافله ظهر و هشت رکعت نافله عصر و چهار رکعت نافله مغرب و دو رکعت نافله عشا و یازده رکعت نافله شب و دو رکعت نافله صبح میباشد و چون دو رکعت نافله عشا را بنابر احتیاط واجب باید نشسته خواند، یک رکعت حساب میشود. ولی در روز جمعه بر شانزده رکعت نافله ظهر و عصر، چهار رکعت اضافه میشود. از یازده رکعت نافله شب، هشت رکعت آن باید به نیت نافله شب و دو رکعت آن به نیت نماز شفع و یک رکعت آن، به نیت نماز وتر خوانده شود.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل، ص۱۰۷.</ref> | |||
</ref> تعداد رکعتهای نمازهای نافله در شبانهروز، | |||
== نافله در قرآن == | == نافله در قرآن == | ||
در قرآن به پیامبر سفارش شده است در پاسی از شب نماز نافله بخواند:{{قرآن|وَمِنَ | در قرآن به پیامبر سفارش شده است در پاسی از شب نماز نافله بخواند:{{قرآن|وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَکَ عَسَیٰ أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَحْمُودًا|ترجمه=و پاسی از شب را زنده بدار، تا برای تو [به منزله] نافلهای باشد، امید که پروردگارت تو را به مقامی ستوده برساند.|سوره=اسراء|آیه=۷۹}} خداوند نتیجه نماز شب برای پیامبر را رسیدن به مقام محمود میداند. روایات اسلامی، اعم از روایات اهل بیت(ع) و روایاتی که از طرق اهل تسنن نقل شده است مقام محمود را به عنوان مقام شفاعت کبری تفسیر کرده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص: ۲۲۵.</ref> | ||
نماز شب از | نماز شب از نمازهای بسیار با فضیلت است و در سورههای مزّمل و مدّثر آمده است. در روایات آمده است که تمام انبیا نماز شب داشتند. نماز شب، رمز سلامتی بدن و روشنایی قبر است. نماز شب، در اخلاق، رزق، برطرف شدن اندوه، ادای دین و نورچشم مؤثّر است.<ref>قرائتی محسن، تفسیر نور، ج۵، ص: ۱۰۴.</ref> | ||
</ref> | |||
== اهمیت و ثواب نوافل == | == اهمیت و ثواب نوافل == | ||
* در برخی از روایات، خواندن ۵۱ رکعت نماز واجب و مستحب را علامتی بر تعهد شیعیان شمرده است: [[امام صادق]](ع) میفرماید: «[[شیعیان]] ما اهل پرهیزکاری و کوشش در عبادت و وفا و امانتداری و زهد و عبادتند، در شبانه روز | * در برخی از روایات، خواندن ۵۱ رکعت نماز واجب و مستحب را علامتی بر تعهد شیعیان شمرده است: [[امام صادق]](ع) میفرماید: «[[شیعیان]] ما اهل پرهیزکاری و کوشش در عبادت و وفا و امانتداری و زهد و عبادتند، در شبانه روز پنجاه و یک رکعت نماز میگزارند، شب بیدارند و روز را به روزه میگذرانند، زکات اموالشان را میپردازند و به زیارت خانه خدا میروند و از هر حرامی دوری میکنند.»<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه (تحقیق مؤسسه آل البیت)، قم، مهر، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ج۲۶، ص۵۷.</ref> | ||
* طبق روایات نمازهای مستحبی و نافله، اسبابی برای جبران نقص فرائض و قبولی آنهاست.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه (تحقیق مؤسسه آل البیت)، قم، مهر، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ج۲۶، ص۷۴.</ref> چون انسان هر اندازه مراقب اعمال واجب و بهخصوص نمازهای واجب خود باشد، باز هم اهل سهو و نسیان بوده و خالی از امور منافی با واجبات نمیباشد، بههمین دلیل خداوند مستحبات را وسیلهای برای جبران نواقص واجبات قرار داده است. | |||
* طبق روایات نمازهای مستحبی و | |||
* عبادت و طاعت و بهخصوص نماز بهعنوان ستون و پایه محکم دین، هر اندازه بیشتر و دقیقتر انجام شود، باعث نزدیکی به خداوند شده و تکرار این تذکر با خصوصیات و ویژگیهای آن، رابطه انسان را با حق تعالی و عالم غیب بیش از پیش محکم میکند. | * عبادت و طاعت و بهخصوص نماز بهعنوان ستون و پایه محکم دین، هر اندازه بیشتر و دقیقتر انجام شود، باعث نزدیکی به خداوند شده و تکرار این تذکر با خصوصیات و ویژگیهای آن، رابطه انسان را با حق تعالی و عالم غیب بیش از پیش محکم میکند. | ||
* امام صادق(ع) نتیجه بندگی خالصانه به درگاه خداوند را به نقل از [[پیامبر]](ص) چنین توصیف میکند: پیامبر از جانب حق تعالی این گونه فرموده است: «... نزدیک نمیشود بسوی من بندهای از بندگانم به چیزی که محبوبتر باشد پیش من از واجبات (یعنی اولین وسیله تقرب، انجام واجبات است) و همانا بنده نزدیک میشود و تقرب میجوید به من به سبب نافله، به گونهای که دوست دارم او را، پس وقتی دوست داشتم او را، من گوش او میباشم که با او میشنود و چشمش که به آن میبیند و زبانش که به آن سخن میگوید و دستش که به آن اخذ میکند، اگر بخواند مرا، جواب میدهم او را و اگر از من چیزی بخواهد عطا میکنم به او.»<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، شرح مولی مازندرانی، محمد صالح، بی تا، بی نا، ج۹، ص۴۲۸.</ref> | * امام صادق(ع) نتیجه بندگی خالصانه به درگاه خداوند را به نقل از [[پیامبر]](ص) چنین توصیف میکند: پیامبر از جانب حق تعالی این گونه فرموده است: «... نزدیک نمیشود بسوی من بندهای از بندگانم به چیزی که محبوبتر باشد پیش من از واجبات (یعنی اولین وسیله تقرب، انجام واجبات است) و همانا بنده نزدیک میشود و تقرب میجوید به من به سبب نافله، به گونهای که دوست دارم او را، پس وقتی دوست داشتم او را، من گوش او میباشم که با او میشنود و چشمش که به آن میبیند و زبانش که به آن سخن میگوید و دستش که به آن اخذ میکند، اگر بخواند مرا، جواب میدهم او را و اگر از من چیزی بخواهد عطا میکنم به او.»<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، شرح مولی مازندرانی، محمد صالح، بی تا، بی نا، ج۹، ص۴۲۸.</ref> | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
* شرح چهل حدیث، امام خمینی (ره)، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش، ص۵۸۱ به بعد. | * شرح چهل حدیث، امام خمینی (ره)، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش، ص۵۸۱ به بعد. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | ||
خط ۵۵: | خط ۴۳: | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = |