|
|
| خط ۳: |
خط ۳: |
| آیا در قرآن به صراحت، وجوب نماز قضا ذکر شده است؟ | | آیا در قرآن به صراحت، وجوب نماز قضا ذکر شده است؟ |
| {{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
| {{پاسخ}}در [[قرآن]] به صراحت اشاره‌ای بر وجوب نماز قضاء نشده است، ولی آیاتی بیان شده‌اند که به طور ضمنی به مسئله [[نماز قضاء]] پرداخته‌اند: | | {{پاسخ}}[[قرآن]] اشاره‌ای بر وجوب نماز قضاء نداشته، ولی از برخی آیات به طور ضمنی به مسئله [[نماز قضاء]] استفاده شده است: |
|
| |
|
| طبق نظر مفسرین از آیه {{قرآن|ُ وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسيت|ترجمه=و چون فراموش کردی پروردگارت را یاد کن.|سوره=کهف[۱۸]|آیه=۲۴}} می‌توان برای قضای نماز استدلال نمود. این آیه مبین این امر است که هرگاه یاد و ذکر پروردگار فراموش شد، نباید بی‌تفاوت رفتار کرد بلکه باید خداوند دوباره یاد شود. این مهم کنایه از نمازی است که قضا شده و باید دوباره، در وقت دیگری اقامه شود.<ref>راوندی، قطب الدین، فقه القرآن، ج۱، ص۱۲۳.</ref>
| | * مفسران از آیه {{قرآن|وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسيت|ترجمه=و چون فراموش کردی پروردگارت را یاد کن.|سوره=کهف|آیه=۲۴}} برای قضای نماز استدلال نموده‌اند. این آیه مبین این امر است که هرگاه یاد و ذکر پروردگار فراموش شد، نباید بی‌تفاوت رفتار کرد بلکه باید خداوند دوباره یاد شود. این، کنایه از نمازی است که قضا شده و باید دوباره، در وقت دیگری اقامه شود.<ref>راوندی، قطب الدین، فقه القرآن، ج۱، ص۱۲۳.</ref> |
|
| |
|
| همچنین خداوند در آیه دیگری چنین فرموده است: {{قرآن|وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَه لِّمَنْ أَرَادَ أَن یَذَّکرَ|ترجمه=و او همان کسی است که شب و روز را جانشین یکدیگر قرارداد برای کسی که بخواهد متذکر شود.|سوره=فرقان|آیه=۶۲}} طبق نظر مفسرین مفهوم این آیه مبین این مطلب است که هر یک از روز و شب جانشین یکدیگرند، کسانی که در آن دو زندگی کرده‌اند و عملی از واجبات را در یکی از آن دو زمان فوت کردند، در زمان دیگر باید قضاء عمل واجب را به‌جا آورند.
| | * خداوند در آیه دیگری فرموده: {{قرآن|وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَه لِّمَنْ أَرَادَ أَن یَذَّکرَ|ترجمه=و او همان کسی است که شب و روز را جانشین یکدیگر قرارداد برای کسی که بخواهد متذکر شود.|سوره=فرقان|آیه=۶۲}} مفسران براساس این آیه معتقدند هر یک از روز و شب جانشین یکدیگرند، کسانی که عملی از واجبات را در یکی از آن دو زمان فوت کردند، در زمان دیگر باید قضاء عمل واجب را به‌جا آورند. عنبسه العابد از امام صادق(ع) در مورد این آیه سوال کرد. امام فرمود: یعنی قضاء نمازهایی که شب از تو فوت شده را در روز به جا بیاور و قضاء نمازهایی که روز از تو فوت شده، شب به جا بیاور.<ref>راوندی، قطب الدین، فقه القرآن، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی، اول، ۱۴۰۵ ق، ج۱، ص۱۲۳–۱۲۴.</ref> |
|
| |
|
| عنبسه العابد می‌گوید از امام صادق(ع) در مورد آیه شریفه {{قرآن|وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَه لِّمَنْ أَرَادَ أَن یَذَّکرَ
| | علاوه بر این آیات قرآن، در روایات به صراحت به مسئله نماز قضا پرداخته شده است.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، تهران، کتاب فروشی صدوق، بی تا، اول، ص۵۱۷.</ref> |
| }}<ref>فرقان / ۶۲.</ref> پرسیدم. امام در پاسخ فرمود: «یعنی قضاء نمازهایی که شب از تو فوت شده را در روز به جا بیاور و قضاء همان نمازهایی که روز از تو فوت شده شب به جا بیاور.»<ref>راوندی، قطب الدین، فقه القرآن، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی، اول، ۱۴۰۵ ق، ج۱، ص۱۲۳–۱۲۴.</ref>
| |
| | |
| '''روایات:'''
| |
| | |
| ۱. هشام جوالیقی نقل می‌کند که [[امام صادق]](ع) به نقل از [[رسول خدا]](ص) فرمود: «هر کس نماز واجب خود را ترک کند و وقت آن بگذرد، باید آن را قضاء کند.»<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، تهران، کتاب فروشی صدوق، بی تا، اول، ص۵۱۷.</ref>
| |
| | |
| ۲. زراره از امام صادق(ع) چنین نقل می‌کند: «زمانی که نماز را فراموش کردید یا آن را بدون وضو خواندید، بر شما واجب است که قضای آن را بخوانید.»<ref>کلینی، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵، ج۳، ص۲۹۱.</ref>
| |
| | |
| ۳. ابن میمون می‌گوید: از امام صادق(ع) پرسیدم حکم شرعی مردی که در شب ماه رمضان جنب شده و فراموش کند که عمل غسل به‌جای آورد و از آن ماجرا یک هفته بگذرد یا ماه رمضان تمام شود، چیست؟ امام فرمود: نماز و روزه خود را قضا کند.<ref>الکافی، ج۴، ص۱۰۶.</ref>
| |
| {{مطالعه بیشتر}}
| |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |