دفن امام حسین(ع) و شهدای کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

در عیون اخبار الرضا از [[شیخ صدوق]] احادیثی در باب وفات [[موسی بن جعفر(ع)]] آمده است، که متولی دفن و کفن و نماز بر پیکر آن حضرت،<ref>عمربن حسن فتال نیشابوری، روضه الواعظین، ص۲۲۲ (فصل فی ذکر وفاته)، ص۲۳۲.</ref> [[امام رضا(ع)]] بوده با وجود این‌که در بغداد حضور نداشته است و در جای دیگر [[امام صادق(ع)]] می‌فرماید: جائز نیست امام را غسل بدهد مگر کسی که امام باشد، و در احتجاج امام رضا(ع) بر واقفیه است که علی بن حمزه به آن حضرت عرض کرد: «ما از پدران شما روایت کرده‌ایم که متولی امر امام نمی‌شود مگر امامی مثل او، حضرت در جواب فرمودند: مرا خبر ده که حسین(ع) امام بود یا نبود گفت: امام بود، امام فرمود متولی امر او که شد؟ علی بن حمزه گفت: علی بن حسین(ع) امام فرمودند: علی بن حسین کجا بود؟ او که در زندان و محبوس به دست عبیدالله بود! علی گفت: پنهان و پوشیده از کسان عبیدالله بیرون رفت و متولی امر پدر شد و بازگشت، امام فرمود: آن کسی که علی بن حسین را قدرت داد که به کربلا آید و متولی امر پدر گردد، قدرت می‌دهد صاحب این امر به بغداد آید و متولی امر پدر شود و بازگردد، در حالی که نه در زندان بود و نه اسیر.<ref>أبی محمد بن حسن الطوسی، غیبه الطوسی، ص۸۴، الکلام علی واقفیه، ص۲.</ref> با توجه به کلام امام متوجه می‌شویم که متولی امر دفن امام حسین(ع) کسی نبوده است مگر علی بن حسین(ع) که امام بعد از او بوده است، چنان‌که شیخ صدوق در این مورد می‌گوید: واقفیه بدین احادیث نتوانند بر ما ایراد کنند برای آن‌که امام صادق(ع) فرمود: جائز نیست امام را غسل بدهد مگر کسی که امام باشد، پس اگر کسی به غیر حق مرتکب این نهی شد و امام را غسل داد به سبب این عمل که از او سر زده است، امامت امام لاحق باطل نمی‌شود و نفرموده امام نیست مگر کسی که امام سابق را غسل بدهد.

اما نسبت دادن دفن اجساد طاهر شهدا به قبیله بنی اسد از باب این بوده است که آنان امام سجاد(ع) را در این امر یاری نموده‌اند و طبق دستور آن حضرت شهدا را به خاک سپردند.