حرث در آیه ۲۰ سوره شوری: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوال}}کلمه «حرث» در آیه ۲۰ سوره شوری به چه معنا است؟ چرا در فراز دوم آیه، گفته شده «نُؤْتِهِ مِنْها؛ از آن (زراعت دنیا) به او می‌دهیم» که به معنای بخشی از آن است؟ چرا گفته نشده هر چه خواست به او می‌دهیم؟{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}

'''حرث در آیه ۲۰ سوره شوری''' زراعت است<ref>راغب اصفهانی، حسین، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن، ترجمه غلامرضا خسروی حسینی، تهران، مرتضوی، چاپ اول، ۱۳۶۹ش، ج۱، ص۴۶۵؛ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲، ص۱۱۶.</ref> و بر اساس این آیه، کسی که زراعتِ [[آخرت]] را بخواهد، خدا بر زراعت او می‌افزاید و کسی که زراعت دنیا را بخواهد، خدا از زراعت دنیا به او می‌دهد؛ ولی در آخرت، بی‌نصیب خواهد بود. به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، مفسر [[شیعه]]، در این آیه انسان‌ها به کشاورز، جهان به مزرعه و اعمال به بذر تشبیه شده است. کسانی که اعمالشان را با نیت آخرت انجام می‌دهند، خدا پاداش آنها را می‌افزاید و کسانی که اعمالشان را با نیت رسیدن به دنیا انجام می‌دهند، خدا بهره‌ای از دنیا به آنها داده؛ ولی از آخرت بی‌نصیب خواهند بود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲۰، ص۳۹۷.</ref>