دعای قاموس: تفاوت میان نسخه‌ها

این دعا اولین بار در کتاب [[صحیفه ثانیه علویه]] محدث نوری آمده است. [[محدث نوری]] در مقدمه این دعا اشاره می‌کند که این دعا را در مجامع متعدد روایی، که بعضی نفیس و عتیق بوده‌اند، دیده است. او از اشتهار متن دعا نیز خبر می‌دهد و این اشتهار را کمتر از اشتهار [[مناجات خمس عشر]] نقل شده از ا[[مام سجاد(ع)]] نمی‌داند. محدث نوری با وجود این دو شاخص متذکر می‌شود که این دعا را در مآخذ قابل اعتماد ندیده است. این موضوع موجب شده است که او فقط اصل این دعا را در کتاب خود بیاورد. محدث نوری این کار را از باب [[تسامح در ادله سنن]] و به تأسی از علمای اعلامی که این دعا را در آثار خود نقل می‌کرده‌اند بر می‌شمرد.<ref>حسین بن محمدتقی نوری، الصحیفة الثانیة العلویة،</ref> [[شیخ عباس قمی]]، محدث بزرگ متأخر شیعه و شاگرد محدث نوری، نیز در کتاب دعای مشهور خود [[مفاتیح الجنان]] این دعا را آورده است. او توضیحات استاد خود را عیناً در مقدمه این دعا نقل کرده و با این کار نظر محدث نوری درباره این دعا را تأیید کرده است.<ref>عباس بن محمدرضا قمی، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ص ۱۰۶-۱۰۷.</ref>  

[[محمد سند]]، فقیه معاصر شیعه و متخصص [[رجال]] و [[درایه]] حدیث، در پاسخ به سؤالی درباره جایگاه سندی دعای قاموس بر اهمیت و لزوم استناد دعا به معصومین(ع) به دلیل [[عصمت]] و اطلاع آنان بر حقایق تأکید می‌کند. او با اتکا به [[قاعده من بلغ]] توسل به متون دعایی که به لحاظ سندی قابل استناد به معصوم(ع) نیستند را ممکن می‌داند. از نظر او دعای سیفی صغیر یا قاموس هم شامل این قاعده است.<ref>محمد السند، منهج التکامل الروحی، بیروت، دارالمهجة البیضاء، ص ۲۰۲-۲۰۳.</ref>