automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) جز (A.rezapour صفحهٔ ویژگیهای اخباریگری را به عقاید اخباریگری منتقل کرد) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
== انکار حجیت عقل == | == انکار حجیت عقل == | ||
اخباریان [[عقل]] را جایزالخطا شمرده و به او در شناخت [[اصول دین|اصول]] و [[فروع دین]] نقشی نمیدهند. محمدامین استرآبادی بنیانگذار اخباریگری، مدعی است عقل فقط در اموری که مبدأ حسی یا نزدیک به حس دارند (مانند ریاضیات) حجت است.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار شهید مطهری، ج۲۰، ص۱۶۹.</ref> اخباریگری نهضتی | اخباریان [[عقل]] را جایزالخطا شمرده و به او در شناخت [[اصول دین|اصول]] و [[فروع دین]] نقشی نمیدهند. محمدامین استرآبادی بنیانگذار اخباریگری، مدعی است عقل فقط در اموری که مبدأ حسی یا نزدیک به حس دارند (مانند ریاضیات) حجت است.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار شهید مطهری، ج۲۰، ص۱۶۹.</ref> شهید مطهری، اخباریگری را نهضتی می داند بر ضد عقل.<ref>مجموعه آثار، مطهری، مرتضی، ج۲۰، ص۱۷۰.</ref> اخیاریان اذعان داشتند عقل انسان توان درك و فهم احكام و نظريات شرعى را ندارد؛ بنابراين، اعتماد بر ادراكات عقلى در فهم اين موارد جايز نيست. امين استرآبادى در اين باره نوشته است.<ref>تاريخ حديث شيعه، طباطبايى، محمد كاظم، ص۲۲۲</ref> | ||
== انکار حجیت ظواهر قرآن == | == انکار حجیت ظواهر قرآن == | ||
اخباریان فهم غیر معصوم از [[قرآن]] را حجت نمیدانند. دلیل آنها روایاتی است که فهم قرآن را مختص [[معصومان(ع)]] شمرده و نیز روایاتی که از [[تفسیر به رأی]] نهی کرده است. اخباریون با انکار حجیت ظواهر قرآن، باب یکی از منابع استنباط احکام شرعی و دین شناسی را بستند.<ref>پيدايش، سير تطور و تداوم اخباریگری، فائز قاسم, شريفی محمد، دوفصلنامه كتاب قيم، پاييز و زمستان ۱۳۹۳، دوره ۴، شماره ۱۱ (ويژه علوم قرآن و حديث)</ref> | اخباریان فهم غیر معصوم از [[قرآن]] را حجت نمیدانند. دلیل آنها روایاتی است که فهم قرآن را مختص [[معصومان(ع)]] شمرده و نیز روایاتی که از [[تفسیر به رأی]] نهی کرده است. اخباریون با انکار حجیت ظواهر قرآن، باب یکی از منابع استنباط احکام شرعی و دین شناسی را بستند.<ref>پيدايش، سير تطور و تداوم اخباریگری، فائز قاسم, شريفی محمد، دوفصلنامه كتاب قيم، پاييز و زمستان ۱۳۹۳، دوره ۴، شماره ۱۱ (ويژه علوم قرآن و حديث)</ref> | ||
اخباریان معتقد هستند بيشتر آيات قرآن كريم، براى مردم قابل فهم نيست و تنها امامان معصوم (ع) قدرت فهمِ مراد همه آيات قرآن را دارند. بنابراين، استناد به آيات قرآن براى به دست آوردن حكم و نظريه شارع صحيح نيست. و تنها تفسير اهل بيت معصوم عليهم السلام معتبر و قابل تبعيت است. شيخ يوسف بحرانى و ملا محسن فيض كاشانى، از جمله اخباريانى هستند كه فهم قرآن را در انحصار معصومان نمىدانند.<ref>تاريخ حديث شيعه، طباطبايى، محمد كاظم، ص۲۲۲</ref> | |||
== انکار حجت ظنون معتبر == | == انکار حجت ظنون معتبر == | ||
اخباریها حجیت هر گمانی حتی [[ظنون معتبره]] را نفی کردهاند. آنها برای این نظر، به آیات و روایات نهی کننده از عمل به گمان استناد کردهاند. | اخباریها حجیت هر گمانی حتی [[ظنون معتبره]] را نفی کردهاند. آنها برای این نظر، به آیات و روایات نهی کننده از عمل به گمان استناد کردهاند. | ||
آنها اجماع را برگرفته از اهل سنت می دانند و آن را حجت شرعی نمی دانند. | |||
== تواتر کتب اربعه و حجیت احادیث == | == تواتر کتب اربعه و حجیت احادیث == | ||
عالمان اخباری، معتقد به [[تواتر]] روایات [[کتب اربعه]] بلکه همه کتابهای روایی شیعه شدند. آنها با توجه به این اعتقاد، احتیاج به [[علم رجال]] را منکر شدند؛ زیرا با توجه به متواتر شمردن کتب اربعه، بحثهای رجالی فایده نخواهد داشت. همچنین علم رجال حداکثر به ما گمان قوی به صدور حدیث از معصوم(ع) میدهد و گمان هم که حجت نیست. اخباريها معتقد بودند كه همه احاديث وارده از معصومان در كتب معروف و معتبر مانند كتب اربعه قطعى است و نيازى به علم رجال، براى بررسى اسناد آنها نداريم.<ref>دائرة المعارف فقه مقارن، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۲۳</ref> | عالمان اخباری، معتقد به [[تواتر]] روایات [[کتب اربعه]] بلکه همه کتابهای روایی شیعه شدند. آنها با توجه به این اعتقاد، احتیاج به [[علم رجال]] را منکر شدند؛ زیرا با توجه به متواتر شمردن کتب اربعه، بحثهای رجالی فایده نخواهد داشت. همچنین علم رجال حداکثر به ما گمان قوی به صدور حدیث از معصوم(ع) میدهد و گمان هم که حجت نیست. اخباريها معتقد بودند كه همه احاديث وارده از معصومان در كتب معروف و معتبر مانند كتب اربعه قطعى است و نيازى به علم رجال، براى بررسى اسناد آنها نداريم.<ref>دائرة المعارف فقه مقارن، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۲۳</ref> | ||
تفکر اصلى اخباريان اين بود كه تنها راه رسيدن به صلاح و فلاح، تمسك روايات معصومين (ع) و دورى گزيدن از ساير منابع معرفتى است.<ref>تاريخ حديث شيعه، طباطبايى، محمد كاظم، ص۲۲۱</ref> | |||
== عدم اعتبار و جواز اجتهاد == | == عدم اعتبار و جواز اجتهاد == |