حجاب زنان در صدر اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

زنان تا قبل از [[اسلام]] به [[حجاب]] توجه خاصی نداشتند، گزارش‌هایی مبنی بر استفاده زنان عرب قبل از ظهور اسلام از لباس‌های نازک و بدن‌نما و عدم پوشش سر و گردن در منطقه عربستان وجود دارد. با ظهور اسلام در سرزمین عربستان، حجاب زنان متحول شد و در این‌باره آیات و روایات متعددی جهت اصلاح فرهنگ پوشش و لباس صادر شد. پس از آن به‌تدریج زنان مسلمان پوشش خود را بر اساس دستورات الهی حفظ می‌کردند هرچند برای زنان سالمند در این مورد سخت‌گیری نشده است.

به گفته مفسرانی همچون طبرسی، مکارم شیرازی و علامه طباطبایی چون زنان عرب معمولاً پیراهن‌هائی می‌پوشیدند که گریبان‌هایشان باز بود و روسری‌های خود را به‌نحوی می‌گذاشتند که دور گردن و سینه را نمی‌پوشانید و گوش‌ها و جلوی سینه‌ها نمایان می‌شد لذا آیه {{قرآن|وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا ۖ وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُيُوبِهِنَّ|ترجمه= و به زنان با ایمان بگو چشم‌های خود را (از نگاه هوس‌آلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را -جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و (اطراف) روسری‌های خود را بر سینه خود افکنند...|سوره=نور|آیه=۳۰}} نازل شد و دستور داد که باید روسری‌ها را طوری ببندند که قسمت‌های یادشده پوشیده گردد و زنان مو و سینه و دور گردن و زیر گلوی خود را بپوشانند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، کتاب‌فروشی اسلامی، ج۵، ص۱۳۸: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، دارالکتب اسلامیه، ج۱۴ ص۴۴۰؛ طباطبائی، المیزان، دارالکتب اسلامیه، ج۱۵ ص۱۲۶.</ref>