معوذتین: تفاوت میان نسخه‌ها

به دو سوره فلق و ناس «معوذتین» می‌گویند و در روایات هم به این دو سوره مبارکه اطلاق «معوذتین» شده است.<ref>جویباری، رستگار، تفسیر بصائر، قم، ناشر مؤلف، چاپ اول، ۱۴۱۳ هـ، ج۶۰، ص۶۵۸.</ref> کلمه معوذه از «عَوْذ» گرفته شده به معنای پناه بردن و حفظ کردن خویش و پرهیز دادن از شر، از راه پناه بردن به کسی که می‌تواند آن شر را دفع کند.<ref>هاشم‌زاده هریسی، هاشم، شناخت سوره‌های قرآن، تهران، انتشارات کتابخانه صدر، ۱۳۷۳، ص۶۳۲؛ و طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، انتشارات اسلامی، ج۲۰، ص۶۸۰.</ref> مفسران گفته‌اند این دو سوره خاصیت تعویذ (پناه بردن به خدا) را دارد که باعث می‌شود انسان با این دو سوره خود را از شروری حفظ کند و بدین جهت این دو سوره به معوذتین نام‌گذاری شده است. در [[سوره فلق]] به پیامبر(ص) دستوری می‌دهد از شر هر چیزی مانند شری که در تاریکی باشد، از شر زنان ساحر و به طور کلی طلسم و جادو و از شر و زیان فرد حسود به خداوند پناه ببر که سفارشی است برای همه مؤمنان. و در [[سوره ناس]] هم انسان خود را از وسواس شیطانی که هر دم وسوسه می‌کند، تعویذ می‌کند و خود را در پناه خدا قرار می‌دهد.

احاديث متعددي در فضيلت معوّذتان (سوره فلق و ناس) وارد شده است. عقبة بن عامر از پيامبر اکرم (ص) نقل مي‌کند که بعد از نزول اين دو سوره فرمود: «آيا نمي‌داني که آياتي امشب نازل شده‌اند که نظير آنها را هرگز کسي نديده است.<ref>ترجمه تفسير مجمع البيان، طبرسی، ج۲۷، ص: 378

 

و در روايتى از پيغمبر اكرم (ص)مى‌خوانيم: «به يكى از يارانش فرمود: مى‌خواهى دو سوره به تو تعليم كنم كه برترين سوره‌هاى قرآن است؟ عرض كرد: آرى اى رسول خدا! حضرت «معوذتان» (سوره فلق و سوره ناس) را به او تعليم كرد، سپس آن دو را در نماز صبح قرائت نمود و به او فرمود: هر گاه برمى‌خيزى و مى‌خوابى آنها را بخوان». مفسران ذیل این روایات گفته اند که این فضایل در صورتی است که روح و جان و عقيده و عمل خود را با محتواى آن هماهنگ سازند.<ref>تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ناصر، ج۲۷، ص۴۹۱</ref>