۳۹۱
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
الإسلامُ یَعْلوا و لایُعْلی | '''الإسلامُ یَعْلوا و لایُعْلی عَلَیه'''، حدیثی که از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است و بر اساس آن هیچ قانونی بر قانون اسلام برتری نخواهد داشت. | ||
== متن حدیث== | == متن حدیث== | ||
{{عربی بزرگ |الْإِسْلَامُ يَعْلُو وَ لَا يُعْلَى عَلَيْهِ|ترجمه=اسلام برتر است و چیزی بر آن برتری ندارد.|منبع=<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۳۳۳، تصحیح علیاکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.</ref>}} | {{عربی بزرگ |الْإِسْلَامُ يَعْلُو وَ لَا يُعْلَى عَلَيْهِ|ترجمه=اسلام برتر است و چیزی بر آن برتری ندارد.|منبع=<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۳۳۳، تصحیح علیاکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.</ref>}} | ||
== جایگاه == | == جایگاه== | ||
به گفته مرتضی | حدیث الاسلام یعلو و لایعلی علیه، در کتاب من لا یحضره الفقیه از کتب اربعه شیعه نقل شده است.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۳۳۳، تصحیح علیاکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.</ref> و علما در مباحث مختلفی به آن استناد کردهاند. | ||
به گفته مرتضی مطهری، این حدیث از جوامع الکلم و سخنان متشابه پیامبر(ص) است که هر گروهی از علما از منظری خاص به آن نگریسته و از آن استنباط کردهاند. فقها از این حدیث استنباط کردهاند که در مقررات اجتماعی اسلام، هیچ قانونی که نتیجه آن برتری غبرمسلمان بر مسلمان باشد وجود نداد. همچنین متکلمان با استفاده از آن میگویند که منطق اسلام بر هر منطقی برتری دارد و کسانی که از بعد اجتماعی به این حدیث مینگرند گفتهاند که قانون اسلام از هر قانون دیگری با نیازهای بشر منطبقتر است.<ref> مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، ص۱۹۸-۱۹۹.</ref> | |||
== کاربردهای فقهی== | == کاربردهای فقهی== | ||
این حدیث بیانگر قاعدهای عام است که بر اساس آن در هر حکمی باید برتری اسلام لحاظ شود. برای این قاعده مصادیق متعددی ذکر شده است از جمله: | این حدیث بیانگر قاعدهای عام است که بر اساس آن در هر حکمی باید برتری اسلام لحاظ شود. برای این قاعده مصادیق متعددی ذکر شده است از جمله: |