۱۱٬۸۷۷
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|حکومت دینی}} | {{درگاه|حکومت دینی}} | ||
بیمه بر اساس نظریه اکثریت فقهاء و حقوقدانان، عقدی است صحیح و درست، و منفصل، که دارای دو طرف میباشد؛ که طرفین آن بیمهگر و بیمهگزار میباشند. از نظر قانون کسی که حق بیمه را پرداخت میکند، بیمهگزار شناخته میشود. موضوعاتی چون مال، عین و … یا منفعت یا مسئولیت و حتی خطری که ممکن است از آن ضرر وارد شود میتواند موضوع بیمه قرار بگیرد. عوض و معوض در قرارداد بیمه، همانا حق بیمه و اصل تعهد میباشد، نه خسارت که بعد از وقوع حادثه پرداخت میشود. بیمه قراردادی الزامی است که بعد از انعقاد طرفین ملزم به رعایت آن میباشند. | |||
نهاد بیمه در شکل امروزی خود، نسبت به معاملات چون، بیع، اجاره، رهن، هبه، و… در جامعه بشری، از سابقهای چندانی برخوردار نیست؛ چون بعد از تحولات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، و علمی در اروپا شکل گرفت و توسعه یافت، و بعد از قرون ۱۸ و ۱۹، در اثر ارتباطات سیاسی و اقتصادی، تجاری که میان قاره اروپا و سایر قارهها، بخصوص آسیا برقرار شده بود، وارد این مناطق شد؛ و زود گسترش یافت و به تمامی شئونات زندگی اجتماعی این مناطق نفوذ کرده و جزء لوازم زندگی عصر جدید گردید! | نهاد بیمه در شکل امروزی خود، نسبت به معاملات چون، بیع، اجاره، رهن، هبه، و… در جامعه بشری، از سابقهای چندانی برخوردار نیست؛ چون بعد از تحولات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، و علمی در اروپا شکل گرفت و توسعه یافت، و بعد از قرون ۱۸ و ۱۹، در اثر ارتباطات سیاسی و اقتصادی، تجاری که میان قاره اروپا و سایر قارهها، بخصوص آسیا برقرار شده بود، وارد این مناطق شد؛ و زود گسترش یافت و به تمامی شئونات زندگی اجتماعی این مناطق نفوذ کرده و جزء لوازم زندگی عصر جدید گردید! |