۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
عدالت خداوند را به «عدل تکوینی»، «عدل تشریعی» و «عدل جزایی» تقسیم کردهاند. | عدالت خداوند را به «عدل تکوینی»، «عدل تشریعی» و «عدل جزایی» تقسیم کردهاند. | ||
واژه عدل و [[عدالت]] دارای معانی مختلفی است که معروفترین و جامعترین آن قرار گرفتن افراد و اشیاء در جایگاه شایسته خود است. | واژه عدل و [[عدالت]] دارای معانی مختلفی است که معروفترین و جامعترین آن قرار گرفتن افراد و اشیاء در جایگاه شایسته خود است. کلام [[امام علی(ع)]] را در اشاره به همین معنای عدل دانستهاند: {{متن عربی|الْعَدْلُ يَضَعُ الْأُمُور مَوَاضِعَهَا|ترجمه=عدل این است که امور را در جاى خود قرار میدهد}}.<ref>نهج البلاغه، حکمت، ۴۳۷.</ref> | ||
براساس این معنای عدالت، در [[جهان تکوین]] و [[شریعت|تشریع]]، اصل عدالت این اقتضاء را دارد که هر چیزی در جای مناسب خود قرار گیرد. عدالت الهی نیز چنین معنا میشود که خداوند با هر موجودی آنچنانکه شایسته آن است، رفتار کند و آن را در موضعی که در شأن آن باشد، بنشاند و چیزی را که مستحق آن است به او عطا کند.<ref>سعیدی مهر، محمد، آموزش کلام اسلامی، کتابفروشی طه، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۱۵.</ref> | براساس این معنای عدالت، در [[جهان تکوین]] و [[شریعت|تشریع]]، اصل عدالت این اقتضاء را دارد که هر چیزی در جای مناسب خود قرار گیرد. عدالت الهی نیز چنین معنا میشود که خداوند با هر موجودی آنچنانکه شایسته آن است، رفتار کند و آن را در موضعی که در شأن آن باشد، بنشاند و چیزی را که مستحق آن است به او عطا کند.<ref>سعیدی مهر، محمد، آموزش کلام اسلامی، کتابفروشی طه، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۱۵.</ref> |