automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۵٬۹۱۴
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== تکالیف مرد نسبت به همسر خویش (حقوق زن) == | == تکالیف مرد نسبت به همسر خویش (حقوق زن) == | ||
{{نوشتار اصلی|وظیفه مرد در قبال همسر}} | |||
'''الف''': [[مهریه]]: خداوند میفرماید: {{قرآن|وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً ۚ فَإِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَیْءٍ مِنْهُ نَفْسًا فَکُلُوهُ هَنِیئًا مَرِیئًا|ترجمه=و مهر زنان را در کمال رضایت به آنها بپردازید، پس اگر چیزی از مهر خود را از روی رضا و خشنودی به شما بخشیدند، از آن برخوردار شوید که شما را حلال و گوارا خواهد بود.|سوره=نساء|آیه=۴}} در قانون آمده است که به محض این که عقد خوانده شد، زن مالک مهریه خواهد بود همچون دینی بر عهده مرد میباشد. ولی زن میتواند آن را طلب کند یا ببخشد.<ref>ماده ۱۰۸۲ ق. م: بمجرد عقد، زن مالک مهر میشود و میتواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید. و ماده ۱۰۸۳ ق. م میگوید: «برای تأدیه تمام یا قسمتی از مهر میتوان مدت، یا اقساطی قرار داد».</ref> | '''الف''': [[مهریه]]: خداوند میفرماید: {{قرآن|وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً ۚ فَإِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَیْءٍ مِنْهُ نَفْسًا فَکُلُوهُ هَنِیئًا مَرِیئًا|ترجمه=و مهر زنان را در کمال رضایت به آنها بپردازید، پس اگر چیزی از مهر خود را از روی رضا و خشنودی به شما بخشیدند، از آن برخوردار شوید که شما را حلال و گوارا خواهد بود.|سوره=نساء|آیه=۴}} در قانون آمده است که به محض این که عقد خوانده شد، زن مالک مهریه خواهد بود همچون دینی بر عهده مرد میباشد. ولی زن میتواند آن را طلب کند یا ببخشد.<ref>ماده ۱۰۸۲ ق. م: بمجرد عقد، زن مالک مهر میشود و میتواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید. و ماده ۱۰۸۳ ق. م میگوید: «برای تأدیه تمام یا قسمتی از مهر میتوان مدت، یا اقساطی قرار داد».</ref> | ||
خط ۳۶: | خط ۳۷: | ||
== تکالیف زن نسبت به همسر خویش (حقوق مرد) == | == تکالیف زن نسبت به همسر خویش (حقوق مرد) == | ||
{{نوشتار اصلی|وظیفه زن در مقابل همسر}} | |||
'''الف''': تمکین: تمکین یعنی اطاعت زن از شوهر. زن نمیتواند بدون اجازه شوهر از خانه خارج شود، یا مشغول کاری در خارج از خانه شود (مگر این که در عقد شرط شده باشد) و هر کاری که به حقوق اختصاصی مرد لطمه وارد کند، مرد میتواند مانع آن شود. زن شرعاً مکلف به اطاعت مطلق نیست (مگر در موارد خاصی که ذکر میشود) اما اطاعت مطلق از همسر اخلاقاً بسیار پسندیده است و نهایتاً بسود خود زن میباشد. (اطاعت در اعمال حرام واجب نیست، و اطاعت در ترک واجب نیز جائز نیست) همچنین زن خود را باید در اختیار همسر خویش قرار دهد تا هرگونه لذتی را از او ببرد.<ref>«زنی که عقد دائمی شده نباید بدون اجازه شوهر از خانه بیرون رود و باید خود را برای هر لذتی که او میخواهد تسلیم نماید و بدون عذر شرعی از نزدیکی کردن او جلوگیری نکند، و اگر در اینها از شوهر اطاعت کند تهیه غذا و لباس و منزل او و لوازم دیگر که در کتب ذکر شده بر شوهر واجب است و اگر تهیه نکند چه توانایی داشته باشد یا نداشته باشدمدیون زن است.» المسائل مراجع پیشین، ص۴۷۶، مسئله ۲۴۱۲. همچنین مواد ۱۱۰۸، ۱۰۸۵، ۱۱۱۴، ۱۱۱۵، ۱۱۱۷، ق.م.</ref> | '''الف''': تمکین: تمکین یعنی اطاعت زن از شوهر. زن نمیتواند بدون اجازه شوهر از خانه خارج شود، یا مشغول کاری در خارج از خانه شود (مگر این که در عقد شرط شده باشد) و هر کاری که به حقوق اختصاصی مرد لطمه وارد کند، مرد میتواند مانع آن شود. زن شرعاً مکلف به اطاعت مطلق نیست (مگر در موارد خاصی که ذکر میشود) اما اطاعت مطلق از همسر اخلاقاً بسیار پسندیده است و نهایتاً بسود خود زن میباشد. (اطاعت در اعمال حرام واجب نیست، و اطاعت در ترک واجب نیز جائز نیست) همچنین زن خود را باید در اختیار همسر خویش قرار دهد تا هرگونه لذتی را از او ببرد.<ref>«زنی که عقد دائمی شده نباید بدون اجازه شوهر از خانه بیرون رود و باید خود را برای هر لذتی که او میخواهد تسلیم نماید و بدون عذر شرعی از نزدیکی کردن او جلوگیری نکند، و اگر در اینها از شوهر اطاعت کند تهیه غذا و لباس و منزل او و لوازم دیگر که در کتب ذکر شده بر شوهر واجب است و اگر تهیه نکند چه توانایی داشته باشد یا نداشته باشدمدیون زن است.» المسائل مراجع پیشین، ص۴۷۶، مسئله ۲۴۱۲. همچنین مواد ۱۱۰۸، ۱۰۸۵، ۱۱۱۴، ۱۱۱۵، ۱۱۱۷، ق.م.</ref> | ||