معنای عدالت خداوند: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}

عدل در لغت به معنای راستی و درستی، برابری و انصاف در داوری آمده است.<ref>المنجد فی اللغه، ماده عدل.</ref> راغب عدل را به معنای تقسیم کردن به‌طور مساوی دانسته است.<ref>راغب الاصفهانی، مفردات القرآن.</ref> و ابن منظور می‌گوید: عدل عبارت است از هر چیزی که در ذهن مردم درست، مستقیم و راست باشد و در مقابل جور قرار دارد.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ماده عدل.</ref> و در روایتی از امیر المؤمنین علی(ع) آمده است: عدالت عبارت است از وضع و قرار دادن هر شی در جایگاه مناسب آن.<ref>نهج البلاغه، حکمت ۴۳۷.</ref> این تعریفی جامع است و در تمامی موارد کاربرد عدل این معنا به نحوی در نظر گرفته شده است.

خداوند نیز در مقام پاداش و کیفر عادل است لذا در مقابل اعمال نیک، نیکوکاران آنان را پاداش می‌دهد و بدکاران به سبب کارهای زشت‌شان مستحق کیفر متناسب با جرم‌شان است و اگر خداوند عفو نماید منافات با عدل او ندارد، بلکه کار مستحسنی است.<ref>ر. ک. سعیدی مهر، کلام اسلامی، قم، مؤسسه فرهنگی طه، چاپ اول، ۱۳۷۷، ج۱، ص۳۲۸.</ref> این قسم از عدالت در واقع به عدالت در نظام آفرینش بازگشت می‌نماید.

{{مطالعه بیشتر}}

۳. در هوای حق و عدالت، ضیاء موحد، نشر مرکز فرهنگی گفتگوی تمدنها، ۱۳۸۱ تهران.

== منابع ==