حب الوطن من الایمان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دوست داشتن وطن بخشی از ایمان است''' جمله‌ای منسوب به پیامبر(ص) است مبنی بر اینکه دوستن داشتن وطن جزئی از ایمان است. این عبارت به این شکل در [[منابع روایی شیعه]] و [[اهل‌سنت]] نقل نشده است و بر فرض صحیح بودن انتساب آن به پیامبر(ص) منظور از وطن [[بهشت]]، مکه، [[معاد]]، وطن عرفی و وطن بزرگ اسلامی ذکر شده است.  از نگاه دین اسلام، زمان و مکان به خودی خود ارزش و اعتباری ندارند بلکه ارزش و تقدس آنها تابع وقایعی است که در آن زمان یا مکان رخ می‌دهد بنابراین وطن نیز فی‌نفسه تقدسی ندارد.

حس وطن‌خواهی و وطن‌دوستی از [[امور فطری]] است و انسان ناخودآگاه به زادگاه خود علاقه خاصی دارد. در تاریخ اسلام درباره پیامبر(ص) نقل شده است هنگامی که حضرت از مکه به مدینه هجرت می‌نمود، در مسیر هنگامی که به جحفه رسید، در حالی که از فشار مشرکان محزون و ناراحت بود، به یاد مکه آه سردی کشید؛ در این هنگام جبرئیل نازل شد و آیه: {{قرآن|إنَّ الّذی فَرَضَ عَلَیْکَ القُرْآنَ لَرادُّکَ إلی مَعادٍ|ترجمه=آن کس که قرآن را بر تو فرض کرد، تو را به جایگاهت بازمی‌گرداند.|سوره=قصص|آیه=۸۶}} را برای پیامبر نازل و او را دلداری داده و پرسید آیا مشتاق به مکه هستی؟ فرمود: آری و آه سردی کشیده فرمود: {{متن عربی|الوطن، الوطن.}}<ref>عمادزاده اصفهانی، حسین، نقل از چهارده معصوم، نشر طلوع، ۱۳۶۶ش، ص۱۴۳.</ref>

این عبارت در [[کتاب‌ امل الآمل]] نوشته [[شیخ حر عاملی]]،<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمال، بغداد، مکتبه اندلس، ج۱، ص۱۱.</ref> [[تحفه السنیه]] نوشته [[فیض کاشانی]]،<ref>فیض کاشانی، ملامحسن، شارح سید عبدالله جزائری (مخطوط)، میکروفیلم کتابخانه آستان قدس، ص۳۴۰.</ref> [[مستدرک سفینه البحار]]،<ref>نمازی، علی، مستدرک، مؤسسه نشر اسلامی جامعه مدرسین، ۱۴۱۹ق، ج۱۰، ص۳۷۵.</ref>  [[الصحیح من السیره]] نوشته [[سید جعفر مرتضی عاملی]]<ref>عاملی، سید جعفر مرتضی، الصحیح من السیره، بیروت، دارالهادی، ج۳، ص۳۳۳.</ref> و [[کشف الخفاء]]<ref> عجلونی، اسماعیل بن محمد، کشف الخفاء، دارالکتب العلمیه، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۳۴۵.</ref> نقل شده است.  

[[سعدی]]:

جمله «حب الوطن من الایمان» به‌عنوان حدیث در هیچ کدام از کتب معتبر روایی شیعه و سنی نقل نشده است. همچنین در منابعی که این عبارت نقل شده اولا بدون سند است و ثانیا هیچ یک از این منابع، کتاب حدیثی شناخته نمی‌شوند. بنابراین انتساب این عبارت از نظر سند به پیامبر(ص) معتبر نیست.  

ارزش و اعتبار زمان و مکان ذاتی نیست بلکه به‌خاطر حوادث و وقایعی که در آن زمان و مکان رخ می‌دهد، مانند [[سیزده رجب]] یا [[هجده ذی‌الحجه]] که دارای ارزش و اعتبار ذاتی نبودند، اما به‌خاطر ولادت امیرالمؤمنین(ع) در سیزدهم رجب و انتصاب ایشان در [[غدیر خم]] به جانشینی پیامبر(ص)، این روزها اعتبار و ارزش پیدا کردند. و یا مانند ۲۲ بهمن که به دلیل [[پیروزی انقلاب اسلامی]] اعتبار پیدا کرده است؛ همچنین درباره مکان‌ها، مانند [[غار حرا]] ارزش ذاتی ندارد بلکه به دلیل وجود پیامبر(ص) و نزول وحی اعتبار پیدا کرده است.