۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
خدعه و نیرنگ در جنگ | خدعه و نیرنگ در جنگ، وسیلهای برای شکست دشمن دانستهاند که پیش از اسلام نیز وجود داشته و در اسلام مورد تأیید قرار گرفته است. در درگیریهای نظامی هر یک از طرفین تلاش میکنند با اتخاذ سیاستهای فریب دهنده، دشمن را شکست داده و آنها را وادار به تسلیم نمایند. | ||
محققان معتقدند فریب و نیرنگ در جنگ امری عاقلانه است. فقیهان نیز این موضوع را مورد اجماع دانستهاند. | |||
روایت مشهور از پیامبر اسلام در منابع مختلف نقل شده که «الحرب خدعه؛ جنگ نیرنگ است». براساس نقلهای تاریخی پیامبر به افراد خود در جنگها اجازه میداد دشمن خودرا فریب دهند و این را وسیلهای برای پیروزی بر دشمن قرار میداد. | |||
از امام علی(ع) نیز نقل شده که در نبرد، بر نیرنگ و حیله میتوان بیش از نیرو و توان اعتماد کرد. امام علی(ع) نیز در جنگها تلاش در فریب دشمن داشت و در مواردی از جمله کشتن عمر بن عبدود از آن استفاده کرد. | |||
== مفهوم شناسی == | == مفهوم شناسی == | ||
«خدعه» در لغت، چیزی است که به وسیلهٔ آن، انسان فریب میخورد.<ref>احمد بن محمد مقری فیومی، مصباح المنیر، ص۱۶۵.</ref> خدعه و نیرنگ در جنگ، وسیلهای برای شکست دشمن و ترفندی است که با آن میتوان بهترین ضربات را به دشمن وارد کرد. «خُدعه» منحصراً برای نیرنگ در جنگ استفاده میشود. این کلمه تفاوت بسیاری با «غدر» که خیانت و نیرنگ و نامردی است و در جنگ و غیر جنگ ممکن است از آن استفاده شود، دارد. | «خدعه» در لغت، چیزی است که به وسیلهٔ آن، انسان فریب میخورد.<ref>احمد بن محمد مقری فیومی، مصباح المنیر، ص۱۶۵.</ref> خدعه و نیرنگ در جنگ، وسیلهای برای شکست دشمن و ترفندی است که با آن میتوان بهترین ضربات را به دشمن وارد کرد. «خُدعه» منحصراً برای نیرنگ در جنگ استفاده میشود. این کلمه تفاوت بسیاری با «غدر» که خیانت و نیرنگ و نامردی است و در جنگ و غیر جنگ ممکن است از آن استفاده شود، دارد. |