وظایف منتظران ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

«زمانى بر مردم فرارسد كه پيشوايشان از آنان غايب گرد ند، زراره پرسيد: در آن زمان مردم چه كنند؟ حضرت فرمود: به همان امر(ولايت) كه بر آنند چنگ زنند تا اينكه (امامشان) بر ايشان آشكار شود».(<ref>شيخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمه، پيشين، تصحيح على اكبر غفارى، باب ۳۳، ح ۴۴.</ref>)

«خوشا به حال شيعيان ما، آنان كه در زمان غيبت قائم ما به ريسمان (ولايت) ما چنگ زنند».(<ref>شيخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمه، پيشين، تصحيح على‌اكبر غفارى، ج۲، ص۳۶۱، ح ۵.</ref>)

«براى او(مهدى) غيبتى است كه اقوامى در آن از دين خارج شوند و گروهى بر دين ثابت قدم بمانند و آزار و اذيت مى كشند و به آنها گفته مى شود: اين وعده(ظهور) چه وقت عملى مى شود اگرراست مى گوييد؟ بى ترديد صبركننده در زمان غيبت، در برابر آزار و تكذيب (مخالفان) به منزله جهاد كننده ى با شمشير در ركاب رسول الله(صلى الله عليه وآله) است».(<ref>شيخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمه، (انتشارات اسلامى) تصحيح على اكبر غفارى، ج۱، باب ۳۰، ص۳۱۷، ح ۳.</ref>)

«يا الله يا رحمن يا رحيم يا مقلب القلوب ثبت قلبى على دينك».(<ref>شيخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمه، پيشين، تصحيح على اكبر غفارى، ج۲، باب ۳۳، ص۳۵۲، ح ۴۹.</ref>)

«من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميته جاهليه».(<ref>شيخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمه، پيشين، تصحيح على اكبر غفارى، ج۲، ص۴۰۹، باب ۳۸، ح ۹.</ref>)