۱۱٬۸۸۰
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه') |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''عبدالعظیم حسنی''' جزء یاران [[امام رضا(ع]] | '''عبدالعظیم حسنی''' جزء یاران [[امام رضا(ع)]] و [[امام جواد(ع)]] و خواص [[امام هادی(ع)]] بوده است. وی با وجود فشارهای [[حکومت عباسی]] از مدینه خارج شده و به حضور امام هادی(ع) در سامرا میرسد و از آنجا به ری مهاجرت میکند. عبدالعظیم حسنی دین خود را به امام هادی عرضه کرده و امام آن را تایید نموده است. در روایتی نیز ثواب زیارت قبر عبدالعظیم حسنی برابر ثواب زیارت [[امام حسین(ع)]] در [[کربلا]] بیان شده است. | ||
==محبت و دوستی دوستداران اهل بیت(ع)== | ==محبت و دوستی دوستداران اهل بیت(ع)== | ||
روایت[[امام صادق(ع)]] درباره محبت دوستداران [[اهل بیت(ع)]] میفرماید: {{متن عربی|و الولايةُ لِلْمُؤمِنينَ الذينَ لمْ يغيَّروا و لم يبدَّلوا بعدَ نبيِّهم(ص) واجبةٌ مثلُ سلمانُ فارسي و ... و مَنْ نَحا نحوَهم و فَعَلَ مثلَ فعْلِهم و الولايةُ لِأتباعِهم و المُقْتَدين بهم و بهُداهمْ واجبةٌ|ترجمه=محبت به اشخاصی که بر پیمان خویش، پای فشرده و وفادار ماندند، و سنت پیامبر اکرم را تغییر ندادند، مانند [[سلمان فارسی]] و … [[واجب]] است و نیز محبت کسانی که مثل کار ایشان را انجام دهند ….}}<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۷، ص۵۲، به نقل از: جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقرّبان، مرکز نشر اسراء، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۶۲.</ref> افزون بر وجوب دوستی اولیای الهی، محبت دوستان ایشان نیز واجب است؛ امام(ع) علت این وجوب را، تبعیت و اقتدا از هدایت آنان میداند. | روایت[[امام صادق(ع)]] درباره محبت دوستداران [[اهل بیت(ع)]] میفرماید: {{متن عربی|و الولايةُ لِلْمُؤمِنينَ الذينَ لمْ يغيَّروا و لم يبدَّلوا بعدَ نبيِّهم(ص) واجبةٌ مثلُ سلمانُ فارسي و ... و مَنْ نَحا نحوَهم و فَعَلَ مثلَ فعْلِهم و الولايةُ لِأتباعِهم و المُقْتَدين بهم و بهُداهمْ واجبةٌ|ترجمه=محبت به اشخاصی که بر پیمان خویش، پای فشرده و وفادار ماندند، و سنت پیامبر اکرم را تغییر ندادند، مانند [[سلمان فارسی]] و … [[واجب]] است و نیز محبت کسانی که مثل کار ایشان را انجام دهند ….}}<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۷، ص۵۲، به نقل از: جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقرّبان، مرکز نشر اسراء، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۶۲.</ref> افزون بر وجوب دوستی اولیای الهی، محبت دوستان ایشان نیز واجب است؛ امام(ع) علت این وجوب را، تبعیت و اقتدا از هدایت آنان میداند. |