automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
←بررسی محتوایی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
{{همچنین ببینید|انا من حسین}} | {{همچنین ببینید|انا من حسین}} | ||
[[پرونده:حدیث حسین منی.jpg|بندانگشتی|نقش حدیث حسین مِنّی روی [[ضریح امام حسین(ع)]]]] | [[پرونده:حدیث حسین منی.jpg|بندانگشتی|نقش حدیث حسین مِنّی روی [[ضریح امام حسین(ع)]]]] | ||
در حدیث حسین مِنّی، پیامبر(ص) «حسین را از خود» معرفی کرده <ref name=":0" /> | در حدیث حسین مِنّی، پیامبر(ص) «حسین را از خود» معرفی کرده<ref name=":0" /> که به این معنا دانسته شده که [[امام حسین(ع)]] از نسل او است.{{مدرک|date=فوریه ۲۰۲۲}}همچنین پیامبر در این روایت، «خود را از حسین» شمرده است.<ref name=":0" /> مراد از این عبارت را یکی بودن پیامبر و امام حسین(ع) در حفظ [[اسلام]] دانسته‌اند. گفته شده همانگونه که پیامبر، دین اسلام را از جانب خدا آورد و گسترش داد امام حسین نیز، با خودداری از [[بیعت]] با [[یزید بن معاویه|یزید]] و تحمل سختی‌های [[واقعه عاشورا]] اسلام را از انحراف حفظ کرد.<ref>هاشمی نژاد، درسی که حسین (ع) به انسانها آموخت؛ و شریف القرشی، محمدباقر، حیات الامام الحسین، نجف الاشرف، الادب، چاپ اوّل، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۹۴.</ref> | ||
درباره عبارت «حسین سِبْطٌ مِنَ االْاَسْبَاط»، سبط را به معنای جماعت و قبیله دانسته‌اند. احمد شرباصی، عالم اهل سنت قرن چهاردهم قمری، احتمال داده مراد از عبارت این است که حسین در بلندی مقام، مرتبه یک امت را دارد؛ یا اینکه اجر و ثواب او مثل اجر یک امت است. به گفته وی، این به دلیل بزرگی فضیلت و عظمت کاری است که انجام داده است.<ref>شرباصی، حفیدة الرسول، ص۴۰، به نقل از صافی، لطف‌الله، پرتوی از عظمت امام حسین(ع)، قم، دفتر تنظیم و نشر آثار آیت‌الله صافی گلپایگانی، ۱۳۹۵ش، ص۳۸.</ref> | درباره عبارت «حسین سِبْطٌ مِنَ االْاَسْبَاط»، سبط را به معنای جماعت و قبیله دانسته‌اند. احمد شرباصی، عالم اهل سنت قرن چهاردهم قمری، احتمال داده مراد از عبارت این است که حسین در بلندی مقام، مرتبه یک امت را دارد؛ یا اینکه اجر و ثواب او مثل اجر یک امت است. به گفته وی، این به دلیل بزرگی فضیلت و عظمت کاری است که انجام داده است.<ref>شرباصی، حفیدة الرسول، ص۴۰، به نقل از صافی، لطف‌الله، پرتوی از عظمت امام حسین(ع)، قم، دفتر تنظیم و نشر آثار آیت‌الله صافی گلپایگانی، ۱۳۹۵ش، ص۳۸.</ref> | ||