۱٬۴۰۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{شاخه | شاخه اصلی = |شاخه فرعی۱ = |شاخه فرعی۲ = |شاخه فرعی۳ = }} {{سو...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
كتاب «بحار الانوار» توسط علامه مجلسي در سال ۱۰۷۰ هـ .ق به مدت ۴۰ سال بنوشته شده است. نخستين چاپ جلد اول و دوم كتاب در كشور هندوستان در سال ۱۲۴۸ هـ .ق بوده و در سال ۱۲۷۰ هـ .ق در ايران تا ۱۰ جلد به چاپ رسيده است. چاپ‌هاي گوناگوني در طي سال‌های بعد صورت گرفته که بهترين چاپ آن در ۱۱۰ جلد توسط مؤسسه الوفا، دار احياء التراث العربي، بيروت است. | |||
كتاب «بحار الانوار» | |||
مهمترين ويژگي بحار الانوار از این قرار است که بيشتر آموزه هاي ديني در آن آمده است؛ احاديث از نسخه‌هاي خطي جمع‌آوری شده است؛ مطالبي از برخي كتابها نقل شده كه آن كتابها دیگر در دسترس نیست؛ علامه مجلسي در نقل احاديث دقت بسياري داشته و در صورت نبودن نسخه معتبر و خطي از روایت آن را تذكر داده و سعی در بیان احادیث صحیح داشته است. برخی از صاحب نظران معتقدند كه علامه مجلسي احاديث را جمع آوري كرده تا از تلف شدن در امان باشند و در واقع دائره المعارفي است که انتخاب درست و نادرست آن را به آيندگان سپرده است. | |||
كتاب بحار، همانند هر كتاب ديگري داراي روايات صحيح و معتبر و نيز روايات ضعيف السند مي‌باشد. شايد غير از قرآن كريم، هيچ كتاب ديگري را نتوان ادعا نمود تمام محتواي آن صددرصد صحيح و قطعي مي‌باشند.<ref>ر.ك: عابدي، احمد، آشنايي با بحارالانوار، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، چاپ اول، ۱۳۷۸، ص۷۸ـ۲۷۸.</ref> | كتاب بحار، همانند هر كتاب ديگري داراي روايات صحيح و معتبر و نيز روايات ضعيف السند مي‌باشد. شايد غير از قرآن كريم، هيچ كتاب ديگري را نتوان ادعا نمود تمام محتواي آن صددرصد صحيح و قطعي مي‌باشند.<ref>ر.ك: عابدي، احمد، آشنايي با بحارالانوار، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، چاپ اول، ۱۳۷۸، ص۷۸ـ۲۷۸.</ref> | ||
| خط ۴۱: | خط ۲۷: | ||
در نتيجه بايد گفت: بحارالانوار نقش واسطه را ايفا مي كند و چون منابع و مصادر آن از اعتبار يكساني برخوردار نيست ، بر اين پايه در بررسي روايات آن سه جهت مهم را بايستي مورد توجه قرار داد ، اول : منابعي كه كتاب از آم بهره برده است ، دوم سند خود روايت ، سوم برسي محتوايي روايت. | در نتيجه بايد گفت: بحارالانوار نقش واسطه را ايفا مي كند و چون منابع و مصادر آن از اعتبار يكساني برخوردار نيست ، بر اين پايه در بررسي روايات آن سه جهت مهم را بايستي مورد توجه قرار داد ، اول : منابعي كه كتاب از آم بهره برده است ، دوم سند خود روايت ، سوم برسي محتوايي روايت. | ||
معتبرترين كتابهاي حديثي شيعه، «كتب اربعه» است و اين كتب اربعه برگرفته از ۴۰۰ كتاب بنام اصول اربعمأه كه صحابه و تابعين آن را جمع آوري كرده‌اند مي‌باشد. كتب اربعه شامل كتابهاي: | |||
۱. الكافي في الاصول و الفروع و الروضه؛ اين كتاب از نخستين جوامع حديثي شيعه است كه در زمان غيبت صغري شكل گرفت و توسط ابوجعفر محمد بن يعقوب كليني، متوفي ۳۲۸ هـ در سه بخش، اصول، فروع و روضه و مشتمل بر ۱۶۱۹۹ حديث مي‌باشد. | |||
۲. من لا يحضره الفقيه؛ ابوجعفر محمد بن علي بن بابويه قمي، معروف به شيخ صدوق، متوفي (۳۸۱ هـ) و مشتمل بر ۵۹۶۳ حديث فقهي مي‌باشد. | |||
۳. تهذيب الاحكام في شرح المقنعه. | |||
۴. الاستبصار في ما اختلف من الاخبار. | |||
اين دو كتاب حديثي تأليف شيخ طائفه ابو جعفر محمد بن حسن طوسي، متوفي (۴۶۰ هـ) مي‌باشد. تهذيب مشتمل بر ۱۳۵۹۰ حديث و استبصار مشتمل بر ۵۵۱۱ حديث مي‌باشد.<ref>ر.ك: مؤدب، سيد رضا، علم الحديث، قم، انتشارات احسن الحديث، چاپ اول، ۱۳۷۸، ص۱۷۷.</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||