نیم‌خورده مؤمن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نیم‌خورده مؤمن''' یا '''سُؤْرِ مؤمن''' باقی‌مانده غذای فرد مؤمن است، که در برخی روایات به خوردن آن سفارش شده و شفای از درد شمرده شده است.<ref name=":0">ابن بابویه، محمد؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۶ ق، ص۱۵۱، ثواب من شرب من سؤر أخیه المؤمن‏.</ref> مراد از مؤمن در این روایات، مؤمنی دانسته شده که مبتلا به بیماری‌های واگیر نباشد؛{{مدرک|date=ژانویه ۲۰۲۲}} بنابراین با روایاتی که به رعایت بهداشت و دوری از بیماران واگیر سفارش کرده، ناسازگاری ندارد. در روایات، یکی از دلایل سفارش به خوردن نیم‌خورده مؤمن، تواضع کردن دانسته شده است.<ref>مستغفری، جعفر، طبّ النبیّ (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، نجف، چاپ اول، ۱۳۸۵ ق، ص۲۱.</ref> برخی از عالمان، یکی دیگر از دلایل این سفارش را، جلوگیری از اسراف دانسته‌اند.{{مدرک|date=ژانویه ۲۰۲۲}}

[[شیخ صدوق]] در کتاب [[ثواب الاعمال و عقاب الاعمال (کتاب)|ثواب الاعمال]] حدیثی را ذکر کرده که بر اساس آن، خوردن نیم‌خورده مؤمن شفای هفتاد درد است.<ref name=":0" /> همه راویان سلسله‌سند این حدیث (پدر شیخ صدوق، سعد بن عبد الله،<ref>رک: نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ه‍. ق، ص۱۷۷؛ رجال الطوسی، ص۴۲۷. خلاصه الاقوال علامه حلی، ص۱۵۶.</ref> محمد بن عیسی،<ref>رک: رجال النجاشی، پیشین، ص۳۳۳.</ref> حسن بن علی بن بنت الیاس<ref>رجال النجاشی، پیشین، ص۳۹؛ و رک: خلاصه الاقوال علامه حلی، ص۱۰۴؛ نقد الرجال تفرشی، ج۲، ص۴۳؛ جامع الرواه اردبیلی، ج۱، ص۲۱۰.</ref> و عبد الله سنان<ref>رک: رجال النجاشی، پیشین، ص۲۱۴؛ نقد الرجال تفرشی، ج۳، ص۱۱۲؛ طرائف المقال بروجردی، ج۱، ص۵۱۲.</ref>) ثقه و مورد اطمینان دانسته شده‌اند؛ بنابراین آن را حدیثی [[حدیث صحیح|معتبر]] شمرده‌اند.

طبق روایتی [[حدیث مرفوعه|مرفوعه]]، اگر شخصی باقی‌مانده غذای مؤمنی را از روی تبرک بخورد، دو فرشته برای او تا قیامت طلب آمرزش می‌کنند.<ref>ابن بابویه، محمد؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۶ ق، ص۱۵۱، ثواب من شرب من سؤر أخیه المؤمن‏.</ref> در روایتی دیگر گفته شده، کسی که نیم‌خورده مؤمن را از روی تواضع بخورد، خدا او را داخل بهشت می‌کند.<ref>ابن بابویه، محمد، مصادقه الإخوان، الکاظمیه، چاپ اول، ۱۴۰۲ق، ص۵۲، حدیث۱.</ref>