کلمات فرج: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۱۳۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''كلمات‏ الْفَرَج‏'''، تعابیری روایی  در حمد خداوند که برای مواردی مانند تلقین شخصی که در حالت احتضار است<ref>الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏3، ص: 122</ref> و قنوت نماز<ref>المصباح للكفعمي (جنة الأمان الواقية)، ص: 17</ref> سفارش شده است. کلینی از محدثان بزرگ شیعه، متن کلمات فرج را از امام باقر(ع) چنین نقل کرده است:
'''كلمات‏ الْفَرَج‏'''، دعایی است در حمد خداوند که برای مواردی مانند تلقین شخصی که در حالت احتضار است<ref>الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏3، ص: 122</ref> و قنوت نماز<ref>المصباح للكفعمي (جنة الأمان الواقية)، ص: 17</ref> سفارش شده است. کلینی از محدثان بزرگ شیعه، متن کلمات فرج را از امام باقر(ع) چنین نقل کرده است:
{{نقل قول|
{{نقل قول|
{{متن عربی|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ‏ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين‏}}<ref>الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏3، ص: 122</ref>
{{متن عربی|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ‏ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين‏}}<ref>الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏3، ص: 122</ref>
خط ۱۴: خط ۱۴:
این دعا با کمی تغییرات در منابع دیگر نیز ذکر شده است.<ref>من لا يحضره الفقيه، ج‏1، ص: 131</ref>
این دعا با کمی تغییرات در منابع دیگر نیز ذکر شده است.<ref>من لا يحضره الفقيه، ج‏1، ص: 131</ref>


یکی از [[انواع تلقین|موارد تلقین]] برای فردی است که در حالت احتضار است.<ref>ر.ک: [[انواع تلقین]]</ref> در روایات سفارش کرده‌اند بر بالای بالین این فرد، کلمات فرج خوانده شود.‏<ref>زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 334</ref> همچنین برای تلقین فرد فوت شده نیز سفارش شده از کلمات فرج استفاده شود.<ref>روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه (ط - القديمة)، ج‏1، ص: 344</ref>
یکی از [[انواع تلقین|موارد تلقین]] برای فردی است که در حالت احتضار است.<ref>ر.ک: [[انواع تلقین]]</ref> در روایات سفارش شده بر بالین این فرد، کلمات فرج خوانده شود.‏<ref>زاد المعاد - مفتاح الجنان، ص: 334</ref> همچنین برای تلقین فرد فوت شده نیز سفارش شده از کلمات فرج استفاده شود.<ref>روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه (ط - القديمة)، ج‏1، ص: 344</ref>


ابوحمز ثمالی از امام باقر(ع) نقل کرده که در قنوت نماز جمعه کلمات فرج خوانده شود.<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏1، ص: 365</ref>


قَالَ النَّبِيُّ ص‏ أَ لَا أُعَلِّمُكَ كَلِمَاتِ‏ الْفَرَجِ‏ إِذَا قُلْتَهُنَّ غَفَرَ اللَّهُ لَك‏<ref>عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج‏1، ص: 104</ref>
پیامبر به امام علی(ع) آموخت که برای بخشیده شدن، کلمات فرج را بگوید.‏<ref>عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج‏1، ص: 104</ref>
 
رَوَى أَبُو حَمْزَةَ الثُّمَالِيُّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع يَقُولُ‏ فِي قُنُوتِ الْجُمُعَةِ كَلِمَاتِ‏ الْفَرَجِ‏<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏1، ص: 365</ref>


عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ، قَالَ: لَقَّنَنِي عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) كَلِمَاتِ‏ الْفَرَجِ‏، وَ أَخْبَرَنِي أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) لَقَّنَهُنَّ إِيَّاهُ<ref>الأمالي (للطوسي)، النص، ص: 622</ref>
عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ، قَالَ: لَقَّنَنِي عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) كَلِمَاتِ‏ الْفَرَجِ‏، وَ أَخْبَرَنِي أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) لَقَّنَهُنَّ إِيَّاهُ<ref>الأمالي (للطوسي)، النص، ص: 622</ref>
وَ رَوَى عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع قَالَ قَالَ النَّبِيُّ ص‏ أَ لَا أُعَلِّمُكَ كَلِمَاتِ‏ الْفَرَجِ‏ إِذَا قُلْتَهُنَّ غَفَرَ اللَّهُ لَكَ هِيَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ- وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‏<ref>عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج‏1، ص: 104</ref>


ثُمَّ ائْتِ الْمِنْبَرَ وَ امْسَحْهُ بِيَدَيْكَ، وَ خُذْ بِرُمَّانَتَيْهِ، وَ هُمَا السُّفْلَاوَانِ، وَ امْسَحْ بِهِمَا عَيْنَيْكَ وَ وَجْهَكَ، وَ قُلْ عِنْدَهُ كَلِمَاتِ‏ الْفَرَجِ‏<ref>المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص: 75</ref>
ثُمَّ ائْتِ الْمِنْبَرَ وَ امْسَحْهُ بِيَدَيْكَ، وَ خُذْ بِرُمَّانَتَيْهِ، وَ هُمَا السُّفْلَاوَانِ، وَ امْسَحْ بِهِمَا عَيْنَيْكَ وَ وَجْهَكَ، وَ قُلْ عِنْدَهُ كَلِمَاتِ‏ الْفَرَجِ‏<ref>المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص: 75</ref>
۱۱٬۹۱۳

ویرایش