۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
جنازه برخی افراد در یک لحظه متلاشی می‌شود یا کاملاً می‌سوزد یا بر چوبه‌دار می‌ماند یا در دریا غرق می‌شود؛ فشار و عذاب قبر این افراد چگونه است؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[عذاب قبر]] در قبرهای مادی و بر بدن‌های مادی نیست بلکه این عذاب را در [[برزخ]] دانسته‌اند که روح پس از مرگ به آن عالم رفته است. ادراک کننده اصلی دردها، اندوه‌ها، شادی‌ها و لذت‌ها پس از مرگ را روح معرفی کرده‌اند که پس از [[مرگ]]، نیز وجود داشته و به حیات خود ادامه می‌دهد. روایات، قبر حقیقی را در [[عالم برزخ]] معرفی کرده‌اند و تأکید دارند که پس از مرگ تا [[قیامت]]، تنها یک عالم وجود دارد و آن عالم برزخ است.<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۲.</ref> | [[عذاب قبر]] در قبرهای مادی و بر بدن‌های مادی نیست بلکه این عذاب را در [[برزخ]] دانسته‌اند که روح پس از مرگ به آن عالم رفته است. ادراک کننده اصلی دردها، اندوه‌ها، شادی‌ها و لذت‌ها پس از مرگ را روح معرفی کرده‌اند که پس از [[مرگ]]، نیز وجود داشته و به حیات خود ادامه می‌دهد. روایات، قبر حقیقی را در [[عالم برزخ]] معرفی کرده‌اند و تأکید دارند که پس از مرگ تا [[قیامت]]، تنها یک عالم وجود دارد و آن عالم برزخ است.<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۲.</ref> | ||
لذت‌ها و دردهای برزخ براساس قوانین مادی نبوده و خصوصیات خاص خود را دارد؛ بنابراین اگرچه جسم مادی بسوزد یا خوراک جانوران شود، روح باقی است و با بدن مثالی، اندوه و شادی را دریافت می‌کند.<ref> | لذت‌ها و دردهای برزخ براساس قوانین مادی نبوده و خصوصیات خاص خود را دارد؛ بنابراین اگرچه جسم مادی بسوزد یا خوراک جانوران شود، روح باقی است و با بدن مثالی، اندوه و شادی را دریافت می‌کند.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۶، ص۲۴۴.</ref> | ||
البته روح، به این دلیل که در حیات دنیایی با جسم ارتباط داشته؛ به آن توجه دارد. این توجه در ساعت‌های اولیهٔ مرگ، بسیار زیاد است و تا قیامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنین، وجود و اثبات بدن مثالی سبب نمی‌شود که بدن مادی به‌طور کامل بی‌ارزش شود؛ بلکه در مواردی، به بدن مادی نیز پس از زنده شدن، عذاب‌ها و پاداش‌هایی می‌رسد.<ref>ر. ک. میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۷۹.</ref> | البته روح، به این دلیل که در حیات دنیایی با جسم ارتباط داشته؛ به آن توجه دارد. این توجه در ساعت‌های اولیهٔ مرگ، بسیار زیاد است و تا قیامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنین، وجود و اثبات [[بدن مثالی]] سبب نمی‌شود که بدن مادی به‌طور کامل بی‌ارزش شود؛ بلکه در مواردی، به بدن مادی نیز پس از زنده شدن، عذاب‌ها و پاداش‌هایی می‌رسد.<ref>ر. ک. میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۷۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||