مهاجرین و انصار با توجه به آیه ۱۰۰ سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←‏پیشگامان نخستین: اصلاح ارقام)
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
بر اساس آیهٔ ۱۰۰ از سورهٔ توبه، مهاجرین و انصار چه کسانی هستند؟
بر اساس آیهٔ ۱۰۰ از سورهٔ توبه، مهاجرین و انصار چه کسانی هستند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}خداوند در آیه ۱۰۰ سوره توبه، پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار را ستایش می‌کند و اعلام می‌دارد خداوند از ایشان راضی است. در اینکه این عده چه کسانی هستند مورد اختلاف مفسران است. آنچه که تقریبا مورد اتفاق همگان است، ایشان جمعی از صحابه هستند که اولین‌های مهاجران و انصار را تشکیل می‌دهند که یا پیش از جنگ بدر یا بیعت رضوان است.


== متن آیه ==
== متن آیه ==
خط ۱۴: خط ۱۳:


== پیشگامان نخستین ==
== پیشگامان نخستین ==
اینکه پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار در آیه ۱۰۰ سوره توبه چه کسانی هستند میان مفسران اختلاف است. مهاجرین کسانی هستند که به دو قبله نماز خواندند و در جنگ بدر حضور داشتند، ولی انصار کسانی هستند که در بیعت عقبهٔ اوّلی شرکت نمودند، که در منا حدود ۱۲ نفر و در بیعت عقبهٔ دوّم ۷۰ نفر از اهل مدینه با پیامبر(ص) بیعت کردند و عدّه ای نیز هنگامی که مصعب بن عمیر برای تعلیم قرآن کریم به مدینه رفته بود ایمان آوردند.<ref>طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ج۲، قم: انتشارات مهر، دوّم، ۱۳۶۷، ص۷۹.</ref>
اینکه پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار در آیه ۱۰۰ [[سوره توبه]] چه کسانی هستند میان مفسران اختلاف است. [[علامه طباطبایی]] معتقد است پیشگامان نخستین کسانی هستند که پیش از هجرت ایمان آوردند و پیش از واقعه بدر مهاجرت کردند و یا به پیامبر(ص) ایمان آورده و او را منزل دادند.<ref>طباطبایی، محمد حسین، الميزان فی تفسیر القرآن، مترجم: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۹، ص ۵۰۴.</ref> طبرسی معتقد است  آنان که از مکه به مدینه و حبشه هجرت کردند و کسانی از مدینه که بزرگان‌شان به شتاب اسلام آوردند.<ref>مجمع البيان في تفسير القرآن، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص ۹۷.</ref> یا اینکه کسانی باشند که به دو قبله نماز خوانده باشند.<ref>قرشى بنابى، على‏ اكبر، تفسير احسن الحديث، تهران، بنياد بعثت، مركز چاپ و نشر، چاپ دوم، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۳۰۱.</ref> به طور کلی آنچه که یقینی است افرادی از صحابه هستند که تا جنگ بدر یا بیعت رضوان ایمان آوردند.<ref>ابن ابى ‏حاتم، عبدالرحمن بن محمد، تفسير القرآن العظيم، عربستان - رياض، مكتبة نزار مصطفى الباز، چاپ سوم، ۱۴۱۹ق، ج۶، ص۱۸۶۸.</ref>


مهاجرین به پیشگامان در اسلام و هجرت گفته می‌شود، ولی انصار کسانی بودند که پیامبر(ص) و یاران مهاجرش را یاری دادند.<ref>طباطبائی، سیّد محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۹، تهران: دارالکتب الاسلامیه، پنجم، ۱۳۷۲، ص۳۹۲؛ و مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۸، تهران: دارالکتب الاسلامیه، هیجدهم، ۱۳۷۶، ص۱۰۰؛ قرائتی، محسن، تفسیرنور، ج۵، قم: مؤسسهٔ در راه حق، اوّل، ۱۳۷۷، ص۱۲۲.</ref>


در نتیجه رضایت و خشنودی خدا در آیهٔ یاد شده روی یک عنوان کلّی قرار گرفته و آن هجرت و نصرت و ایمان و عمل صالح است، تمام صحابه مادامی که تحت این عناوین قرار داشتند مورد رضای خدا بودند و زمانی که از تحت این عناوین خارج شدند، از تحت رضایت خدا نیز خارج می‌شوند، و دیگر به آن‌ها مهاجر و انصاری گفته نمی‌شود که مورد رضایت خداوند تبارک و تعالی قرار داشته باشند.<ref>تفسیر نمونه، همان، ج۸، صص ۱۰۹–۱۱۰.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


خط ۳۰: خط ۲۷:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۴۰: خط ۳۷:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
trustworthy
۲٬۵۶۵

ویرایش