سوره روم: تفاوت میان نسخه‌ها

== عاقبت بدکاران و سرنوشت مجرمان در قیامت ==

در آیاتی از این سوره به قیامت و سرنوشت مشرکان و کسانی که آیات خدا را انکار می‌کردند، اشاره شده است که در آن روز مجرمان و گنهکاران مأیوس خواهند شد و معبودان آنها نمی‌تواند شفاعتشان کنند. اما کسانی که ایمان آوردند و عمل انجام دادند وارد بهشت می‌شوند.<ref>روم / ۱۶ – ۱۰.</ref>

== امر به تسبیح خداوند ==

== نشانه های خداوند ==

در آیاتی از سوره روم تصریح به نشانه‌های خداوند دارد: اینکه انسان را از خاک آفرید. اینکه برای انسان جفت و همسر آفرید تا در کنار یکدیگر به آرامش برسند و بین آنها مودت و رحمت قرار داد. و از دیگر نشانه های خداوند خلقت زمین و آسمان‌ها و اختلاف زبان و گوناگونی رنگ‌های انسان است. و نیز خواب انسان در شب و روز و برخاستنش برای طلب روزی. و نیز بیم و امید بودن رعد و برق و فروفرستادن آب از آسمان و زنده کردن زمین مرده و برپا بودن زمین و آسمان.<ref>. روم / ۲۷–۲۰.</ref>

== شرک و توحید فطری ==

آیه ۲۹ سوره روم به این موضوع اشاره دارد که مشرکان که خداوند از آنان با کسانی که ظلم کرده اند نام می برد، افرادی هستند که بی هیچ دانشی از هوا و هوس خود پیروی نمودند.<ref>روم / ۳۶–۲۸.</ref> خداوند در آیات میانی سوره روم امر به نماز می کند و می گوید از مشرکان نباشید. مشرکانی که گروه گروه و دسته دسته می شوند. در ادامه این آیات، از این سخن می کند که اگر به مردم مصایبی رسد که البته از جانب خود آنان است، مأیوس می‌شوند و اگر رحمتی بر آنان نازل کنیم شادمان می‌شوند. و گاه اگر سختی ای بر آنان بیاید روی به خداوند می آورند و اگر برطرف شود دوباره شرک می ورزند.

'''آیه فطرت'''

در آیه ۳۰ سوره روم به این موضوع امر می‌کند که حق گرایانه(حنیفا) و با فطرتی که خداوند همه انسان‌ها را با آن سرشته است به سوی خدا روی بیاور که اشاره به این دارد که فطرت و سرشت انسان، روی به خداوند دارد.

'''انفاق'''

آیه ۳۸

{{پایان پاسخ}}