فحشاء: تفاوت میان نسخه‌ها

{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }}

{{سؤال}}مفهوم منكر و فحشاء چيست ؟‌ آيات مربوط در اين زمينه و عوامل و آثار منكر و فحشاء چيست؟ {{پایان سؤال}}

مفهوم شناسی:

1. مفهوم فحشاء

«فحشاء» از ريشه‏ «فُحش»، به معناى هر كارى است كه از حدّ اعتدال خارج گردد و آشكار شود؛ بنابراين شامل تمامى منكرات واضح و آشكار مى‏گردد، اما در عصر ما اين واژه در مورد اعمال منافى عفّت يا در موردگناهانى كه حدّ شرعى دارند، به كار مى‏رود كه از قبيل استعمال لفظ كلّى در مصداق آن است.<ref>رضائی اصفهانی، محمد علی، تفسير قرآن مهر ، ج۲، ص۷۵</ref>

قرشی در قاموس قرآن<ref>قرشی ، علی اکبر، قاموس قرآن ، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش، ج‏۵، ص۱۵۴</ref> می نویسد:

دقّت در گفتار بزرگان نشان مي‌دهد كه فحش، فاحشه و فحشاء بمعنى بسيار زشت است گرچه بعضى قبح مطلق گفته‏اند. پس فاحشه هر گناهى است كه قبح آن زياد باشد. در مجمع ذيل آيه ۱۶۹ بقره آمده است: فحشاء، فاحشه، قبيحه و سيئه نظير هم‏اند و فحشاء مصدر است مثل سرّاء و ضرّاء و در ذيل آيه ۱۳۵ آل عمران آمده است: فحش اقدام بقبح بزرگ است. زمخشرى نیز ذيل آيه ۱۶۹ بقره، فحشاء را قبيح خارج از حدّ گفته است؛ اين مطلب را مي‌شود از آيات نيز استفاده كرد مانند: «وَ لا تَقْرَبُوا الزِّنى‏ إِنَّهُ كانَ فاحِشَه وَ ساءَ سَبِيلًا» <ref>اسراء/ ۳۲.</ref> «و نزديك زنا نشويد، كه كار بسيار زشت، و بد راهى است‏».

ظهور آيه در آنست كه فاحشه بمعنى بسيار زشت است يعنى بزنا نزديك نشويد آن كار بسيار زشت و راه و رسم بدى است. (فحشاء و فاحشه) در قرآن بزنا، لواط و ازدواج با نامادرى و هر كار بسيار زشت گفته شده است مثل: «وَ اللَّاتِي يَأْتِينَ الْفاحِشَه مِنْ نِسائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَه مِنْكُمْ ...»<ref>نساء/۱۵.</ref> «و كسانى از زنان شما كه مرتكب زنا شوند، چهار نفر از مسلمانان را بعنوان شاهد بر آنها بطلبيد ...».

فحشاء با مشتقاتش در قرآن ۲۴ مرتبه تکرار شده است.<ref>رک : بقره / ۱۶۹ و ۲۶۸؛ آل‏عمران / ۱۳۵؛ نساء / ۱۵ و۱۹ و۲۲ و۲۵؛ انعام/۱۵۱؛ اعراف / ۲۸ و ۳۳و ۸۰؛ يوسف / ۲۴ ؛ نحل/ ۹۰ ؛ اسراء / ۳۲ ؛ نور / ۱۹ و ۲۱ ؛ نمل / ۵۴ ؛ عنكبوت/ ۲۸ و ۴۵؛ احزاب /۳۰؛ شورى /۳۷ ؛ نجم / ۳۲ ؛ طلاق / ۱.</ref>

مُنْكَر هر كاريست كه عقل‏ها و خردهاى صحيح زشتى آنرا حكم مي‌كند يا اينكه عقل‏ها در زشتى و خوبى آن كار سكوت مي‌كنند سپس دين و شريعت، بدى و زشتى آنرا بيان مي‌كند؛ مانند:

 

منکر و مشتقاتش ۳۷مرتبه در قرآن تکرار شده است.<ref>رک : آل‏عمران / ۱۰۴ و۱۱۰ و۱۱۴ ؛ مائده / ۷۹؛ اعراف/۱۵۷ ؛ توبه /۶۷ و ۷۱و ۱۱۲ ؛ نحل / ۹۰ ؛ حج / ۴۱؛ نور / ۲۱ ؛ عنكبوت / ۲۹ و۴۵ ؛ لقمان/۱۷.</ref>

۱.پیروی از شیطان:

بقره / ۱۶۹ : «إِنَّما يَأْمُرُكُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشاءِ وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ»؛ «او شما را فقط به بدي‌ها و كار زشت فرمان مى‏دهد؛ (و نيز دستور مى‏دهد) آنچه را كه نمى‏دانيد، به خدا نسبت دهيد».

بقره/ ۲۶۸ : «الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ وَ اللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَه مِنْهُ وَ فَضْلاً وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ »؛ شيطان، شما را وعده فقر و تهيدستى مى‏دهد؛ و به فحشا (و زشتي‌ها) امر مى‏كند؛ ولى خداوند وعده آمرزش و فزونى به شما مى‏دهد؛ و خداوند، قدرتش وسيع و (به هر چيز) داناست».

نور / ۲۱ : «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ وَ مَنْ يَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّيْطانِ فَإِنَّهُ يَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَكى‏ مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً وَ لكِنَّ اللَّهَ يُزَكِّي مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ»؛ اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! از گام‌هاى شيطان پيروى نكنيد! هر كس پيرو شيطان شود (گمراهش مى‏سازد، زيرا) او به فحشا و منكر فرمان مى‏دهد! و اگر فضل و رحمت الهى بر شما نبود، هرگز احدى از شما پاك نمى‏شد؛ ولى خداوند هر كه را بخواهد تزكيه مى‏كند، و خدا شنوا و داناست».

و ... .  

اعراف / ۲۸ : «وَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَه قالُوا وَجَدْنا عَلَيْها آباءَنا وَ اللَّهُ أَمَرَنا بِها قُلْ إِنَّ اللَّهَ لا يَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ أَ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ »؛ و هنگامى كه كار زشتى انجام مى‏دهند مى‏گويند: پدران خود را بر اين عمل يافتيم؛ و خداوند ما را به آن دستور داده است! بگو: خداوند (هرگز) به كار زشت فرمان نمى‏دهد! آيا چيزى به خدا نسبت مى‏دهيد كه نمى‏دانيد؟!».

۳.توجه نکردن به نماز:

عنكبوت/ ۴۵ : «اتْلُ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاه إِنَّ الصَّلاه تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ لَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ »؛ «آنچه را از كتاب (آسمانى) به تو وحى شده تلاوت كن، و نماز را برپا دار، كه نماز (انسان را) از زشتي‌ها و گناه باز مى‏دارد، و ياد خدا بزرگ‌تر است؛ و خداوند مى‏داند شما چه كارهايى انجام مى‏دهيد»..

۴.نفاق:

توبه /۶۷ : «الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنْكَرِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَ يَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنافِقينَ هُمُ الْفاسِقُونَ»؛ «مردان منافق و زنان منافق، همه از يك گروهند! آنها امر به منكر و نهى از معروف مى‏كنند؛ و دست‌هاي‌شان را (از انفاق و بخشش) مى‏بندند؛ خدا را فراموش كردند، و خدا (نيز) آنها را فراموش كرد؛ به يقين، منافقان همان فاسقانند».

۱.از بین رفتن اخلاص:

يوسف / ۲۴ : «وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْ لا أَنْ رَأى‏ بُرْهانَ رَبِّهِ كَذلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُخْلَصينَ»؛ «آن زن قصد او كرد؛ و او نيز- اگر برهان پروردگار را نمى‏ديد- قصد وى مى‏نمود! اينچنين كرديم تا بدى و فحشا را از او دور سازيم؛ چرا كه او از بندگان مخلص ما بود».

۲.نزول عذاب الهی:

نور / ۱۹ : «إِنَّ الَّذينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشيعَ الْفاحِشَه فِي الَّذينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَه وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ»؛ «كسانى كه دوست دارند زشتي‌ها در ميان مردم با ايمان شيوع يابد، عذاب دردناكى براى آنان در دنيا و آخرت است؛ و خداوند مى‏داند و شما نمى‏دانيد».  

۳.تکذیب رسولان الهی:

عنكبوت/ ۲۹ : «أَ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ وَ تَقْطَعُونَ السَّبيلَ وَ تَأْتُونَ في‏ ناديكُمُ الْمُنْكَرَ فَما كانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلاَّ أَنْ قالُوا ائْتِنا بِعَذابِ اللَّهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقينَ »؛ «آيا شما به سراغ مردان مى‏رويد و راه (تداوم نسل انسان) را قطع مى‏كنيد و در مجلس‌تان اعمال ناپسند انجام مى‏دهيد؟! اما پاسخ قومش جز اين نبود كه گفتند: اگر راست مى‏گويى عذاب الهى را براى ما بياور».

نور / ۲۱: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ وَ مَنْ يَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّيْطانِ فَإِنَّهُ يَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَكى‏ مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً وَ لكِنَّ اللَّهَ يُزَكِّي مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ»؛ «اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! از گام‌هاى شيطان پيروى نكنيد! هر كس پيرو شيطان شود، او به فحشا و منكر فرمان مى‏دهد! و اگر فضل و رحمت الهى بر شما نبود، هرگز احدى از شما پاك نمى‏شد؛ ولى خداوند هر كه را بخواهد تزكيه مى‏كند، و خدا شنوا و داناست».

وقتی انسان دنباله رو شیطان شد، فحشا و منکر فراوان می‌شود و وقتی جامعه به سمت فحشا رفت، فساد دامن‌گیر خواهد شد و نتیجه‌ای جز هلاکت و سقوط جامعه و بسته شدن راه نجات بدست نمی‌آید.  

==منابع==

  | شاخه اصلی =  

  | شاخه فرعی۱ =  

  | شاخه فرعی۲ =  

  | شاخه فرعی۳ =  

  | شناسه =  

  | تیترها =  

  | ویرایش =  

  | لینک‌دهی =  

  | ناوبری =  

  | نمایه =  

  | تغییر مسیر =  

  | ارجاعات =  

  | بازبینی =  

  | تکمیل =  

  | اولویت =  

  | کیفیت =