حدیث خیر الامور اوسطها: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}'''خَیْرُ الْاُمُورِ اَوْسَطُها''' یا '''خیر الامور اَوْساطُها'''، حدیثی به معنای «بهترین امور، میانه آن است»، که در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] ذکر شده است.<ref>عجلونی، اسماعیل، کشف الخفاء، بیروت دار الکتب العلمیه، چاپ سوم، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۳۹۱.</ref> این روایت را از نظر سندی [[حدیث معتبر|معتبر]] ندانسته‌اند؛ زیرا روایت آن [[حدیث مرفوع|مرفوع]] یا [[حدیث مجهول|مجهول]] است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به عجلونی، اسماعیل، کشف الخفاء، بیروت دار الکتب العلمیه، چاپ سوم، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۳۹۱.</ref> در این روایت سفارش شده در مواردی که تردید یا تعارض وجود دارد به حد وسط کفایت شود؛ ولی در مواردی که تردید وجود ندارد، استناد کردن به این حدیث درست نیست.<ref>سرخسی، شمس الدین، المبسوط، بیروت، دار المعرفه للطباعه والنشر والتوزیع، ج۳، ص۱۶۵؛ کاشانی، أبی بکر، بدائع الصنائع، پاکستان، المکتبه الحبیبیه، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۳.</ref>

* کاری که رضایت خدا را داشته باشد: «خَيْرُ الْأُمُورِ مَا كَانَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ رِضًى‏؛ بهترين كارها آن است كه موجب رضاى خداوند عز و جل باشد».‏<ref>ابن بابویه، محمد، الخصال، قم، جامعه مدرسین، چاپ اول، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۶۳۲.</ref>

* کاری است که سرانجام بهتری داشته باشد: «خَيْرَ الْأُمُورِ خَيْرُهَا عَاقِبَةً؛ بهترين كارها آن است كه سرانجام بهتری داشته باشد».<ref>رک: صدوق، محمد، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۴۰۲.</ref>

* کاری که روشنگر یقین باشد. خير الامور ما اسفر عن اليقين. بهترين كارها آنست كه بگشايد از يقين يعنى علامت يقين صاحب خود به أحوال مبدأ و معاد باشد مثل توكل و صبر و مانند آنها.<ref>لیثی واسطی، علی، عیون الحکم و المواعظ، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۲۳۷.</ref>

* خير الامور ما ادى الى الخلاص. بهترين كارها آنست كه بكشاند به خلاصى يعنى رستگارى از عذاب و عقاب اخروى.

* خَيْرُ الْأُمُورِ مَا أَسْفَرَ عَنِ الْحَقِّ؛<ref>لیثی واسطی، علی، عیون الحکم و المواعظ، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۲۳۷.</ref>  

* کاری که از طمع خالی باشد. ٤٩٧٣ خير الامور ما عرى عن الطّمع. بهترين كارها آنست كه برهنه باشد از طمع يعنى خالى باشد از طمع از مردم.<ref>لیثی واسطی، علی، عیون الحکم و المواعظ، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۲۳۷.</ref>

* کاری که انسان را اصلاح کند.<ref>لیثی واسطی، علی، عیون الحکم و المواعظ، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۲۳۷.</ref>

| شناسه =-

| تیترها =-

| ویرایش =شد

| لینک‌دهی =شد

| ناوبری =

| نمایه =

| تغییر مسیر =شد

| ارجاعات =

| بازبینی نویسنده =  

| بازبینی =

| تکمیل =

| اولویت =ج

| کیفیت =ج

[[رده:مقالات پیشنهادی]]