درخت طلح در آیه ۲۹ سوره واقعه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{شروع متن}}

{{سوال}}مراد از درخت طلح در آیه ۲۹ سوره واقعه چیست؟{{پایان سوال}}

'''طَلْح''' درختی است که در آیه ۲۹ سوره [[سوره واقعه|واقعه]]، یکی از نعمت‌های [[اصحاب یمین]] در [[بهشت]] شمرده شده و به باور بسیاری از [[مفسران]]، منظور از آن درخت موز است.<ref>نیشابوری محمود، إیجازالبیان عن معانی القرآن، دار الغرب الاسلامی - بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۵ ق؛ شهاب الدین احمد بن محمد، التبیان فی تفسیر غریب القرآن، دار الغرب الإسلامی - بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۳ ق؛ جلال الدین سیوطی، تفسیر الجلالین، مؤسسه النور للمطبوعات - بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۶ ق؛ ابن ابی حاتم، تفسیر القرآن العظیم (ابن‌ابی‌حاتم)، مکتبه نزار مصطفی الباز، عربستان سعودی، چاپ سوم، ۱۴۱۹ ق؛ موسوی همدانی سید محمد باقر، ترجمه تفسیر المیزان، دفتر انتشارات اسلامی جامعهٔ مدرسین حوزه علمیه قم، قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ ش؛ حسینی شاه عبدالعظیمی حسین بن احمد، تفسیر اثنا عشری، انتشارات میقات، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۳ ش؛ قرشی سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، بنیاد بعثت، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۷ ش.</ref> درباره معنای این واژه در [[قرآن]]، نظرهای دیگری مانند درخت اقاقیا، مورد و مو نیز بیان شده است.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.</ref> [[خلیل بن احمد فراهیدی]] لغت‌شناس قرن دوم قمری، درخت طلح که در قرآن ذکر شده را درخت موز معنا کرده است.<ref>کتاب العین، ج‏۳، ص۱۶۹</ref> [[فخرالدین طریحی|فخرالدین طُریحی]] لغت‌شناس [[شیعه]] قرن یازدهم قمری نیز، طلح را به معنای درخت موز که زیبا، سرسبز و پر عطر است دانسته است.<ref>مجمع البحرین، ج‏۲، ص۳۹۲</ref>

== آیه و ترجمه ==