automoderated، دیوانسالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[پیامبر اسلام(ص)]]، [[فاطمه زهرا(س)]] و دوازده امام معصوم، نزد [[شیعیان اثناعشری]] از جایگاه، منزلت و محبوبیت فراوانی برخوردارند و فرقی بین ایشان در مقام اطاعت و عمل وجود ندارد.<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الامام الرضا(ع)، نشر جهان، ۱۳۷۸ق، ج۱، ح ۲۵.</ref> | [[پیامبر اسلام(ص)]]، [[فاطمه زهرا(س)]] و دوازده امام معصوم، نزد [[شیعیان اثناعشری]] از جایگاه، منزلت و محبوبیت فراوانی برخوردارند و فرقی بین ایشان در مقام اطاعت و عمل وجود ندارد.<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الامام الرضا(ع)، نشر جهان، ۱۳۷۸ق، ج۱، ح ۲۵.</ref> | ||
زمخشری از مفسران مسلمان در تفسیر کشاف احادیثی بر ضرورت محبت تمامی [[اهلبیت(ع)]] بیان کرده که گویای تساوی محبوبیت ایشان برای شیعیان است.<ref> | زمخشری از مفسران مسلمان در تفسیر کشاف احادیثی بر ضرورت محبت تمامی [[اهلبیت(ع)]] بیان کرده که گویای تساوی محبوبیت ایشان برای شیعیان است.<ref>زمخشری، کشاف، دارالفکر، ۱۳۹۷ق، ج۴، ص ۲۲۰.</ref> | ||
===نور واحد=== | ===نور واحد=== | ||
ظهور تشریعی امامان معصوم به عنوان نور واحد در امر هدایتگری انسان نیز برابر است. جوهره هدایتی و ولایتی ایشان یک امر ثابت، و شکل هدایتی آنان به مقتضای شرائط موجود، یک امر متغیر است، به تعبیر دیگر آنجا که سؤال از هدف و حرکت است همه یک نور واحدند و آنجا که سؤال از چگونگی حرکت و هدایت است یک نوع تفاضل برقرار میباشد. به عنوان مثال هر کدام از ائمه(ع) اگر در زمان امام حسین(ع) بودند همان کاری را میکردند که امام حسین(ع) انجام دادند. لکن هیچیک از ائمه(ع) در موقعیت و جایگاه آن حضرت قرار نگرفتند. بنابر این این تفاضل و برتری نسبی مخصوص امام حسین(ع) بوده و همه اهلبیت(ع) به این جایگاه احترام میگذارند. | ظهور تشریعی امامان معصوم به عنوان نور واحد در امر هدایتگری انسان نیز برابر است. جوهره هدایتی و ولایتی ایشان یک امر ثابت، و شکل هدایتی آنان به مقتضای شرائط موجود، یک امر متغیر است، به تعبیر دیگر آنجا که سؤال از هدف و حرکت است همه یک نور واحدند و آنجا که سؤال از چگونگی حرکت و هدایت است یک نوع تفاضل برقرار میباشد. به عنوان مثال هر کدام از ائمه(ع) اگر در زمان امام حسین(ع) بودند همان کاری را میکردند که امام حسین(ع) انجام دادند. لکن هیچیک از ائمه(ع) در موقعیت و جایگاه آن حضرت قرار نگرفتند. بنابر این این تفاضل و برتری نسبی مخصوص امام حسین(ع) بوده و همه اهلبیت(ع) به این جایگاه احترام میگذارند. | ||
این تفاضل و برتری نسبی برخی از ائمّه، هیچگاه از فضایل و مقامات برخی دیگر نمیکاهد، مثلاً عدم کسوت امامت در وجود حضرت فاطمه(س) نه تنها از شأن و مقام ایشان نمیکاهد که بنابر نقلهای متعدد<ref>شیخ | این تفاضل و برتری نسبی برخی از ائمّه، هیچگاه از فضایل و مقامات برخی دیگر نمیکاهد، مثلاً عدم کسوت امامت در وجود حضرت فاطمه(س) نه تنها از شأن و مقام ایشان نمیکاهد که بنابر نقلهای متعدد<ref>شیخ صدوق، علل الشرایع، نشر مکتبه الداوری، قم، ص ۸۵.</ref> فاطمه بر دیگر ائمّه و معصومین برتری دارد وانگهی فاطمه شأن امامت را دارا بوده، ولی، امر الهی بر آن کارگر نشده است. با این رویکرد کلّی هیچ دلیلی، دالّ بر تفارق بین معصومین در نزد شیعیان مبنی بر شدّت و ضعف مقامات و محبوبیّتها و… نمیباشد، الّا در مواردی که عقل و نقل بر تفاضل نسبی یا مرتبه وجودی ایشان قائل است که ذیلاً به آن اشاره میشود و عرف مردم ملاک ارزیابی مقام اهلبیت نیست. | ||
==دلایل محبوبیت برخی امامان(ع) نزد شیعیان== | ==دلایل محبوبیت برخی امامان(ع) نزد شیعیان== |