automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
به اعتقاد برخی [[مفسران]]، «یَوْمُ الزِّینَة؛ روز زینت» در آیه ۵۹ [[سوره طه]]، روز عید برای [[مصر|مصریان]] بوده است. در اینکه مناسبت این روز چه بوده یا مردم در آن چه کاری انجام میدادند اختلافنظر است. زینت کردن مردم در این روز، روز نو سال، روز بازار و روز دهم ماه، برخی از احتمالات است. مردم در روز زینت، در یک مکانی جمع میشدند.<ref>نگاه کنید به فخر رازی، محمد، مفاتیح الغیب، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ ق، ج۲۲، ص۶۴؛ ماوردی، علی، النکت و العیون، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، ج۳، ص۴۰۹؛ بیضاوی، عبد الله، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۳۱؛ طبری، ابو جعفر محمد، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار المعرفه، چاپ اول، ۱۴۱۲ ق، ج۱۶، ص۱۳۵.</ref> بر اساس [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، مردم کسب و کار خود را در این روز تعطیل میکردند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه ، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۳۱.</ref> | به اعتقاد برخی [[مفسران]]، «یَوْمُ الزِّینَة؛ روز زینت» در آیه ۵۹ [[سوره طه]]، روز عید برای [[مصر|مصریان]] بوده است. در اینکه مناسبت این روز چه بوده یا مردم در آن چه کاری انجام میدادند اختلافنظر است. زینت کردن مردم در این روز، روز نو سال، روز بازار و روز دهم ماه، برخی از احتمالات است. مردم در روز زینت، در یک مکانی جمع میشدند.<ref>نگاه کنید به فخر رازی، محمد، مفاتیح الغیب، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ ق، ج۲۲، ص۶۴؛ ماوردی، علی، النکت و العیون، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، ج۳، ص۴۰۹؛ بیضاوی، عبد الله، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۳۱؛ طبری، ابو جعفر محمد، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار المعرفه، چاپ اول، ۱۴۱۲ ق، ج۱۶، ص۱۳۵.</ref> بر اساس [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، مردم کسب و کار خود را در این روز تعطیل میکردند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه ، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۳۱.</ref> | ||
روز زینت میان مردم مصر مشهور بوده<ref>قمی مشهدی محمد، تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، تهران، سازمان چاپ وانتشارات وزارت ارشاد اسلامیچاپ اول، ۱۳۶۸ ش، ج۸، ص۳۲۴؛ سیوطی، عبدالرحمن، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۴ ق، ج۴، ص۳۰۳؛ فیض کاشانی، محسن، تفسیر الصافی، تهران، انتشارات الصدر، چاپ دوم، ۱۴۱۵ ق، ج۳، ص۳۱۰؛ ثعلبی نیشابوری، ابو اسحاق احمد، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۲۲ ق، ج۶، ص۲۴۹.</ref> و از سیاق آیه استفاده شده مردم در آن روز خود را زینت کرده و بازارها را آذین میبستند.<ref> | روز زینت میان مردم مصر مشهور بوده<ref>قمی مشهدی محمد، تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، تهران، سازمان چاپ وانتشارات وزارت ارشاد اسلامیچاپ اول، ۱۳۶۸ ش، ج۸، ص۳۲۴؛ سیوطی، عبدالرحمن، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۴ ق، ج۴، ص۳۰۳؛ فیض کاشانی، محسن، تفسیر الصافی، تهران، انتشارات الصدر، چاپ دوم، ۱۴۱۵ ق، ج۳، ص۳۱۰؛ ثعلبی نیشابوری، ابو اسحاق احمد، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۲۲ ق، ج۶، ص۲۴۹.</ref> و از سیاق آیه استفاده شده مردم در آن روز خود را زینت کرده و بازارها را آذین میبستند.<ref>نگاه کنید به طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ ش، ج۱۴، ص۲۴۰؛ طبرسی، فضل، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ترجمه: گروهی مترجمان، تهران، انتشارات فراهانی، چاپ اول، ۱۳۶۰ ش، ج۱۶، ص۴۱؛ طوسی، محمد، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ج۷، ص۱۸۱.</ref> به گفته ابن ایاس تاریخنگار مصری (۸۵۲- ۹۰۸ ق)، عادت مصریان در مصر باستان بر این بود که در ماه «توت» به زبان قبطی و «ایلول» به زبان عبری عید میگرفتند. این ماه شروع تاریخ آنها بود و این روز، آغازین و نو شمرده میشد.<ref>ابن ایاس، محمد، نزهه الأمم فی العجائب و الحکم، قاهره، مکتبه المدبولی، چاپ اول، ۱۹۹۵م، ص۲۴۵.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} |