automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵۰: | خط ۱۵۰: | ||
{{قرآن|هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِک بِغَیْرِ حِساب<ref>همان، ج۲۸، ص۴۱.</ref>}}؛ «این است عطای ما و لذا بدو گفتیم از این بخشش به هر که خواهی عطا کن و از هر که خواهی دریغ نما که عطای ما بیحساب است». | {{قرآن|هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِک بِغَیْرِ حِساب<ref>همان، ج۲۸، ص۴۱.</ref>}}؛ «این است عطای ما و لذا بدو گفتیم از این بخشش به هر که خواهی عطا کن و از هر که خواهی دریغ نما که عطای ما بیحساب است». | ||
خاتمه | == قواعد محدودیت حدود == | ||
در خاتمه ذکر این نکته نیز ضروری است، در مورد حدود الهی و از جمله حکم سنگسار قواعد و مقررات محدود کننده دیگری نیز وجود دارد که در تمام مراحل ثبوتی و اثباتی و اجرایی و حتی قبل از آن جاری میگردد. | |||
'''قاعده الحدود تدرا بالشبهات''' | |||
قاعده معروف «الحدود تدرء بالشبهات» عنوان میدارد در هر جا که شبههای در هر کدام از مراحل ثبوتی، اثباتی و اجرایی ایجاد شود، مجازات حد مرتفع میشود. بخش قابل ملاحظهای از مصادیق مجازاتهای حدی به وسیله این قاعده مسلم فقهی مرتفع میگردد. برای درک بهتر مجاری این قاعده، در ادامه به مثالهایی از منابع فقهی و روایی اشاره خواهیم کرد: | قاعده معروف «الحدود تدرء بالشبهات» عنوان میدارد در هر جا که شبههای در هر کدام از مراحل ثبوتی، اثباتی و اجرایی ایجاد شود، مجازات حد مرتفع میشود. بخش قابل ملاحظهای از مصادیق مجازاتهای حدی به وسیله این قاعده مسلم فقهی مرتفع میگردد. برای درک بهتر مجاری این قاعده، در ادامه به مثالهایی از منابع فقهی و روایی اشاره خواهیم کرد: | ||
خط ۱۷۱: | خط ۱۷۱: | ||
مثال سوم: سقوط حد در صورت شبهه حلیت (ادعای جهل حکمی یا مصداقی): در کتب فقهی آمده است که «یسقط الحدّ فی کلّ موضع یتوهّم الحلّ؛ حد زنا در هر جایی که توهم حلیت وجود داشته باشد ساقط میشود». مثالهایی که فقها برای این مسئله آوردهاند و بسیاری از آنها هم مستند به روایات است قابل تأمل و دقت است، «کمن وجد علی فراشه امراه فتوهم آنها زوجته فوطاها؛ یعنی مردی که با زنی که فکر میکرد همسرش است نزدیکی نمود در مورد مذکور حد ساقط میشود».<ref>لنکرانی، محمد فاضل موحدی، همان، ص۳۷.</ref> | مثال سوم: سقوط حد در صورت شبهه حلیت (ادعای جهل حکمی یا مصداقی): در کتب فقهی آمده است که «یسقط الحدّ فی کلّ موضع یتوهّم الحلّ؛ حد زنا در هر جایی که توهم حلیت وجود داشته باشد ساقط میشود». مثالهایی که فقها برای این مسئله آوردهاند و بسیاری از آنها هم مستند به روایات است قابل تأمل و دقت است، «کمن وجد علی فراشه امراه فتوهم آنها زوجته فوطاها؛ یعنی مردی که با زنی که فکر میکرد همسرش است نزدیکی نمود در مورد مذکور حد ساقط میشود».<ref>لنکرانی، محمد فاضل موحدی، همان، ص۳۷.</ref> | ||
'''اسقاط حد در صورت اثبات توبه قبل از شهادت شهود''' | |||
برخی فقها با استناد به روایاتی اعتقاد دارند در صورتی که قبل از اثبات زنا در نزد حاکم، شخص توبه نماید و توبه او محرز گردد امکان عفو از مجازات حد وجود دارد. | برخی فقها با استناد به روایاتی اعتقاد دارند در صورتی که قبل از اثبات زنا در نزد حاکم، شخص توبه نماید و توبه او محرز گردد امکان عفو از مجازات حد وجود دارد. | ||
خط ۱۷۸: | خط ۱۷۹: | ||
«من تاب قبل قیام البیّنه، سقط عنه الحدّ و لو تاب بعد قیامها، لم یسقط، حدّا کان أو رجما؛ کسی که قبل از شهادت شهود در نزد حاکم توبه نماید حد مجازات از او ساقط میشود لکن در صورتی که بعد از شهادت شهود توبه کند حد ساقط نمیگردد».<ref>شهید ثانی، عاملی، زین الدین بن علی بن احمد، مسالک الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام، ۱۵ جلد، مؤسسه المعارف الإسلامیه، ج۱۴، ص۳۵۸.</ref> | «من تاب قبل قیام البیّنه، سقط عنه الحدّ و لو تاب بعد قیامها، لم یسقط، حدّا کان أو رجما؛ کسی که قبل از شهادت شهود در نزد حاکم توبه نماید حد مجازات از او ساقط میشود لکن در صورتی که بعد از شهادت شهود توبه کند حد ساقط نمیگردد».<ref>شهید ثانی، عاملی، زین الدین بن علی بن احمد، مسالک الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام، ۱۵ جلد، مؤسسه المعارف الإسلامیه، ج۱۴، ص۳۵۸.</ref> | ||
'''امکان اسقاط حد در صورت مرور زمان''' | |||
برخی با استناد به روایتی، مرور زمان را با شرایطی باعث اسقاط حد میدانند. این نظر مستند به روایتی از امام صادق است: «ابن ابی عمیر از امام صادق سئوال میکند، مردی که قبلاً مرتکب سرقت یا شرب خمر یا زنا شده است و جرم او بر کسی معلوم نگردیده و مجازات نشده تا اینکه شخص مذکور توبه نموده و عمل صالحی انجام داده است، حکمش چیست؟ حضرت میفرماید در صورتی که عمل صالحی انجام داده باشد و امر پسندیدهای از او شناخته شود، مجازات بر او جاری نمیشود. ابن ابی عمیر پرسید، اگر زمان کمی از این گناه گذشته باشد باز هم مجازات نمیشود؟ حضرت فرمودند: اگر پنج ماه یا کمتر گذشته باشد و از او امر پسندیدهای ظاهر شده باشد مجازات اجرا نمیشود.<ref>عاملی، حر، همان، ج۲۸، ص۳۷.</ref> البته مشهور فقها، گذشتن پنج ماه و انجام عمل پسندیده را به عنوان اماره و نشانهای از توبه قلمداد مینمایند و فی حد نفسه مرور زمان را باعث اسقاط حد نمیدانند.<ref>مرعشی شوشتری، محمد حسن، دیدگاههای نو در حقوق کیفری اسلام، تهران، نشر میزان، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۲۳.</ref> | برخی با استناد به روایتی، مرور زمان را با شرایطی باعث اسقاط حد میدانند. این نظر مستند به روایتی از امام صادق است: «ابن ابی عمیر از امام صادق سئوال میکند، مردی که قبلاً مرتکب سرقت یا شرب خمر یا زنا شده است و جرم او بر کسی معلوم نگردیده و مجازات نشده تا اینکه شخص مذکور توبه نموده و عمل صالحی انجام داده است، حکمش چیست؟ حضرت میفرماید در صورتی که عمل صالحی انجام داده باشد و امر پسندیدهای از او شناخته شود، مجازات بر او جاری نمیشود. ابن ابی عمیر پرسید، اگر زمان کمی از این گناه گذشته باشد باز هم مجازات نمیشود؟ حضرت فرمودند: اگر پنج ماه یا کمتر گذشته باشد و از او امر پسندیدهای ظاهر شده باشد مجازات اجرا نمیشود.<ref>عاملی، حر، همان، ج۲۸، ص۳۷.</ref> البته مشهور فقها، گذشتن پنج ماه و انجام عمل پسندیده را به عنوان اماره و نشانهای از توبه قلمداد مینمایند و فی حد نفسه مرور زمان را باعث اسقاط حد نمیدانند.<ref>مرعشی شوشتری، محمد حسن، دیدگاههای نو در حقوق کیفری اسلام، تهران، نشر میزان، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۲۳.</ref> | ||