غبطه شهدا به مقام حضرت عباس در بهشت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
[[غبطه]] حالتی است که شخص با مشاهده موفقیت و کمال دیگران، آرزوی داشتن آن را دارد، بدون آن‌که آرزوی نابودی آن‌را برای دیگری نماید.<ref>ابن‌منظور،‌ لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۳۵۹.</ref> غبطه با [[حسد]] متفاوت است و  [[رذیله اخلاقی]] نیست.
[[غبطه]] حالتی است که شخص با مشاهده موفقیت و کمال دیگران، آرزوی داشتن آن را دارد، بدون آن‌که آرزوی نابودی آن‌را برای دیگری نماید.<ref>ابن‌منظور،‌ لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۳۵۹.</ref> غبطه با [[حسد]] متفاوت است و  [[رذیله اخلاقی]] نیست.


[[بهشت]] دارای درجات متفاوتی است و مقام افراد در نتیجه تفاوت اعمال، [[اخلاص]] و معرفت افراد، فرق می‌کند. برخی بهشتیان به مقام افراد بالاتر غبطه می‌خورند. براساس [[روایت|روایات]]، [[حضرت عباس(ع)]] در بهشت جایگاه رفیعی دارند و [[شهداء]] در روز [[قیامت]] به مقام ایشان غبطه می‌خورند.  
[[بهشت]] دارای درجات متفاوتی است و مقام افراد در نتیجه تفاوت اعمال، [[اخلاص]] و معرفت افراد، فرق می‌کند. برخی بهشتیان به مقام افراد بالاتر غبطه می‌خورند. براساس [[روایت|روایات]]، [[حضرت عباس(ع)]] در بهشت جایگاه رفیعی دارند و [[شهداء]] در روز [[قیامت]] به مقام ایشان غبطه می‌خورند.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، تهران، کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۴۶۳.</ref>


نمونه‌های دیگری نیز برای غبطه افراد در بهشت گفته شده است. [[انبیاء]] به مقام [[پیامبر اسلام(ص)]] غبطه می‌خورند و آرزوی آن مقام را می‌کنند؛ اما این حالت باعث غم و غصه آنان نمی‌شود؛ بلکه خوشحال هستند که افرادی در [[بندگی|بندگی خداوند]] به چنین مقامی رسیده‌اند.
نمونه‌های دیگری نیز برای غبطه افراد در بهشت گفته شده است. [[انبیاء]] به مقام [[پیامبر اسلام(ص)]] غبطه می‌خورند و آرزوی آن مقام را می‌کنند؛ اما این حالت باعث غم و غصه آنان نمی‌شود؛ بلکه خوشحال هستند که افرادی در [[بندگی|بندگی خداوند]] به چنین مقامی رسیده‌اند.
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش