۱۱٬۹۱۳
ویرایش
←توسل به غیر خدا در قرآن و روایات
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
== توسل به غیر خدا در قرآن و روایات == | == توسل به غیر خدا در قرآن و روایات == | ||
منظور از «وسیله»، هر چیزی است که انسان را به خدا نزدیک کند، اعم از اینکه مربوط به خود شخص شود مثل علم و آگاهی، [[نماز]]، [[حجّ]]، [[زکات]]، [[جهاد]] در راه خدا و… یا افرادی که در این مسیر دست انسان را بگیرند و بالا ببرند، از این جهت در [[تفسیر]] آیه مذکور آمده است که [[علی(ع)]] فرمود: «اَنَا وَسیلَتُهُ»، من وسیله آن هستم.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ج ۵، ص ۳۳۳.</ref> | منظور از «وسیله»، هر چیزی است که انسان را به خدا نزدیک کند، اعم از اینکه مربوط به خود شخص شود مثل علم و آگاهی، [[نماز]]، [[حجّ]]، [[زکات]]، [[جهاد]] در راه خدا و… یا افرادی که در این مسیر دست انسان را بگیرند و بالا ببرند، از این جهت در [[تفسیر]] آیه مذکور آمده است که [[علی(ع)]] فرمود: «اَنَا وَسیلَتُهُ»، من وسیله آن هستم.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ج ۵، ص ۳۳۳.</ref> | ||
و یا فرموده‌اند: تَقَرَّبُوا اِلیهِ بِالاِمام. بوسیله امام بسوی خدا نزدیک شوید. از این جهت در آیات [[قرآن]] نمونه‌های مختلفی را از [[پیامبران]] قبلی در مورد [[توسل]] ذکر می‌فرماید مثل توسل [[حضرت آدم(ع)]] به [[اهل بیت(ع)]] (بقره، ۳۷) و توسل برادران [[حضرت یوسف]] به [[یعقوب(ع)]]، وقتی برادران حضرت یوسف فهمیدند اشتباه کرده‌اند، از پدرشان خواستند تا برایشان [[استغفار]] کند و حضرت یعقوب هم قول داد برایشان استغفار نماید ( | و یا فرموده‌اند: تَقَرَّبُوا اِلیهِ بِالاِمام. بوسیله امام بسوی خدا نزدیک شوید. از این جهت در آیات [[قرآن]] نمونه‌های مختلفی را از [[پیامبران]] قبلی در مورد [[توسل]] ذکر می‌فرماید مثل توسل [[حضرت آدم(ع)]] به [[اهل بیت(ع)]] (بقره، ۳۷) و توسل برادران [[حضرت یوسف]] به [[یعقوب(ع)]]، وقتی برادران حضرت یوسف فهمیدند اشتباه کرده‌اند، از پدرشان خواستند تا برایشان [[استغفار]] کند و حضرت یعقوب هم قول داد برایشان استغفار نماید: {{قرآن|قالُوا یا ابانا اسْتغفر لَنا ذُنُوبنا اِنّا کُنّا خاطِئین قال سأستغفر لکم ربّی انّه هو الغفور الرّحیم}}<ref>یوسف/ ۹۷ و ۹۸.</ref> (فرزندان یعقوب به پدر خویش) گفتند: ای پدر! از خدای بزرگ بخشش گناهان ما را بخواه که ماخطا کارهستیم. (یعقوب) گفت: به زودی از پروردگار خود برای شما طلب بخشش می‌نمایم که او بسیار آمرزنده و مهربان است. | ||
توسل مسلمین به [[پیامبر اسلام(ص)]] (نساء، ۶۴) طوری که هم در هنگامی که پیامبر(ص) زنده بودند و هم بعد از رحلت ایشان، افرادی می‌آمدند و از وجود ایشان، طلب یاری می‌کردند یا طلب بخشش می‌کردند و حاجاتشان برآورده می‌شد. بعنوان نمونه نقل کرده‌اند مردی از اعراب بادیه نشین به محضر رسول اکرم(ص) شرفیاب شد و چند بیت شعر گفت و پیامبر(ص) را وسیله قرار داد تا [[خداوند]] باران نازل کند؛ که بیت آخر آن چنین بود: ما جز فرار به سوی تو راهی نداریم، جز به سوی پیامبر خدا، به کجا ممکن است مردم روی آورند. پیامبر(ص) با حالت اندوه روی منبر رفتند و دعا کردند و باران زیادی آمد.<ref>کشف الارتیاب، ص ۳۱۰.</ref> | |||
از این نمونه‌ها فراوان است که نقل همه آنها موجب طولانی شدن کلام خواهد شد؛ بنابراین توسل به پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) امر روشنی است که در آیات و روایات ما آمده است، از این جهت سیره و روش مسلمین و علمای دینی بر این بوده و هست که به ائمه(ع) توسل کرده و می‌کنند و مجالسی که برای [[امام حسین(ع)]] گرفته می‌شود و عزاداری و سینه زنی که انجام می‌گیرد، از همین قبیل است و علمای ما هم این مجالس را تاًیید کرده‌اند و خودشان هم در این مجالس شرکت می‌کنند و برای امام حسین(ع) عزاداری و روضه خوانی می‌کنند. | از این نمونه‌ها فراوان است که نقل همه آنها موجب طولانی شدن کلام خواهد شد؛ بنابراین توسل به پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) امر روشنی است که در آیات و روایات ما آمده است، از این جهت سیره و روش مسلمین و علمای دینی بر این بوده و هست که به ائمه(ع) توسل کرده و می‌کنند و مجالسی که برای [[امام حسین(ع)]] گرفته می‌شود و عزاداری و سینه زنی که انجام می‌گیرد، از همین قبیل است و علمای ما هم این مجالس را تاًیید کرده‌اند و خودشان هم در این مجالس شرکت می‌کنند و برای امام حسین(ع) عزاداری و روضه خوانی می‌کنند. | ||