ترتیب سوره‌های قرآن توسط صحابه: تفاوت میان نسخه‌ها

بنابراین، آیات قرآن بر اساس ترتیب نزول، در قالب سوره‌ها مرتب شدند. گاهی رعایت ترتیب نزول آنها به دستور پیامبر اکرم انجام می‌گرفت؛ مثلاً حضرت دستور می‌داد که یک یا چند آیه را در لابه لای سوره‌ای قرار دهند که قبلاً نازل شده و پایان یافته بود. این‌گونه تنظیم که خارج از روال طبیعی نزول آیات بود، به تصریح و تعیین پیامبر اکرم نیاز داشت و بی‌تردید در آن، حکمت و مصلحتی بوده است.

آخرین آیه‌ای که نازل شد و اتقوا یوماً ترجعون فیه الی الله بود. جبرئیل به پیامبر اعلام کرد که آن را آیهٔ ۲۸۱ سورهٔ بقره قرار دهد.<ref>ر. ک. حسن بن ابی الحسن دیلمی، ارشاد القلوب، ج۱، ص۳۸.</ref>

 

ولی با این حال از توقیفی بودن همهٔ آیات نمی‌توان دفاع کرد. به نظر برخی از مفسران مانند: علامه طباطبایی، آیت الله معرفت و… با این‌که ترتیب آیات بیش‌تر سوره‌های قرآن کریم، توقیفی است، ولی تعداد سوره‌هایی که تنظیم بعضی از آیات آنها به اجتهاد و رأی صحابه صورت گرفته، کم نیست، و وقوع برخی از آیات که به صورت متفرق نازل شده، در جایی که فعلاً قرار دارند، خالی از مداخلهٔ اجتهادی صحابه نبوده است و این مسئله از ظاهر روایات جمع در زمان خلیفهٔ اول به خوبی به دست می‌آید.<ref>ر. ک. المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۲، ص۱۲۷؛ الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۱۴.</ref>