۸٬۳۵۹
ویرایش
(جایگزینی متن - ' | ارجاعات =' به ' | ارجاعات = | بازبینی نویسنده = ') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
البته این مطلب به این معنی نیست که انسان تمام حوادث زندگی خود را انتخاب میکند و همه چیز تحت کنترل او است. روشن است که بسیاری از حوادثی که برای ما رخ میدهد (مثلا مرگ عزیزان بر اثر ابتلا به کرونا یا تصادفی که خودمان نقشی در آن نداشتیم و غیره) خارج از کنترل ما است، اما با این حال، همچنان ما مختار و مؤثر در سرنوشت خویش هستیم؛ مثلا زمانی که تصادف میکنیم، اگر کمربندها را بسته باشیم، به احتمال بیشتر، از مرگ نجات مییابیم؛ یا اگر ماسک بزنیم و دستهای خود را بشوییم، به احتمال کمتر به کرونا مبتلا میشویم؛ یا اگر مراقبتهای پزشکی در درمان کرونا را رعایت کنیم، زودتر بهبود مییابیم؛ بنابراین، اینطور نیست که ما هیچ نقشی در سرنوشت خویش نداشته باشیم. شهید مطهری در این زمینه میفرمایند: «اگر مقصود از سرنوشت و قضا و قدر الهی، انکار اسباب و مسببات و از آن جمله قوه و نیرو و اراده و اختیار بشر است، چنین قضا و قدر و سرنوشتی وجود ندارد و نمیتواند وجود داشته باشد».<ref>مطهری، مرتضی، مجموعهآثار، ج۱، ص۳۸۴.</ref> | البته این مطلب به این معنی نیست که انسان تمام حوادث زندگی خود را انتخاب میکند و همه چیز تحت کنترل او است. روشن است که بسیاری از حوادثی که برای ما رخ میدهد (مثلا مرگ عزیزان بر اثر ابتلا به کرونا یا تصادفی که خودمان نقشی در آن نداشتیم و غیره) خارج از کنترل ما است، اما با این حال، همچنان ما مختار و مؤثر در سرنوشت خویش هستیم؛ مثلا زمانی که تصادف میکنیم، اگر کمربندها را بسته باشیم، به احتمال بیشتر، از مرگ نجات مییابیم؛ یا اگر ماسک بزنیم و دستهای خود را بشوییم، به احتمال کمتر به کرونا مبتلا میشویم؛ یا اگر مراقبتهای پزشکی در درمان کرونا را رعایت کنیم، زودتر بهبود مییابیم؛ بنابراین، اینطور نیست که ما هیچ نقشی در سرنوشت خویش نداشته باشیم. شهید مطهری در این زمینه میفرمایند: «اگر مقصود از سرنوشت و قضا و قدر الهی، انکار اسباب و مسببات و از آن جمله قوه و نیرو و اراده و اختیار بشر است، چنین قضا و قدر و سرنوشتی وجود ندارد و نمیتواند وجود داشته باشد».<ref>مطهری، مرتضی، مجموعهآثار، ج۱، ص۳۸۴.</ref> | ||
روزی امام علی(ع) از کنار دیوار شکسته و کجی برخاست. از ایشان پرسیدند: از قضای الهی فرار میکنید؟ حضرت فرمودند: از قضای الهی به قدر او پناه میبرم.<ref>صدوق، محمد بن علی، التوحید، ص۳۶۹.</ref> یعنی درست است که تا قانون علیت که منتهی به فرمان خداست، نباشد، دیوار شکسته سقوط نخواهد کرد، اما همان خداوند به من عقلی داده که آن خود یک حلقه از سلسله قانون علیت است و یک عامل بازدارنده در برابر اینگونه حوادث. البته دیوار عقل و شعور ندارد و بدون اعلام قبلی سقوط میکند، اما من میتوانم به قدر الهی پناه ببرم؛ یعنی با عقل خود چنان محل نشستن را اندازهگیری کنم که اگر دیوار سقوط کند روی من نیفتد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیدایش مذاهب، ص۳۱.</ref> | |||
<span></span> | <span></span> | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ب | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |