باردار شدن حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}[[حضرت مریم(ع)]] براساس ظاهر آیات قرآن، بدون روش‌های معمولِ بارداری، باردار شده‌است. قرآن باردار شدن حضرت مریم (ع) را با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم» یاد کرده و خلقت [[حضرت عیسی(ع)]] را به مانند [[حضرت آدم]] با [[معجزه]] دانسته‌است. علاوه بر این در [[روایات]] نیز تصریح شده که باردار شدن حضرت مریم با دمیدن [[جبرئیل]] بوده و هیچ ارتباط جنسی برقرار نشده‌است.

نوید باردار شدن حضرت مریم توسط جبرئیل به او داده شد و زمانی که با تعجب مریم (ع) همراه شد، با این پاسخ روبه‌رو گردید که این امر برای [[خداوند]] آسان است.

==مریم (ع) در بیت‌المقدس و ظاهر شدن جبرئیل==

[[حضرت مریم]] در [[بیت‌المقدس]]، مکانی را برای [[عبادت خداوند]] قرار داد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۹ ش، ج‏۱۴، ص۳۵.</ref> خداوند فرستاده‌ای را به نزد مریم فرستاد که قرآن با تعبیر «روح» از آن فرستاده یاد کرده است.<ref name=":0">سوره مریم، آیه۱۷.</ref> بیشتر مفسران مقصود از این روح را [[جبرئیل]] دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۶.</ref> جبرئیل همانند یک انسان بر مریم ظاهر شد.<ref name=":0" />

مریم با دیدن او ترسید و گفت من از شر تو به خدا پناه می‌برم.<ref>سوره مریم، آیه۱۸.{{سخ}}</ref>  جبرئیل خود را فرستاده خداوند معرفی کرد و به او نوید داد که خداوند می‌خواهد پسری پاک به تو ببخشد.<ref>سوره مریم، آیه۱۹.</ref> فرزندی که نامش [[حضرت عیسی|مسیح عیسی بن مریم]] است، و در هر دو جهان آبرومند و در نزد خداوند از مقربان است.<ref>سوره آل‌عمران، آیه۴۵.</ref> مریم گفت چگونه فرزندی داشته باشم در حالی که هیچ مردی با من برخورد نداشته است.<ref>سوره مریم، آیه۲۰.</ref> فرشته به او اطمینان خاطر داد و گفت این امر برای خدا آسان است.<ref>سوره مریم، آیه۲۱.</ref>

مریم باردار شد و قرآن در مورد نحوه بارداری او توضیح صریحی نمی‌دهد.<ref>سوره مریم، آیه۲۲.</ref> و تنها با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم»<ref>سوره تحریم، آیه۱۲.</ref> از آن یاد کرده‌است. از آیات قرآن استفاده می‌شود، خلقت [[حضرت عیسی(ع)]] با سایر انسان‌ها متفاوت است و به صورت معجزه بوده‌است؛ قرآن عیسی (ع) را به مانند حضرت آدم دانسته<ref>سوره آل‌عمران، آیه۵۹.</ref> که بدون پدر متولد شده‌است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۷۶.</ref> در این معجزه، مریم (س) نقش خود را به عنوان مادر انجام داده که البته بدون تماس با جنس مرد بوده است.<ref>جعفری، یعقوب، تفسیر کوثر، بی‌تا، ج۳، ص۴۴.</ref> خداوند در مورد مریم می‌فرماید: {{قرآن|مَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِیهِ مِنْ رُوحِنا|ترجمه=و همچنین به مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما را از روح خود در آن دمیدیم.|سوره=تحریم|آیه=۱۲}}

اینکه این بارداری تنها با دمیدن فرشته بوده و نزدیکی جنسی صورت نگرفته در روایات نیز به صراحت نقل شده‌است: [[امام باقر(ع)]] فرمود: جبرئیل گریبان [[حضرت مریم]] را گرفت و در آن دمید.<ref>طبرسى فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref>

[[آیت الله مکارم شیرازی]] در [[تفسیر نمونه]] به این نکته توجه داده که آیات قرآن درباره آفرینش عیسی (ع) تعبیر «یخلق؛ می‌آفریند» استفاده شده، در حالی که درباره آفرینش [[یحیی(ع)]] در چند آیه قبل، تعبیر به «یفعل؛ انجام می‌دهد»<ref>سوره آل‌عمران، آیه۴۰.</ref> استفاده شده‌است. شاید این تفاوت، اشاره به تفاوت خلقت این دو پیامبر بوده باشد که یکی به‌صورت عادی و دیگری غیرعادی به وجود آمده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۵۲.</ref>

  | شاخه اصلی = کلام

| شاخه فرعی۱ = نبوت

| شاخه فرعی۲ = انبیای الهی