automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
جز
ابرابزار
جز (ابرابزار) |
جز (ابرابزار) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== معنای هروله == | == معنای هروله == | ||
معنای لغوی: به معنی حالتی بین دویدن و راه رفتن عادی است؛ یعنی دویدن آرام. | |||
هرول الرجل: راه رفتن مرد بین دویدن و آهسته رفتن.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱۱، ص۶۹۵، ماده هرول.</ref> | هرول الرجل: راه رفتن مرد بین دویدن و آهسته رفتن.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱۱، ص۶۹۵، ماده هرول.</ref> | ||
معنای اصطلاحی: هروله به راه رفتن در بخشی از مسعی (محل سعی بین صفا و مروه) که حاجیان وعمره گذاران در مکه انجام می‌دهند؛ یعنی سعی بین صفا و مروه که از ارکان حج و عمره است. در قسمتی از این محل مستحب است که حاجی و عمره گذار مرد، هروله کند، یعنی به راه رفتن خود کمی سرعت دهد. به طوری که نه راه رفتن عادی باشد و نه دویدن با سرعت. به این عمل هروله می‌گویند. | |||
فقها و عرفا می‌گویند: مستحب است که مردان به صورت آرام، در بخشی از مسیر بین صفا و مروه بدوند و هروله کنند این به معنای فرار از هوای نفس و زیر پا گذاشتن غرور و قدرت آدمی است.<ref>نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، اسرار و معارف حج، تهران، دار الحدیث، ۱۳۸۵ش ص۱۹۱.</ref> | |||
امام صادق(ع) در حدیثی فرمودند: {{عربی|وَ هَرْوِلْ هَرْوَلَةً مِنْ هَواكَ وَ تَبرِّياً مِنْ جَميعِ حَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ|ترجمه=و هَرْوَله كن امّا هروله‌ای كه در معنا، گريختن از هوای نفس و بيزاری جستن از تمام حول و قوّه‌ات باشد.}}<ref>انصاریان، حسین، عرفان اسلامی، ۱۳۸۶ش، دارالعرفان، جلد ۷، ص ۱۷۸.</ref> | |||
همان‌طور که اشاره شد هروله عمل مستحبی است که مخصوص مردان است. ولی برای زنان جایز نیست که هروله کنند و شاید حکمت این مطلب آن باشد که با توجه به مخلوط بودن زنان و مردان در حال سعی دویدن (آرام) بانوان گاهی موجب تحریک مردان می‌شود و تأثیر منفی بر فضای معنوی مسعی می‌گذارد. چنان‌که پیامبر اسلام(ص) فرمودند: | همان‌طور که اشاره شد هروله عمل مستحبی است که مخصوص مردان است. ولی برای زنان جایز نیست که هروله کنند و شاید حکمت این مطلب آن باشد که با توجه به مخلوط بودن زنان و مردان در حال سعی دویدن (آرام) بانوان گاهی موجب تحریک مردان می‌شود و تأثیر منفی بر فضای معنوی مسعی می‌گذارد. چنان‌که پیامبر اسلام(ص) فرمودند: | ||