حدیث واجب نبودن صدقه بر کسی که سه دختر دارد: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲: خط ۲:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آیا این حدیث از نظر سندی صحیح است و به معناست: «کسی که سه دختر داشته باشد، صدقه دادن بر او واجب نیست»؟
در حدیثی گفته شده کسی که سه دختر دارد، صدقه دادن بر او واجب نیست. آیا این حدیث معتبر است؟ مراد از آن چیست؟‌
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
این روایت سند ندارد و نمی‌توان بدان استناد کرد.
'''حدیث واجب نبودن صدقه بر کسی که سه دختر دارد''' بدون سلسله‌سند ذکر شده و [[حدیث معتبر|معتبر]] است. این روایت نخستین بار در کتاب [[روضة الواعظین (کتاب)|روضة الواعظین]] و به نقل از او در [[مکارم الاخلاق (کتاب)|مکارم الاخلاق]]، [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] و [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسائل]] ذکر شده است. برخی مراد از [[صدقه]] را صدقه مستحبی دانسته‌اند.  


==متن حدیث==
==متن حدیث==
خط ۱۲: خط ۱۲:
{{نقل قول|پیامبر(ص): «دخترانِ پوشیده بهترین فرزندان هستند. کسی که یک دختر دارد، خداوند آن را برای وی پوششی از آتشِ [دوزخ] قرار می‌دهد و کسی که دو دختر دارد، خداوند به خاطر آنان، او را وارد بهشت می‌کند و کسی که سه دختر دارد یا مانند آن، خواهر داشته باشد، جهاد و صدقه از او برداشته می‌شود.»}}
{{نقل قول|پیامبر(ص): «دخترانِ پوشیده بهترین فرزندان هستند. کسی که یک دختر دارد، خداوند آن را برای وی پوششی از آتشِ [دوزخ] قرار می‌دهد و کسی که دو دختر دارد، خداوند به خاطر آنان، او را وارد بهشت می‌کند و کسی که سه دختر دارد یا مانند آن، خواهر داشته باشد، جهاد و صدقه از او برداشته می‌شود.»}}


== سند و محتوا ==
==سند و محتوا==
[[فتال نیشابوری]] عالم شیعه قرن ششم قمری، روایت واجب نبودن صدقه بر کسی که سه دختر دارد را در کتاب [[روضة الواعظین (کتاب)|روضة الواعظین]] از [[پیامبر(ص)]] نقل کرده است. این روایت بدون سلسله‌سند ذکر شده است.<ref name=":0">فتال نیشابوری، محمد، روضه الواعظین و بصیره المتعظین، قم، رضی، چاپ اول، ۱۳۷۵ ش، ج‏۲، ص۳۶.</ref> بنابراین روایت از نظر سندی معتبر نیست.
[[فتال نیشابوری]] عالم شیعه قرن ششم قمری، روایت واجب نبودن صدقه بر کسی که سه دختر دارد را در کتاب [[روضة الواعظین (کتاب)|روضة الواعظین]] از [[پیامبر(ص)]] نقل کرده است. این روایت بدون سلسله‌سند ذکر شده است.<ref name=":0">فتال نیشابوری، محمد، روضه الواعظین و بصیره المتعظین، قم، رضی، چاپ اول، ۱۳۷۵ ش، ج‏۲، ص۳۶.</ref> بنابراین روایت از نظر سندی معتبر نیست.


[[حسن بن فضل طبرسی]] در کتاب [[مکارم الاخلاق (کتاب)|مکارم الاخلاق]]،<ref>طبرسی، حسن، مکارم الأخلاق، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ ق / ۱۳۷۰ ش، ص۲۱۹.</ref> [[علامه مجلسی]] در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوارالجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ ق، ج۱، ص۹۱.</ref> و [[محدث نوری]] در کتاب [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسائل]]<ref>نوری، حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، چاپ اول، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۱۱۶.</ref> این روایت را از کتاب مکارم الاخلاق نقل کرده‌اند.
[[حسن بن فضل طبرسی]] در کتاب [[مکارم الاخلاق (کتاب)|مکارم الاخلاق]]،<ref>طبرسی، حسن، مکارم الأخلاق، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ ق / ۱۳۷۰ ش، ص۲۱۹.</ref> [[علامه مجلسی]] در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوارالجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ ق، ج۱، ص۹۱.</ref> و [[محدث نوری]] در کتاب [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسائل]]<ref>نوری، حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، چاپ اول، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۱۱۶.</ref> این روایت را از کتاب مکارم الاخلاق نقل کرده‌اند.


برخی مراد از صدقه را صدقه مستحبی دانسته‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، حکمت‌نامه پیامبر اعظم(ص)، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۸۶ش.</ref>
برخی مراد از [[صدقه]] را [[صدقه مستحبی]] دانسته‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، حکمت‌نامه پیامبر اعظم(ص)، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۸۶ش.</ref>


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش