۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
واقفیه فرقه‌ای از شیعیان بودند که در امامت امام موسی بن جعفر(ع) توقف کرده‌اند، یعنی | واقفیه فرقه‌ای از شیعیان بودند که در امامت امام موسی بن جعفر(ع) توقف کرده‌اند، یعنی معتقد بودند امام موسی بن جعفر(ع) آخرین امام است و آن حضرت را امام زنده، خاتم الائمه می‌دانستند که غیبت کرده و او همان مهدی منتظر است. بعضی از ایشان معتقدند آن حضرت وفات یافت اما در آخرالزمان دوباره زنده خواهد شد. آنان پنج امام بعد از امام هفتم را به دلیل ادعای امامت، گمراه می‌دانستند. بعضی از آنان معتقدند امامان بعدی ادعای امامت نکرده‌اند و همه آن‌ها خلفای حضرت امام موسی کاظم(ع) بوده‌اند. جمعی از ایشان حبس آن حضرت را نیز اساساً منکر هستند.<ref>مدرس، محمد علی، ریحانه الادب، ج۵–۶، ص۲۹۶.</ref> | ||
آیه الله سبحانی در کتاب الملل و | آیه الله سبحانی در کتاب الملل و النحل، واقفیه را طائفه‌ای می‌داند که در امامت امام موسی کاظم(ع) توقف کرده و به امامت فرزندش امام رضا(ع) قائل نیستند، این گروه را واقفیه گویند.<ref>الملل و النحل، چاپ مؤسسه امام صادق(ع)، ج۸، ص۳۷۹.</ref> | ||
برخی معتقدند علت اساسی فکر توقف در میان عده‌ای از شیعه این بود که آنان تحت سلطه حکومت اموی و عباسی بودند، اگر تقیه نمی‌کردند از بین رفته بودند و در پناه تقیه محفوظ ماندند. در نهایت شیعه به گروه‌های مختلف تقسیم شد، در صورتی که با هم اختلافی در اصول و فروع نداشتند مگر در مصداق امامت.<ref>سبحانی، الملل و النحل، چاپ مؤسسه امام صادق(ع)، ج۸، ص۳۸.</ref> | برخی معتقدند علت اساسی فکر توقف در میان عده‌ای از شیعه این بود که آنان تحت سلطه حکومت اموی و عباسی بودند، اگر تقیه نمی‌کردند از بین رفته بودند و در پناه تقیه محفوظ ماندند. در نهایت شیعه به گروه‌های مختلف تقسیم شد، در صورتی که با هم اختلافی در اصول و فروع نداشتند مگر در مصداق امامت.<ref>سبحانی، الملل و النحل، چاپ مؤسسه امام صادق(ع)، ج۸، ص۳۸.</ref> | ||
شهرستانی در الملل و النحل نوشته است، بعد از شهادت | شهرستانی در الملل و النحل نوشته است، بعد از شهادت موسی بن جعفر(ع) در بغداد، شیعه اختلاف کردند عده‌ای در وفات امام تردید کردند، به اینها ممطوره می‌گویند، عده‌ای به وفات امام یقین کردند؛ به اینها قطعیه می‌گویند و گروه سوم گفتند نه مرده بلکه غایب شده و بعدها ظهور می‌نماید؛ به این گروه واقفیه اطلاق شده است.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ص۱۶۹، ج۱.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
==برای مطالعهٔ بیشتر== | ==برای مطالعهٔ بیشتر== | ||
*ریحانه الادب، | *ریحانه الادب، میرزا محمد علی مدرس، ج۵ و ۶، از انتشارات خیام. | ||
*لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا، ج۲۶، تهران ۱۳۴۱. | *لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا، ج۲۶، تهران ۱۳۴۱. | ||
*ترجمه الملل و النحل شهرستانی ج۱، ص۱۷–۱۸، چاپ سوم، سال ۱۳۶۲، ناشر اقبال. | *ترجمه الملل و النحل شهرستانی ج۱، ص۱۷–۱۸، چاپ سوم، سال ۱۳۶۲، ناشر اقبال. | ||