باردار شدن حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
مریم باردار شد و قرآن در مورد نحوه بارداری او توضیح صریحی نمی‌دهد.<ref>سوره مریم، آیه۲۲.</ref> و تنها با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم»<ref>سوره تحریم، آیه۱۲.</ref> از آن یاد کرده است. از آیات قرآن استفاده می‌شود، خلقت [[حضرت عیسی(ع)]] با سایر انسان‌ها متفاوت است و به صورت معجزه بوده است؛ قرآن عیسی(ع) را به مانند حضرت آدم دانسته<ref>سوره آل‌عمران، آیه۵۹.</ref> که بدون پدر متولد شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۷۶.</ref> در این معجزه، مریم(س) نقش خود را به عنوان مادر انجام داده که البته بدون تماس با جنس مرد. خداوند در مورد مریم می‌فرماید: {{قرآن|مَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِيهِ مِنْ رُوحِنا|ترجمه=و همچنين به مريم دختر عمران كه دامان خود را پاك نگه داشت، و ما را از روح خود در آن دميدیم.|سوره=تحریم|آیه=۱۲}}
مریم باردار شد و قرآن در مورد نحوه بارداری او توضیح صریحی نمی‌دهد.<ref>سوره مریم، آیه۲۲.</ref> و تنها با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم»<ref>سوره تحریم، آیه۱۲.</ref> از آن یاد کرده است. از آیات قرآن استفاده می‌شود، خلقت [[حضرت عیسی(ع)]] با سایر انسان‌ها متفاوت است و به صورت معجزه بوده است؛ قرآن عیسی(ع) را به مانند حضرت آدم دانسته<ref>سوره آل‌عمران، آیه۵۹.</ref> که بدون پدر متولد شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۷۶.</ref> در این معجزه، مریم(س) نقش خود را به عنوان مادر انجام داده که البته بدون تماس با جنس مرد. خداوند در مورد مریم می‌فرماید: {{قرآن|مَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِيهِ مِنْ رُوحِنا|ترجمه=و همچنين به مريم دختر عمران كه دامان خود را پاك نگه داشت، و ما را از روح خود در آن دميدیم.|سوره=تحریم|آیه=۱۲}}


بر اساس روایات ازدواج و تماسی میان فرشته با مریم صورت نگرفته است؛ بلکه جبرئیل در او دمیده است. لذا [[امام باقر(ع)]] فرمود: جبرئیل گریبان [[حضرت مریم]] را گرفت و در آن دمید.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، تهران، نشر دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۹ ش، ج۱۴، ص۵۲.</ref>
اینکه این بارداری تنها با دمی دمیدن فرشته بوده و نزدیکی جنسی صورت نگرفته در روایات نیز به صراحت نقل شده است: [[امام باقر(ع)]] فرمود: جبرئیل گریبان [[حضرت مریم]] را گرفت و در آن دمید.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، تهران، نشر دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۹ ش، ج۱۴، ص۵۲.</ref>


يا حضرت مريم‏ به فرشته آسمانى مى‏گويد: چگونه براى من پسرى خواهد بود در حالى كه بشرى خود را با بدن من مسّ نكرده است، و من زن فاجره‏اى نيستم! قالَتْ أَنَّى يَكُونُ لِي غُلامٌ وَ لَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ وَ لَمْ أَكُ بَغِيًّا. زيرا كه لازمه پسر آوردن و حامله‏ شدن تماس با انسانى است كه داراى پوست و بشره باشد، نه نفس ملكوتى انسان.<ref>امام شناسى، ج‏7، ص: 271</ref>
آیت الله مکارم در تفسیر نمونه به این نکته توجه داده که آیات قران  درباره آفرينش عيسى تعبیر «يخلق؛ می‌‏آفريند» استفاده شده، در حالى كه در باره آفرينش يحيى در چند آيه قبل، تعبير به «يفعل؛ انجام می‌‏دهد»<ref>سوره آل‌عمران، آیه۴۰.</ref> استفاده شده است. شايد اين تفاوت تعبير، اشاره به تفاوت خلقت اين دو پيامبر بوده باشد كه يكى از مجراى عادى و ديگرى از مجراى غير عادى به وجود آمده‌‏اند<ref>تفسير نمونه، ج‏2، ص: ۵۵۲.</ref>
 
قابل توجه اينكه: در باره آفرينش عيسى در اين آيه جمله" يخلق" (مى‏آفريند) به كار رفته، در حالى كه در باره آفرينش يحيى در چند آيه قبل، تعبير به" يفعل" (انجام مى‏دهد) شده است، شايد اين تفاوت تعبير، اشاره به تفاوت خلقت اين دو پيامبر بوده باشد كه يكى از مجراى عادى و ديگرى از مجراى غير عادى به وجود آمده‌‏اند<ref>تفسير نمونه، ج‏2، ص: ۵۵۲.</ref>
 
"إِنَّ مَثَلَ عِیسِی‏ عِنْدَ اللّهِ کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ کُنْ فَِیکُونُ


==منابع==
==منابع==
۱۱٬۸۷۷

ویرایش