automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
استدلال امام علی(ع) بر حجیت خلافتش برای معاویه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۳۵
، ۹ مهٔ ۲۰۲۱بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
امام علی(ع) در نهج‌البلاغه ذیل نامه‌ای که به معاویه می‌نویسد دلیل امامت و حاکمیت خود را بر جامعه | {{سوال}} | ||
امام علی(ع) در نهج‌البلاغه ذیل نامه‌ای که به معاویه می‌نویسد دلیل امامت و حاکمیت خود را بر جامعه اسلامی، شورا و رای جمعی مسلمین می‌داند<ref>. شرح نهج‌البلاغه، ۱۴ ص، ۳۵ ابن ابی‌الحدید معتزلی، انتشارات کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، قم، ۱۴۰۴، هجری قمری.</ref> در حالی که اعتقاد شیعه بر آن است که جانشین پیامبر و امام مسلمین باید از طرف خداوند منصوب باشد؟ | |||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | |||
دو جواب می‌توان بدین سؤال داد: | دو جواب می‌توان بدین سؤال داد: | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۹: | ||
خلاصه مطلب اینکه این سخن علی(ع) روش استدلال و مناظره براساس باورهای دشمن است که به فریب خود را خلیفه مشروع مسلمین می‌دانستند نه اینکه قبول رأی شوری و اجماعی آنچنانی که برای خلفای سابق افتاد باشد. | خلاصه مطلب اینکه این سخن علی(ع) روش استدلال و مناظره براساس باورهای دشمن است که به فریب خود را خلیفه مشروع مسلمین می‌دانستند نه اینکه قبول رأی شوری و اجماعی آنچنانی که برای خلفای سابق افتاد باشد. | ||
{{پاسخ}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||